Αξιωματούχοι της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας δήλωσαν στις 3 Μαρτίου στην Επιτροπή Αμύνης της Γερουσίας πως υπάρχει ένα έλλειμμα 2,100 χειριστών στις τάξεις της USAF. Αυτό αντιστοιχεί σε ποσοστό 10% από τον στόχο των 21,000 χειριστών που έχει ανάγκη για την λειτουργία 5,500 αεροσκαφών.
Η έλλειψη αυτή έχει σοβαρές επιπτώσεις στο επίπεδο εκπαίδευσης που προσπαθεί να αποδώσει και στην επιχειρησιακή ικανότητά της σε περιόδους κρίσεως ή πολέμου. Ατυχώς, όλες οι προσπάθειες που έχει κάνει για να κλείσει αυτό το κενό έχουν αποτύχει. Τουλάχιστον, μέχρι την επόμενη οικονομική ύφεση.
H USAF αντιμέτωπη με «ανησυχητικό έλλειμμα» έμπειρων χειριστών
Το έλλειμμα άρχισε να δημιουργείται καθώς η οικονομία άρχισε να ανακάμπτει από την οικονομική κρίση του 2008. Ως το 2017 είχε φτάσει στο 10% και εκεί παραμένει.
Οι προσπάθειες της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ να δώσουν κίνητρα στους πιλότους να παραμείνουν στις τάξεις της, προσφέροντας οικονομικά bonus, μειώνοντας τον φόρτο γραφειοκρατικής δουλειάς και αυξάνοντας τις παραγωγικές ικανότητες των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από 1,200 σε 1,400 πιλότους ετησίως, δεν απέδωσαν.
Ο λόγος της αποτυχίας είναι απλός: οι χειριστές που πετούν για ιδιωτικούς αερομεταφορείς πληρώνονται πολύ καλύτερα, κερδίζουν πολλά περισσότερα και έχουν λιγότερο πιεσμένο πρόγραμμα από αυτό που η πολεμική αεροπορία θα μπορούσε ποτέ να προσφέρει. Και αυτό είναι μια πραγματικότητα από το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Το 1947 χιλιάδες πιλότοι αποστρατεύτηκαν από τις πολεμικές αεροπορίες (στρατού, ναυτικού, πεζοναυτών) των ΗΠΑ. Οι ιδιωτικοί αερομεταφορείς άνθισαν εν μία νυκτί. Με το ξέσπασμα του πολέμου στην Κορέα η Αεροπορία ξανακάλεσε βετεράνους πιλότους του Β΄Π.Π. και αύξησε τις υποδομές της. Μέχρι το 1966 είχε και περίσσεια χειριστών (40,000 έναντι αναγκών για 38,000) κινητοποιώντας νέα ανάπτυξη των αερομεταφορών.
Ο πόλεμος του Βιετνάμ δημιούργησε ξανά ανάγκες για 46,000 πιλότους, αλλά η αεροπορία συγκέντρωσε μόλις 38,000. Αυτό το χάσμα των 8,000 είναι το μεγαλύτερο στην ιστορία της. Η Αεροπορία το έλυσε αυξάνοντας τον αριθμό εκπαιδευομένων πιλότων από 2,000 ανά έτος το 1966 σε 3,500 ανά έτος ως το 1970. Μια ύφεση στις αερομεταφορές βοήθησε να πετύχουν τους στόχους προσωπικού.
Η USAF παλεύει να κρατήσει ψηλά τις διαθεσιμότητες κρίσιμων μαχητικών
Το τέλος του πολέμου στο Βιετνάμ δημιούργησε εκ νέου 2,800 πιλότους περίσσεια. Καθόλη τη διάρκεια του 1980 η Αεροπορία αναπτυσσόταν με νέα αεροσκάφη να εντάσσονται στις τάξεις της. Ταυτόχρονα, οι δουλειές στις αερομεταφορές πήγαιναν καλά. Το κενό δημιουργήθηκε ξανά διατηρώντας ένα έλλειμμα 800 χειριστών.
Αυτό το κενό υπερκαλύφθηκε το 1990 με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η αεροπορία απέσυρε χιλιάδες αεροσκάφη και έκλεισε πολλές βάσεις. Το 1994 είχε 750 περισσότερος πιλότους από όσους χρειαζόταν αλλά μέχρι το 1998 το έλλειμμα είχε επιστρέψει. Η αεροπορία προσέφερε bonus για πρώτη φορά και διπλασίασε τους εκπαιδευομένους της σε 1,000 το χρόνο. Η ύφεση στις αερομεταφορές βοήθησε. Ως το 2006 είχε 200 πιλότους περισσότερους από τις θέσεις.
Το τωρινό έλλειμμα θα κλείσει δύσκολα. Δεν είναι μόνον ότι τα μέτρα της αεροπορίας είναι αναποτελεσματικά σε διαχρονικό επίπεδο με το έλλειμμα σε εκπαιδευμένους πιλότους να εξαρτάται απόλυτα από τις διαθέσεις της επιβατικής αεροπορίας. Είναι και πως η κατάσταση αυτή δεν δείχνει να αλλάζει στον ορίζοντα. Το ινστιτούτο RAND προέβλεψε έλλειμμα πιλότων καθόλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 2020. Η κυβέρνηση το βλέπει τουλάχιστον ως και το 2023 ενώ η υπεύθυνη προσωπικού της USAF, αντιστράτηγος Gina Grosso, κατέθεσε πως το έλλειμμα θα κρατήσει για 10 με 15 χρόνια.
Το μέλλον της αεροπορίας: Οι “Βαλκυρίες” θα πολεμούν πλάι στα επανδρωμένα μαχητικά
