Η ομάδα μηχανικών που εργάζεται στην ανάπτυξη του ραντάρ του προγράμματος μαχητικού Tempest ανακοίνωσε πως αναμένει σύντομα να υπάρχει σημαντική εξέλιξη στη διαχείριση δεδομένων του συστήματος. Οι μηχανικοί εξήγησαν πως αυτό θα γίνει δυνατόν με τεχνικές σμίκρυνσης και ψηφιακής τεχνολογίας.
Το έκτης γενιάς μαχητικό αεροσκάφος αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή με τη συνεργασία των αμυντικών βιομηχανιών του Ηνωμένου Βασιλείου, της Σουηδίας και της Ιταλίας και αναμένεται να εισέλθει σε υπηρεσία από το 2030. Το πρόγραμμα σφύζει από νέες τεχνολογίες από τον οπλισμό του, το συγκρότημα πρόωσης ως το πιλοτήριο εικονικής απεικόνισης που θα προβάλει τα δεδομένα στο κράνος του χειριστή.
Η ομάδα ανάπτυξης έθεσε ήδη ψηλά τον πήχη τον περασμένο Οκτώβριο, όταν ανακοίνωσε πως το ραντάρ του μαχητικού θα διαθέτει την ικανότητα επεξεργασίας όγκου δεδομένων αναλόγου ενός βίντεο υψηλής ανάλυσης διάρκειας 9 ωρών ή την ταχύτητα διαδικτύου μιας ολόκληρης μεσαίου μεγέθους πόλης, σε ένα μόλις δευτερόλεπτο. Τότε δεν δόθηκαν περισσότερες λεπτομέρειες αλλά τώρα, οι μηχανικοί της ιταλικής Leonardo που εδρεύουν στο Λονδίνο και εργάζονται στο πρόγραμμα του ραντάρ, αποκάλυψαν κάποια στοιχεία στον ιστότοπο Defense News.
Η αύξηση της απόδοσης επεξεργασίας θα σημάνει μια ολοκληρωτική αναμόρφωση στον τομέα των ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης, που έχουν μικροδίκτυα Μονάδων Μετάδοσης και Λήψης (Transmit Receive Modules ή TRM), πάνω στην κεραία, με το καθένα να ενεργοποιεί μια μικρή δέσμη κυμάτων ραντάρ ικανής να παρακολουθεί διαφορετικούς στόχους ή να δημιουργεί μια μεγάλη και ισχυρή ακτίνα, όταν συνδυάζεται με τις υπόλοιπες δέσμες. Τα TRM στην κεραία του ραντάρ, οργανώνονται σε ομάδες και τα δεδομένα που λαμβάνονται από κάθε μια διοχετεύονται σε επεξεργαστή, ο οποίος ψηφιοποιεί τις πληροφορίες πριν τις περάσει στον κεντρικό επεξεργαστή του ραντάρ.
Νέος μικροσκοπικός δέκτης προειδοποίησης ραντάρ για το Tempest από τη Leonardo
Λόγω του μεγέθους τους, τα τμήματα Μετάδοσης και Λήψης πρέπει να τοποθετούνται πίσω από το ρύγχος του αεροσκάφους και να δέχονται τα στοιχεία μέσα από ομοαξονικά καλώδια. Η τελευταία πρακτική έχει σαν αποτέλεσμα την μερική απώλεια κάποιων πληροφοριών προτού το σήμα ψηφιοποιηθεί. Για να διορθώσει το ελάτωμα αυτό, η Leonardo εργάζεται αυτή τη στιγμή σε μια διαδικασία σμίκρυνσης των αισθητήρων λήψης ώστε να μεταφερθούν πιο ψηλά στο ρύγχος και να ενσωματωθούν στην κεραία του ραντάρ, εξαλείφοντας έτσι την ανάγκη για ομοαξονικά καλώδια. Tα δεδομένα που θα συλλέγονται θα πρέπει και πάλι να μεταφερθούν προς τον κεντρικό επεξεργαστή αλλά τώρα θα είναι ψηφιακά και η μεταφορά θα γίνεται με καλώδια οπτικών ινών μειώνοντας σημαντικά τις απώλειες δεδομένων.
