Πώς το Ιράν βρήκε τρόπο να παρενοχλεί τα αμερικανικά πλοία στον Περσικό

 

Το Ιράν επεκτείνει την τακτική των «ασύμμετρων απειλών» για να κρατά τα αμερικανικά πλοία που επιχειρούν στον Περσικό σε επιφυλακή. Μετά τα μικρά εξοπλισμένα ταχύπλοα, χρησιμοποιεί τώρα όλο και περισσότερο εγχώριας κατασκευής drones για να παρενοχλεί τα αμερικανικά πολεμικά.

Παρατηρείται ότι τα ιρανικά UAV γίνονται πιο δραστήρια τελευταία και όπως επισημαίνουν αμερικανικές πηγές θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα στον πλου πολεμικών των ΗΠΑ στην περιοχή του Περσικού. Ιρανικά drones βρίσκονται να πετούν τακτικά πάνω από αεροσκάφη του Ναυτικού και των Πεζοναυτών κατά τρόπο «επισφαλή» λένε οι Αμερικανοί.
Στο τελευταίο συμβάν, ένα UAV χωρίς φώτα ναυτιλίας είχε πετάξει κοντά σε αεροσκάφη που πραγματοποιούσαν νυχτερινές απο-προσνηώσεις στο αεροπλανοφόρο USS Nimitz. Η εγγύτητα του ιρανικού QOM-1 (Shaheed 129) στο pattern των αμερικανικών αεροσκαφών, μόλις 30 μέτρα, υποχρέωσε τον χειριστή ενός F/A-18E Super Hornet να εκτελέσει ελιγμό για να μην συγκρουστεί με το «αόρατο» εμπόδιο.
 
Οι πτήσεις drones την νύχτα, χωρίς φώτα ή transponder σε λειτουργία, είναι μια όχληση που το αμερικανικό Ναυτικό δεν δύναται, για λόγους ασφαλείας πτήσεων, να αγνοήσει. Και οι Ιρανοί το γνωρίζουν. Άλλωστε… γι’ αυτό το κάνουν. Παρόμοιες «στενές επαφές» που προκαλούν δικαιολογημένο εκνευρισμό στους χειριστές είχαν αμερικανικά αεροσκάφη και στην Συρία, όπου σύμφωνα με πληροφορίες ιρανικά ‘Shaheed’ έχουν δοθεί στο καθεστώς της Δαμασκού.
Ο εντοπισμός μικρότερων drones και η εκτίμηση κατά πόσον αποτελούν απειλή ή όχι είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση. Τα μη επανδρωμένα αεροχήματα είναι απλώς μια γραμμή ασύμμετρης άμυνας –ή ασύμμετρης απειλής, αναλόγως πώς το βλέπει κανείς– των Ιρανών, ιδίως στα στρατηγικής σημασίας Στενά του Ορμούζ απ’ όπου διακινείται σχεδόν το 30% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου.
Μικρά, ενοχλητικά και δυνητικά επικίνδυνα

Το Ιράν έχει επίσης «επενδύσει» σε θαλάσσια ναρκοπέδια ενώ απειλεί ότι έχει αυξήσει το βεληνεκές των πυραύλων κατά στόχων επιφανείας, δυνάμενο έτσι να πλήξει «οποιοδήποτε σκάφος ή πολεμικό πλοίο» σε ακτίνα 435 μιλίων. Η άλλη ασύμμετρη απειλή είναι τα μικρά ταχύπλοα διαφόρων τύπων του Ναυτικού των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης –μικρά σκάφη οπλισμένα με πολυβόλα και ρουκέτες, ικανά να προκαλέσουν ζημιές, αν όχι κάτι χειρότερο, εάν χρησιμοποιηθούν σε μαζικές επιθέσεις πιάνοντας τον αντίπαλο απροετοίμαστο.

Κάθε φορά που καταπλέουν μεγάλες αμερικανικές μονάδες στον Περσικό, τις περιμένει η γνωστή… «επιτροπή υποδοχής» των Ιρανών: μικρά –οπλισμένα– ταχύπλοα και εις το εξής, πιθανότατα, και UAV. Μάλιστα στις 26 Οκτωβρίου δύο σκάφη κλάσης Cougar και δύο κλάσης Kuch «συνόδεψαν» το πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων USS Essex (LHD-2) στο οποίο επέβαινε ο Διοικητής της US CENTCOM Στρατηγός Τζόζεφ Βοτέλ και το συνοδό αποβατικό USS Rushmore (LSD-47) από απόσταση 640 μέτρων.

Η παρακολούθηση κράτησε δυόμιση ώρες και όταν τα τέσσερα ιρανικά σκάφη έφυγαν, παρέδωσαν την σκυτάλη σε δύο περιπολικά κλάσης Peykapp. Ένα από αυτά «έκοψε» συμβολικά την πορεία των αμερικανικών πλοίων περνώντας 274 μ. εμπρός από την πλώρη του USS Essex.

Το αμερικανικό Ναυτικό δηλώνει πως η αυξημένη δραστηριότητα ιρανικών UAV κοντά και πάνω από τα πλοία του δεν έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί. «Θα συνεχίσουμε να πλέουμε όπου επιτρέπει το Διεθνές Δίκαιο, διατηρώντας το δικαίωμα της αυτοάμυνας» επισημαίνει η εκπρόσωπος της Naval Forces Central Command.
Ωστόσο, όπως παραδέχεται ο Διοικητής του Amphibious Squadron (PHIBRON) 4, Πλοίαρχος Τζακ Κίλλμαν, η δυνατότητα του αμερικανικού Ναυτικού να διατηρεί τα απαραίτητα μέσα για την άμυνά του (βλ. αντιτορπιλλικά) στο ίδιο μέρος, την ίδια χρονική περίοδο, είναι ένα θέμα. Και αυτό είναι πρόβλημα.
 
Αλέξανδρος Θεολόγου
Πρώτη δημοσίευση 29/10/2018