Οι αυξημένες επιχειρησιακές απαιτήσεις της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων του αμερικανικού Στρατού (USSOCOM) οδήγησαν στην ανάθεση συμβολαίου αξίας 265 εκατ. δολαρίων στην Boeing για την κατασκευή εννέα επιπλέον MH-47G Block II Chinook, με το πρώτο να έχει προγραμματιστεί να παραδοθεί στα τέλη του 2020. Η σχετική ανακοίνωση από την κατασκευάστρια εταιρία σημαίνει ότι η Special Operations Aviation Command θα παραλάβει συνολικά 24 από τα ειδικά τροποποιημένα ελικόπτερα του τύπου.
Τα MH-47G Block II έχουν ενισχυμένη δομή ατράκτου και είναι ελαφρύτερα απ’ όλες τις άλλες εκδόσεις της οικογενείας Chinook. Σύμφωνα με την Boeing διαθέτουν επανασχεδιασμένες δεξαμενές καυσίμου μειωμένου βάρους για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, καλύτερες επιδόσεις και ομοιοτυπία στόλου ενώ τα συγκεκριμένα ελικόπτερα είναι εφοδιασμένα με νέο σύστημα μετάδοσης κίνησης και βελτιωμένες πτέρυγες στροφείων (Advanced Chinook Rotor Blades) που επιτρέπουν την μεταφορά 1.500 λιβρών (680 κιλών) επιπλέον φορτίου.
Υπενθυμίζεται ότι τα Chinook που χρησιμοποιούν οι αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις (SOF) αποτελούν εξέλιξη του βασικού CH-47F και διαθέτουν τις «χοντρές» εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου για μεγαλύτερη αυτονομία, πρόβολο εναερίου ανεφοδιασμού, προηγμένο ψηφιακό σύστημα ελέγχου πτήσης, διαβαθμισμένους (βλ. απόρρητους) αισθητήρες και συλλογές ηλεκτρονικού πολέμου βάσει των προδιαγραφών της SOCOM.

Τα MH-47G είναι παρόμοια με τα MH-47E (ανακατασκευασμένα ε/π της έκδοσης –Ε με δυνατότητες αντίστοιχες των MH-47D συν την μεταφορική ικανότητα καυσίμου των CH-47SD και ραντάρ παρακολούθησης/αποφυγής εδάφους) αλλά διαθέτουν τα νέα τμήματα του CH-47F και πιο εξελιγμένα ηλεκτρονικά, συμπεριλαμβανομένου ψηφιακού συστήματος CAAS (Common Avionics Architecture System) το οποίο χρησιμοποιείται και σε άλλους τύπους ελικοπτέρων όπως τα MH-60K/L, τα CH-53E/K και τα ARH-70A. Το τελευταίο MH-47G παραδόθηκε στον Στρατό τον Φεβρουάριο του 2011.
Στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν τα ελικόπτερα του Αεροπορικού Συντάγματος Ειδικών Επιχειρήσεων (SOAR) χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον. Το σκοτάδι και οι τακτικές δεν είναι τα μόνα όπλα τους: για την προστασία τους πετούν οπλισμένα με πολυβόλα σε έστορες με σκοπό την παροχή κατασταλτικού πυρός –ένα στην ράμπα και από ένα στα παράθυρα εκατέρωθεν πίσω από το κόκπιτ. Συνήθως αυτά είναι M240/FN MAG των 7,62 χιλ. όμως για τις «δύσκολες» περιπτώσεις τα πληρώματα προτιμούν τα περιστροφικά Μ134 του ιδίου διαμετρήματος.
Αλέξανδρος Θεολόγου