Το Ναυτικό των ΗΠΑ για πρώτη φορά χρησιμοποίησε ένα υψηλής ισχύος λέιζερ για την καταστροφή ιπτάμενου στόχου που αναπαριστούσε έναν υποηχητικό πύραυλο cruise εν πτήσει.
Το όπλο είναι γνωστό ως LLD (Layered Laser Defense) και σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από τη Lockheed Martin για να χρησιμοποιηθεί ως σύστημα επίδειξης «multi-domain» και πολλαπλών πλατφορμών. Μπορεί να αντιμετωπίσει μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ταχεία σκάφη επιφανείας με ένα υψηλής ισχύος λέιζερ και επίσης να χρησιμοποιεί το υψηλής ανάλυσης τηλεσκόπιό του για να ιχνηλατεί εισερχόμενες εναέριος απειλές και να αξιολογεί την έκταση της ζημιάς που προκλήθηκε στον στόχο.
Η κατάρριψη του drone εντάσσεται στο πλαίσιο μιας πρόσφατης δοκιμής με την υποστήριξη του ONR (Office of Naval Research) στο High Energy Laser Systems Test Facility του αμερικανικού στρατού στο White Sands Missile Range στο Νέο Μεξικό. Η δοκιμή του LLD υποστηρίζει μια ευρύτερη προσπάθεια για την «ωρίμανση» τεχνολογιών και την εμφάνιση μιας οικογένειας όπλων λέιζερ που θα μπορεί να αντιμετωπίζει πολλαπλές απειλές μέσω μιας σειράς κλιμακούμενων επιλογών. Οι δυνατότητες αυτές κυμαίνονται από μη θανατηφόρα μέσα, όπως η οπτική «τύφλωση» και αχρήστευση αισθητήρων, μέχρι την καταστροφή ενός στόχου.
Τα όπλα λέιζερ επιτρέπουν υψηλή ακρίβεια και ταχύτητα εμπλοκής, ενώ επίσης έχουν το τεράστιο πλεονέκτημα ότι δεν χρειάζονται πυρομαχικά και ως εκ τούτου είναι και ασφαλέστερα για τα πληρώματα των πλοίων (καθώς δεν απαιτούν αποθήκευση πυρομαχικών στο σκάφος). Τα σύγχρονα λέιζερ υψηλής ισχύος λειτουργούν με ηλεκτρισμό, οπότε αποδίδουν όσο οι γεννήτριες/ κινητήρες στο πλοίο λειτουργούν και παρέχουν ρεύμα- άρα και το κόστος για να εμπλέξει και αντιμετωπίσει έναν στόχο το λέιζερ είναι εξαιρετικά χαμηλό.
Το Αμερικανικό Ναυτικό έχει χρησιμοποιήσει λέιζερ για να καταρρίψει ανάλογο στόχο στο παρελθόν, με μια πολύ διαφορετική τεχνολογία. Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια του ερευνητικού προγράμματος χημικών λέιζερ MIRACL στη δεκαετία του 1980-1990, το σύστημα λέιζερ φθοριούχου δευτερίου είχε καταρρίψει εναέριους στόχους υψηλής ταχύτητας. Αν και εξαιρετικά ισχυρό, το MIRACL εγκαταλείφθηκε τελικά, λόγω των προκλήσεων του χειρισμού του τοξικού του καυσίμου στο πεδίο.
