Αντιλαμβανόμαστε πως οι αναγνώστες μας προτιμούν να διαβάζουν συγκρίσεις μεταξύ οπλικών συστημάτων. Αλλά δεν μπορούμε παρά να καταθέσουμε για μια ακόμη φορά την ανησυχία μας σχετικά με την διεύρυνση της διαφοράς στην Ισορροπία Δυνάμεων εκατέρωθεν του Αιγαίου. Τα έχουμε γράψει πολλάκις, η Τουρκία εξοπλίζεται όχι απλά για μια αναμέτρηση με την Ελλάδα, αλλά για την εδραίωσή της σαν περιφερειακή υπερδύναμη στην περιοχή. Και καθώς αντιλαμβάνεται την έννοια της Υπερδύναμης μονόπλευρα, θεωρεί πως η δουλειά μιας Υπερδύναμης είναι να καταλαμβάνει εδάφη των γειτόνων που της έχουν “γυαλίσει” ιστορικά, και να κάνει bullying σε όποιον διαφωνεί μαζί της. Αυτή είναι η Τουρκία, ας πούμε, σήμερα.
Έχουμε λοιπόν πει -και ξαναπεί, και ξαναπεί, και ξαναπεί και…. ξαναπεί- πως δεν είναι ποτέ δυνατόν να έχουμε κράτος χωρίς Ένοπλες Δυνάμεις, και να βασιζόμαστε στον ξένο παράγοντα προκειμένου να διατηρούμε μια στοιχειώδη αποτρεπτική ικανότητα. Αν ο αντίπαλος έχει για παράδειγμα 2000 άρματα μάχης, δεν μπορεί η Ελλάδα να έχει δυο κουτσουρεμένες επιλαρχίες αλά Ολλανδία. Οι επιτελείς στον Έβρο πρέπει να διαφυλάξουν ένα μέτωπο τεράστιο, και να αντιμετωπίσουν μια πρωτοφανή απειλή. Κάθε νησί πρέπει να είναι φρούριο, γιατί ποτέ κανείς δεν ξέρει που θα γίνει επιθετική ενέργεια.
Καθώς η Αεροπορία είχε «τιμηθεί» αρκετά στα -πάλαι ποτέ- ΕΜΠΑΕ, το Ναυτικό είχε πραγματικά παραμεληθεί. Φυσικά αγοράστηκαν νέες πυραυλάκατοι και υποβρύχια, και τα δυο όμως προγράμματα είναι πολύπαθα και δεν έχουν αποδώσει αυτά που πρέπει ακόμη. Καθώς ο κορμός του Στόλου ήταν, είναι, και παραμένουν οι φρεγάτες, το Πολεμικό Ναυτικό βασίζεται σε φρεγάτες που κοντεύουν τα 40 έτη. Δυστυχώς για το ΠΝ, το «οι 40άρες ίσον με δυο 20άρες» ισχύει μόνο για την συντήρηση, καθώς οι μηχανικοί των πλοίων δουλεύουν πολλές φορές περισσότερο προκειμένου να κρατούν τα παλαιά πλοία αξιόμαχα.
Η ιστορία της ανάγκης νέων φρεγατών είναι παλιά, κι αυτός είναι ο λόγος που η Ελλάδα, ακόμη και την περίοδο των Μνημονίων συζητούσε για FREMM HN με αυξημένες αντιαεροπορικές ικανότητες. Η παρούσα κυβέρνηση, που τότε από την πλευρά της αντιπολίτευσης κατακεραύνωνε την προμήθεια των FREMM, έφτασε πολύ κοντά να κλείσει συμφωνία παράδοσης φρεγατών που υπηρετούν αυτή την στιγμή στο Γαλλικό ΠΝ (hot transfer). Και τώρα διαπραγματεύεται την αγορά φρεγατών Belh@rra, από την γαλλική κατασεκυάστρια των FREMM, Group Naval. Τι συνέβη όμως και ξαφνικά αγαπήσαμε τις FREMM και τις Belh@rra, εκτός φυσικά του ότι και οι δυο τύποι φρεγατών βρίσκονται στην αιχμή της ναυτικής τεχνολογίας.
