O πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, ένα χρόνο μετά την έναρξή του. Δυστυχώς και για τους δυο λαούς, προς το παρόν δεν είναι ορατή η διέξοδος από αυτή τη διαμάχη. Σε ότι αφορά την Ουκρανία πάντως, οι εκουσίως αφοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις της Δύσης, μετά κόπων καταφέρνουν να αναπληρώνουν τις ανάγκες της σε πυρομαχικά και τις απώλειες της σε υλικό. Έτσι, στην Ουκρανία σε λίγο θα έχουμε περισσότερα δυτικής κατασκευής τεθωρακισμένα ή πυροβόλα, από όσα αρκετές χώρες του ΝΑΤΟ!
Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως η Ρωσία έχει εξαντλήσει τα δικά της αποθέματα υλικού. Η παρουσία εδώ και αρκετών μηνών αρμάτων μάχης τύπου Τ-62Μ στην πρώτη γραμμή, σημαίνει πως το απόθεμα των εύχρηστων Τ-72 είναι οριακό και πρέπει να ανακυκλωθούν μετά από βαριά συντήρηση, τα άρματα που πολεμούν στην πρώτη γραμμή, αλλά και να ανασυρθούν εκείνα της μακράς αποθήκευσης. Αυτό όμως που είναι σίγουρα μεγάλη απογοήτευση για τους απανταχού «οπαδούς» της ρωσικής τεχνολογίας, είναι η πλήρης αποτυχία της ρωσικής αεροπορίας, και των πολυδιαφημισμένων Su-35 να κάνουν τη διαφορά.
Μια ισχυρή πολεμική αεροπορία και από τις δύο πλευρές θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο διεξαγωγής του πολέμου. Βλέπουμε όμως πως οι Ρώσοι υφίστανται τεράστιες απώλειες σε υλικό χωρίς ορατές επιτυχίες, ενώ οι Ουκρανοί διαφημίζουν είτε τις πολύ χαμηλές πτήσεις των Su-25 που ρίχνουν ρουκέτες με βαλλιστική … σκόπευση, είτε κάποια MiG-29 μακριά από την πρώτη γραμμή να κυνηγούν μη επανδρωμένα αυτοκτονίας ιρανικής κατασκευής Shahed-136, είτε να ρίχνουν (επιτυχημένα;) πυραύλους AGM-88A/B HARM. O HARM μπορεί με κάποια «πατέντα» να εκτοξευτεί από MiG-29, αλλά οι πύραυλοι αέρος-αέρος ΑΙΜ-9Μ/Χ ή ΑΙΜ-120Β δεν μπορούν. Χρειάζονται δυτικής κατασκευής και τεχνολογίας μαχητικά αεροσκάφη.
Αμερικανικοί πύραυλοι αντιραντάρ στην Ουκρανία, ήδη σε χρήση με MiG;
Έτσι οι Ουκρανοί έχουν ζητήσει επίμονα την παραχώρηση μαχητικών τύπου F-16C/D από τη Δύση, ή εκσυγχρονισμένων F-16AM από την Ολλανδία (ειδικά). Η επιλογή του F-16 είναι συνειδητή, καθώς είναι το πλέον «σκληραγωγημένο» και σε αφθονία δυτικής κατασκευής μαχητικό, και έχει αποδείξει τη δυνατότητά του να πετά από πρόχειρα αεροδρόμια, σαν και αυτά που έχουν κατασκευάσει οι Ουκρανοί στα πλέον απίθανα σημεία της χώρας τους. Αλλά το σημαντικότερο είναι πως υπάρχει ατελείωτο απόθεμα ανταλλακτικών για F-16C, ενώ το αεροσκάφος μπορεί να κάνει χρήση κάθε δυτικής κατασκευής όπλου.
Καθώς η διάρκεια ζωής ενός F-16 σε ουκρανικά χέρια δεν θα είναι παρά λίγες εκατοντάδες ώρες πτήσης, δεν τους ενδιαφέρει τόσο, αν τους δοθούν, αυτά να έχουν μεγάλο απόθεμα ζωής μπροστά τους. Τα ολλανδικά για παράδειγμα F-16AM δεν θα ενδιέφεραν την Ελλάδα καθώς σε λίγα χρόνια θα έπρεπε να καθηλωθούν λόγω εξάντλησης των ωρών πτήσης τους. Στην Ουκρανία όμως θα έκαναν τη διαφορά για τους επόμενους μήνες. Εκεί ακριβώς βασίζονται και οι Ουκρανοί, που ζητούν απλά επιχειρησιακά F-16 για άμεση χρήση.
