“Ο Τραμπ είναι ο πρώτος Πρόεδρος που ανέλαβε σωστή δράση κατά της Τουρκίας”

Ως “τοξικές” χαρακτηρίζει τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας τα τελευταία 5 χρόνια το Business Insider και επισημαίνει πως ο Ντ. Τραμπ είναι ο πρώτος Αμερικανός Πρόεδρος που αναλαμβάνει δράση εναντίον της, σε αντίθεση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, που τηρούσαν παθητική στάση.
Οι αμερικανικές προσεγγίσεις προς τη Τουρκία στο παρελθόν ήταν ανεπιτυχείς, με αποτέλεσμα η Άγκυρα να θεωρεί πως μπορεί να κάνει ό,τι θέλει χωρίς συνέπειες, δεδομένου πως οι ΗΠΑ τη θεωρούσαν ως αναντικατάστατο σύμμαχο.
Την περασμένη Παρασκευή, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δημοσίευσε άρθρο στους New York Times, όπου περιγράφει τις διαμαρτυρίες της χώρας του προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Τούρκος ηγέτης εξέφρασε ανησυχίες σχετικά με την αμερικανική πολιτική που προκαλούν γκρίνια στους Τούρκους ηγέτες και τους πολίτες. Ωστόσο, ο Ερντογάν είπε μόνο τη μισή ιστορία, αφήνοντας τους αναγνώστες του να πιστεύουν ότι η Άγκυρα είναι το θύμα και η Ουάσινγκτον ο θύτης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εδώ και καιρό τη δική τους λίστα παραπόνων και η διοίκηση του Τραμπ , αντίθετα με τους προκάτοχούς της, τελικά φαίνεται να κάνει κάτι γι ‘αυτά.
Τα προβλήματα που προκαλεί η Άγκυρα στα σχέδια της Ουάσιγκτον είναι πολλά και γνωστά. Η αγορά των S-400 ενδέχεται να αποκαλύψει μυστικά του F-35 στη Ρωσία. Οι Τούρκοι περιπλέκουν τον αγώνα κατά του Ισλαμικού Κράτους, αναγκάζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες να διαπραγματευτούν για ένα χρόνο τη χρήση της αεροπορικής βάσης Incirlik και στη συνέχεια μέσω της εισβολής τους στη βόρεια Συρία, με στόχο τους Κούρδους συμμάχους της Ουάσινγκτον, προκάλεσαν επιχειρησιακά προβλήματα στον αγώνα κατά του ISIS. Ο Ερντογάν δεν δίστασε να απειλήσει ακόμη και τα αμερικανικά στρατεύματα που δραστηριοποιούνται στη βόρεια Συρία.
Επιπλέον, η Άγκυρα έκανε ό, τι ήταν δυνατό για να υπονομεύσει την πολιτική των ΗΠΑ στο Ιράν, είτε με τη διαπραγμάτευση μιας ξεχωριστής πυρηνικής συμφωνίας είτε με την γενικότερη αντίθεσή της στα αμερικανικά σχέδια, και επιχείρησε να βοηθήσει το Ιράν να αποφύγει τις κυρώσεις.
Στη συνέχεια, υπάρχει η κράτηση του πάστορα Andrew Brunson στην Τουρκία από τον Οκτώβριο του 2016, καθώς και 15 – 20 ακόμη ατόμων με τουρκική καταγωγή και αμερικανική υπηκοότητα, που χρησιμοποιούνται ως διαπραγματευτικό χαρτί για να εξαναγκαστούν οι ΗΠΑ να παραδώσουν τον Fethullah Gulen και τον Τούρκο τραπεζίτη που καταδικάστηκε από δικαστήριο της Νέας Υόρκης επειδή βοήθησε το Ιράν να παρακάμψει τις οικονομικές κυρώσεις.
To δημοσίευμα χαρακτηρίζει “ευχάριστη αλλαγή” τις κινήσεις του Τραμπ απέναντι στη Τουρκία, σε σχέση με τη κατευναστική πολιτική του παρελθόντος που επέτρεπε στην Άγκυρα να κάνει ότι θέλει δίχως να σκέφτεται τυχόν συνέπειες.