Και για τους δυο τύπους, αυτό που συγκίνησε την ελληνική πλευρά, είναι η δυνατότητα αγοράς των πλοίων μέσω επιστροφών χρημάτων από κέρδη ελληνικών ομολόγων που έχει κάνει η Τράπεζα της Γαλλίας, από ελληνικά ομόλογα (τόκοι, που πληρώνονται από το Ελληνικό Δημόσιο στους ομολογιούχους, στην περίπτωση αυτή, καθώς δεν μπορούμε να τα πουλήσουμε στην αγορά ομολόγων, τα αγόρασαν οι Κεντρικές Τράπεζες του Eurogroup). Τα κέρδη για την Γαλλία υπολογίζονται περίπου σε 2 δις, και μέχρι το 2015 η συμφωνία ήταν να επιστρέφονται στην Ελλάδα. Μετά το ταραχώδες καλοκαίρι εκείνου του έτους, η συμφωνία αυτή άλλαξε, αλλά οι Ευρωπαίοι ενδιαφέρονται κυρίως για την διάσωση της χώρας (και την επιστροφή των δανεικών), όχι τόσο για τους τόκους. Άλλωστε οι τόκοι είναι ευκολότερο να επιστραφούν, δανεικά είναι αδύνατο να χαριστούν.
DP: Η Ελλάδα συζητά για γαλλικές φρεγάτες BELH@RRA®, όχι FREMM!
Η Γαλλία, σκεπτόμενη όπως πάντα πολύ πιο «ευέλικτα», προφανώς μέσω προέδρου της, πρότεινε την επιστροφή των τόκων μέσω αγοράς γαλλικών πολεμικών πλοίων, σε μια πρωτοφανή κίνηση υψηλής διπλωματίας. Με ένα «σμπάρο» οι Γάλλοι πετυχαίνουν να μπουν μετά από 50 χρόνια πάλι στις ναυπηγήσεις του ΠΝ, στην ελληνική αγορά, κάνουν στην «άκρη» τους Γερμανούς, ενισχύουν την πολεμική τους βιομηχανία, βοηθούν στρατιωτικά την φίλη και σύμμαχο Ελλάδα, «μπαίνουν στο μάτι» του Σουλτάνου, κι όλα αυτά χωρίς κόστος για κανένα! Όποιος το σκέφτηκε αυτό, πρέπει πραγματικά να είναι κορυφαίος στην συνδυαστική σκέψη.
Κάπου εκεί, όλοι οι παροικούντες στην («αμυντική») Ιερουσαλήμ, αρχίσαμε να σκεπτόμαστε πως θα μπορούσαμε με αυτό τον τρόπο να ενισχύσουμε συνολικά τις Ένοπλες Δυνάμεις. Οι χώρες του Eurogroup έχουν ισχυρή αμυντική βιομηχανία, και θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως θα μπορούσαμε να ενισχυθούμε από αυτή. Σκέψεις πρέπει να ομολογήσουμε πως πέρασαν από το μυαλό όλων, φρεγάτες από την Γαλλία, ελικόπτερα από την Γερμανία, ΤΟΜΑ από Ισπανία, μεταχειρισμένο υλικό από Βέλγιο και Ολλανδία, ραντάρ και εκπαιδευτικά από Ιταλία κοκ.