Αξιοποίηση για τα ελληνικά Mirage 2000EGM/BGM: New tricks for an old fighter dog!
Η Ελλάδα έχει έναν από τους μεγαλύτερους στόλους F-16C/D παγκοσμίως. Από αυτά, 83 αεροσκάφη εκσυγχρονίζονται σε επίπεδο Block 72, με ραντάρ AESA, με σκοπό να πετούν και μετά το 2050. Άλλα 38 F-16C/D Block 50 θα εκσυγχρονιστούν σε Block 50+Adv, δημιουργώντας έτσι μια συνεκτική δύναμη 121 μαχητικών, διασυνδεδεμένων μεταξύ τους με Link 16 και εξελιγμένες δικτυοκεντρικές ικανότητες.
Η ΠΑ διαθέτει και 32 F-16C/D Block 30, που προέρχονται από το πρόγραμμα Peace Xenia I, την πρώτη παραγγελία μαχητικών του τύπου από τη χώρα μας το 1985. Από τα 40 μαχητικά που είχαν αγοραστεί τότε, 8 έχουν χαθεί σε ατυχήματα. Ακόμη, ενώ τα Block 50 έχουν ακόμη τουλάχιστον 4.000 ώρες πτήσης το καθένα (ή 20 χρόνια), τα Block 30 έχουν λιγότερες καθώς για 30 χρόνια σηκώνουν το βάρος της αναχαίτισης στο Αιγαίο. Τα 30άρια είναι και τα ελαφρύτερα F-16 της ΠΑ, ενώ έχουν περάσει διάφορους μικρούς “εκσυγχρονισμούς”, με σημαντικότερο αυτό της δυνατότητας βολής πυραύλων ΑΙΜ-120Β AMRAAM.
Πριν μερικά χρόνια, η ηγεσία τότε του ΥΠΕΘΑ και η ηγεσία της ΠΑ, είχαν συζητήσει το ενδεχόμενο πώλησης κάποιων από αυτά (περίπου 12), και με τα υπόλοιπα 20 να δημιουργηθεί μια Μοίρα OCU (Επιχειρησιακής Εκπαίδευσης) στην 111 Πτέρυγα Μάχης. Το σενάριο επεκτάθηκε κάποια στιγμή και για πώληση όλων των Block 30, και χρήση των πόρων για αγορά άλλων μέσων για την ΠΑ (μεταγωγικών, όπλων, ανταλλακτικών). Τελικά τα Block 30 παραμένουν σε υπηρεσία, και συνεχίζουν να πετούν, εξοικονομώντας ώρες από τα Block 52+/52+Adv, ενώ σε τακτά χρονικά διαστήματα ρίχνουν και τις απαραίτητες “φάπες” στους επίδοξους εξ ανατολών απρόσκλητους επισκέπτες.
H στιγμή όμως για την απόφαση του τι θα κάνουμε με τα αεροσκάφη αυτά, πλησιάζει. Ή θα πρέπει να τα αναβαθμίσουμε κι αυτά σε επίπεδο F-16C/D Block 50+Adv, ή να κάνουμε κάτι άλλο. Άλλωστε απόθεμα ραντάρ AN/APG-68v5 έχουμε. Το πρόβλημα είναι η δομική τους κατάσταση, αν αυτή δηλαδή επιτρέπει την παραμονή τους σε υπηρεσία αρκετά χρόνια, ώστε να γίνει απόσβεση της όποιας επένδυσης. Δηλαδή, τα Block 50 θα απαιτήσουν για παράδειγμα 500 εκατ. ευρώ, αλλά θα μείνουν σε υπηρεσία 20 έτη. Για τα Block 30 όμως, χρειάζεται μια πολύ προσεκτική προσέγγιση στην ανάλυση κόστους-οφέλους. Εκεί έρχεται και το σημερινό Out Of The Box.
To F-16C/D Block 30 οπλισμένο με ΑΙΜ-9Μ και ΑΙΜ-120Β, είναι ένα αεροσκάφος που άνετα μπορεί να κάνει αναχαιτίσεις πάνω από την Ουκρανία, είτε στα μετόπισθεν, αντιμετωπίζοντας Shahed-136 & Kalibr cruise πυραύλους, είτε πιο κοντά στην πρώτη γραμμή, απέναντι ακόμη και στα ρωσικά Su-27/30. Επίσης μπορεί να κάνει και χρήση μεγάλης ποικιλίας όπλων αέρος-εδάφους, όπως οι AGM-65A/B, βόμβες κατευθυνόμενες με laser, AGM-88A/B, αλλά και τις κλασικές iron bombs. Μπορεί να χρειαστούν μετατροπές για να εκτοξεύσει π.χ. JSOW, αλλά ακόμη δεν έχουμε δει τέτοια όπλα στην Ουκρανία.
H Πολωνία ανοίγει τη συζήτηση για αποστολή F-16 στην Ουκρανία
Με λίγα λόγια, τα “μπαρουτοκαπνισμένα” ελληνικά F-16C/D Block 30 θα είχαν θέση και αξία στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο, και μάλιστα σημαντική. Η άφιξή τους θα άλλαζε υπέρ των Ουκρανών τους συσχετισμούς, και θα έβρισκαν τρόπους να τα χρησιμοποιήσουν μαζί με τα σοβιετικής κατασκευής MiG-29A που διαθέτουν όπως και τα Su-25. To θέμα είναι άλλο, και τελείως διαφορετικό… Πως μια παραχώρηση 32 F-16C/D Block 30 θα άφηνε κενό στην ελληνική αμυντική διάταξη, τη στιγμή που τουλάχιστον αρκετά F-16C/D βρίσκονται κάθε στιγμή στην ΕΑΒ για αναβάθμιση σε F-16V.
Μια λύση έχει δοθεί με τη βελτίωση των διαθεσιμοτήτων των Mirage 2000-5Mk2, που έχουν καλύψει κενά στις αποστολές αναχαίτισης. Δεν υπάρχει πιο ωραίο θέαμα από ένα δελταπτέρυγο μαχητικό να ρίχνει “φάπες” σε ένα F-16 που έκανε το λάθος να μπει στο FIR Αθηνών.
Εμανουέλ Μακρόν: «Δεν αποκλείει» την παράδοση μαχητικών αεροσκαφών στο Κίεβο
Την ίδια στιγμή, ο ίδιος ο Πρόεδρος Μακρόν, έχει τονίσει πως θα ήταν θετικός σε μια πιθανή παραχώρηση μαχητικών αεροσκαφών στο Κίεβο. Σε γαλλική όμως υπηρεσία, τα μόνα μαχητικά είναι τα Rafale, τα Mirage 2000-5 και τα Mirage 2000D. Τα Rafale έχουν ήδη μειωθεί σημαντικά λόγω των παραχωρήσεων/πωλήσεων σε Ελλάδα και Κροατία, ενώ τα Mirage είναι σε φάση εξόδου από υπηρεσία (όχι άμεση), ενώ τον τύπο διαθέτει μόνο η Ελλάδα (από τις χώρες που στηρίζουν την Ουκρανία εμπράκτως). Με λίγα λόγια, τα γαλλικά μαχητικά δύσκολα θα ήταν χρήσιμα στους Ουκρανούς, καθώς μια παραχώρηση θα ήταν για λιγοστά αεροσκάφη -εφόσον μπορούσαν να βρεθούν- και με πολύ λίγες χώρες να μπορούν τα υποστηρίξουν (κυρίως Γαλλία και Ελλάδα).
Αντίθετα, το F-16 μπορεί να υποστηριχθεί από πολλές χώρες, ενώ παραμένει το μαχητικό του κορμού της USAF. Έχουμε λοιπόν τα εξής δεδομένα:
- Η Γαλλία θέλει να δώσει μαχητικά στην Ουκρανία
- Η Ουκρανία προτιμά F-16, που όμως δεν διαθέτει η Γαλλία
- Η Γαλλία διαθέτει αρκετά Mirage 2000 και ίσως Rafale, που όμως θα ήταν περισσότερο πρόβλημα για τους Ουκρανούς παρά λύση την συγκεκριμένη χρονική στιγμή
- Η Ελλάδα θα μπορούσε να προσφέρει μέχρι και 32 F-16C/D Block 30, αρκεί να μπορούσε να τα αντικαταστήσει με εύχρηστα, σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη ανώτερων δυνατοτήτων
- H Ελλάδα έχει στο οπλοστάσιό της μαχητικά Mirage 2000-5Mk2 & Rafale F3R, άρα δεν είναι πρόβλημα να βάλει σε υπηρεσία περισσότερα ίδια μαχητικά (αφού βέβαια εκπαιδεύσει περισσότερους πιλότους και προσωπικό εδάφους στους τύπους)
Με λίγα λόγια, θα ήταν μια καλή ιδέα, να παραδώσουμε τα 32 μαχητικά F-16C/D Block 30 που διαθέτουμε, μαζί με ένα μικρό λογιστικό “πακέτο” στην Ουκρανία, από κοινού με τη Γαλλία (και τη σύμφωνη γνώμη των ΗΠΑ), και η Γαλλία να μας παραδώσει όσα περισσότερα Mirage 2000-5 παραμένουν λειτουργικά και εύχρηστα, αλλά και Mirage 2000D. Φυσικά, δεν θα λέγαμε όχι και σε περισσότερα Rafale, αλλά ας είμαστε ρεαλιστές.