Χτες είχαμε επιτέλους μια πολυαναμενόμενη συμφωνία για την επιμήκυνση του ελληνικού χρέους, και όπως αναφέρει το iefimerida.gr «τη χρήση από τον ESM των κερδών των κεντρικών τραπεζών (SMPs, ANFAs) από τα ελληνικά ομόλογα του 2014 και τη σταδιακή επιστροφή τους στην Ελλάδα. Τα εν λόγω κεφάλαια θα μεταφέρονται στην Ελλάδα ισόποσα, σε εξαμηνιαία βάση (Δεκέμβριο και Ιούνιο), αρχής γενομένης από το 2018 μέχρι τον Ιούνιο του 2022 μέσω ξεχωριστού λογαριασμού του ESM και θα χρησιμοποιηθούν για τη μείωση των ακαθάριστων χρηματοδοτικών αναγκών ή για τη χρηματοδότηση άλλων συμφωνηθέντων επενδύσεων.» (Πηγή: Eurogroup: Συμφωνία για την Ελλάδα με 10ετή επιμήκυνση στο χρέος και δόση 15 δισ. ευρώ | iefimerida.gr)
Μας δίνεται λοιπόν η δυνατότητα επιλογής. Ή μειώνουμε περαιτέρω το χρέος μας, με χρήση αυτών των ποσών, ή τα χρησιμοποιούμε για «άλλες επενδύσεις». Η χρήση για μείωση του Χρέους, είναι λογική, δεν «μας πέφτει λόγος». Άλλωστε, οι Γερμανοί επιθυμούν την χρήση για αποπληρωμή του χρέους, ποσώς τους ενδιαφέρουν οι ελληνικές αμυντικές ανάγκες. Η χρήση για «άλλες συμφωνηθείσες» επενδύσεις μας ξενίζει. Για παράδειγμα, η αγορά των Belh@rra θεωρούμε πως φωτογραφίζεται σε αυτή την φράση. Και λογικά, λίαν συντόμως θα έχουμε καλές εξελίξεις, καθώς θα έχουν συμφωνήσει οι Θεσμοί με την αγορά, και θα έχει «συμφωνηθεί». Το θέμα είναι τι θα γίνουν τα «άλλα».
Η Ελλάδα, αν και θα παραμείνει υπό «στενότατη» επιτήρηση, ανάλογη των Μνημονίων, θεωρητικά θα αποκτήσει και κάποιους βαθμούς ελευθερίας, ανάμεσα σε αυτό την δυνατότητα πρόσληψης για παράδειγμα νέων δημοσίων υπαλλήλων. Πρακτικά κενά υπάρχουν πολλά στην Δημόσια Διοίκηση, αλλά συνήθως δεν συμπληρώνονται, και προσλαμβάνεται προσωπικό ξεκάθαρα για ψηφοθηρικούς λόγους, κι όχι δημοσίου συμφέροντος. Για παράδειγμα, επειδή τυγχάνει να το ξέρουμε, υπάρχουν τεράστιες ανάγκες προσωπικού στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας. Αλλά μιας και είναι «βαριά η Καλογερική», η «πελατεία» προτιμά κάτι πιο απλό, σε μικρή απόσταση από την εκλογική μας έδρα. Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν μιλάμε μόνο για την παρούσα κυβέρνηση, αλλά για όλες τις κυβερνήσεις ιστορικά.
Συνεπώς, ο «πειρασμός» για την νυν αλλά και τις μελλοντικές κυβερνήσεις είναι μεγάλος. Υπάρχει ένα προβληματικό Δημόσιο, ανάγκες, υψηλή ανεργία, ιστορικό πελατειακών σχέσεων, πόσο σίγουροι μπορούμε να είμαστε πως τυχόν «πλεόνασμα» θα πάει υπέρ της ενίσχυσης των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων; Δεν είναι πολύ πιο απλό και εύκολο να πάμε σε λύσεις τύπου «διανομής πλεονασμάτων» ή άλλων αντίστοιχων, αντί να πούμε τις δύσκολες αλήθειες στον λαό; Αλήθειες του στυλ, «ο γείτονας δεν καταλαβαίνει αλλιώς, πρέπει να έχουμε ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις αλλιώς θα θρηνήσουμε θύματα και απώλεια εθνικού εδάφους»…
Καταλαβαίνουμε πως αυτά που λέμε είναι «δύσκολα», και αμέσως θα εμφανιστούν «αυτόκλητοι αναγνώστες από τα παλιά» (έτσι λένε πάντα), να μας χαρακτηρίσουν σαν «εμπόρους όπλων» και «αντιπροσώπους εταιρειών». Δεν μας ενδιαφέρει. Εμείς απλά ελπίζουμε στο καλύτερο για αυτή την χώρα που την λένε Ελλάδα…