Βέβαια, μια τέτοια ανταλλαγή ή καλύτερα, “τριγωνική συναλλαγή” θα πρέπει να μην γίνει με τη λογική “Marder”. Εκεί η κυβέρνηση υπό την πίεση της αντιπολίτευσης, συμφώνησε στο “έρχεται ένα-φεύγει ένα”, αλλά μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτήν την περιοριστική αντίληψη και να αποδεσμεύσουμε κάποια F-16 για εκπαίδευση των Ουκρανών, αναμένοντας την αντίστοιχη αποδέσμευση γαλλικών μαχητικών. Άλλωστε οι Γάλλοι έχουν δείξει πως σε αυτά είναι ταχύτατοι!
Στην όλη προσπάθεια, μπορεί να υπάρξει και εμπλοκή της 120 ΠΕΑ στην Καλαμάτα, για να αναλάβει την εκπαίδευση των Ουκρανών. Έτσι η Πολεμική μας Αεροπορία μπορεί να παίξει κομβικό ρόλο στην εκπαίδευση της νέας γενιάς πιλότων της Ουκρανίας, δημιουργώντας ισχυρούς δεσμούς για το μέλλον.
Η ΠΑ θα μπορούσε να παραλάβει άμεσα κάποια από τα επιχειρησιακά Mirage 2000-5 της Γαλλικής Αεροπορίας, προκειμένου οι χειριστές της 114 ΠΜ να μπορέσουν να τα αξιοποιήσουν γρήγορα, βγάζοντας τις “υπηρεσίες” των F-16C/D Block 30 για την ΠΑ, ή έστω ένα μέρος από τα readiness στη Σκύρο. Την ίδια στιγμή, η Γαλλία θα μπορούσε να μας παραδώσει και μερικά από τα εκσυγχρονισμένα Mirage 2000D, προκειμένου να αναλάβουν τη δύσκολη αποστολή της εκτόξευσης πυραύλων SCALP EG αλλά και των αποστολών ναυτικής κρούσης (TASMO) με πυραύλους ΑΜ.39. Έτσι τα Mirage 2000-5Mk2 and Rafale F3R θα αφιερωθούν σε αυτό που κάνουν καλύτερα… αναχαίτιση, αναχαίτιση και αναχαίτιση!
Με αυτό τον τρόπο, η ΠΑ δεν θα χρειαστεί να ξοδέψει χρήματα για τον εκσυγχρονισμό των F-16C/D Block 30, μεταφέροντας τα όποια κονδύλια σε αγορά περισσότερων όπλων, ή και μεταγωγικών αεροσκαφών.
Συνολικά, μια ανταλλαγή των 32 ελληνικών μαχητικών F-16C/D Block 30, με π.χ. 12 Mirage 2000-5FR και 24 Mirage 2000D, θα ήταν θετική για όλα τα μέρη: για την Ουκρανία που θα υποδεχόταν 32 F-16 καλά συντηρημένα, για την Γαλλία που θα στήριζε την Ουκρανία και θα σύσφιγγε κι άλλο τις σχέσεις της με την Ελλάδα, αλλά και για εμάς, που θα πετυχαίναμε μεγαλύτερη ομοιοτυπία στο αεροπορικό υλικό μας και την ενίσχυση του με ικανά αεροσκάφη που γνωρίζουμε.
Μια ακόμη καλύτερη λύση θα ήταν η ανταλλαγή των 32 F-16 Block 30 με 16-18 μεταχειρισμένα Rafale F3R. Αντιλαμβανόμαστε πως αριθμητικά η ΠΑ θα είχε μετά λιγότερα αεροσκάφη, αλλά στην πραγματικότητα θα είχε πολύ μεγαλύτερη μαχητική ισχύ. Φυσικά θα μπορούσαμε να συζητήσουμε και συνδυασμό, για παράδειγμα 12 Mirage 2000-5 & 12 Rafale F3R. Πως θα βλέπατε μια τέτοια ιδέα; θα χαρούμε να διαβάσουμε τις απόψεις σας στα σχόλια!
