Η Ρωσία αναπτύσσει αεροσκάφος gunship;  

Η Ρωσία προσανατολίζεται προς την ανάπτυξη ενός ιπτάμενου πυροβολείου, αντίστοιχου του αμερικανικού AC-130W Stinger II, βασισμένου σε τροποποιημένο μεταγωγικό An-12 ‘Cub’, αναφέρει ο ιστότοπος του Aviation International News. Σύμφωνα με «πηγές στο ρωσικό στρατο-βιομηχανικό κατεστημένο» που επικαλείτο νωρίτερα αυτόν τον μήνα το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS, το πρότζεκτ έχει ήδη ξεκινήσει.
Το ρωσικό gunship θα είναι οπλισμένο με ένα αυτόματο πυροβόλο των 57 χιλ. καθώς και με μικρότερου διαμετρήματος όπλα (πιθανώς των 30 χιλ.) και αυτόματους εκτοξευτές βομβίδων. Η ιδέα δεν είναι καινούργια. Η σκέψη για ένα βαριά εξοπλισμένο αεροσκάφος ανάγεται στην δεκαετία του 1930: ένα βομβαρδιστικό Tupolev TB-3 εφοδιάστηκε με ένα πυροβόλο των 76 χιλ. και δύο των 45 χιλ. ενώ η έλλειψη ακρίβειας στην στόχευση θα αντισταθμιζόταν από την χρήση θραυσματογενών οβίδων, ιδανικών όπως θεωρούσαν οι Σοβιετικοί σχεδιαστές, εναντίον προσωπικού και ελαφρώς τεθωρακισμένων οχημάτων.
Το βεληνεκές του κυρίως όπλου ήταν 18 χιλιόμετρα, επιτρέποντας έτσι στο αεροσκάφος να επιχειρεί εκτός εμβέλειας αντιαεροπορικού πυροβολικού. Παρά τις αρχικές επιτυχίες που σημειώθηκαν σε δοκιμές, το πρόγραμμα τερματίσθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’30 καθώς οι επικριτές του ιπτάμενου πυροβολείου απέδειξαν ότι η χρήση μη κατευθυνομένων ρουκετών ήταν πιο αποτελεσματική.
Οι λόγοι πίσω από την αναβίωση της ιδέας παραμένουν μυστικοί. Ωστόσο ο Βασίλι Κάσιν, επικεφαλής του τμήματος διεθνών στρατιωτικο-πολιτικών και οικονομικών κρίσεων της Ανωτέρας Σχολής Οικονομικών της Ρωσίας, επισημαίνει ότι το νέο αεροσκάφος θα ήταν κατάλληλο για επιχειρήσεις εναντίον ατάκτων στον Βόρειο Καύκασο, στην Κεντρική Ασία και στην Συρία, όπου η Ρωσία ευελπιστεί να έχει την ίδια επιτυχία με αυτήν των αμερικανικών C-130.

Υπάρχει όμως ένα θέμα: η πλατφόρμα που θα επιλεγεί. Για την ακρίβεια… η έλλειψη αυτής. Το τετρακινητήριο An-12, το σοβιετικό αντίστοιχο του C-130, έχει πάψει πλέον να παράγεται από την δεκαετία του ’70. Ένας αριθμός ‘Cub’ υπηρετεί ακόμη στις τάξεις της ρωσικής Αεροπορίας όμως τα αεροσκάφη πρόκειται να αποσυρθούν στις αρχές της επόμενης δεκαετίας λόγω παλαιότητας.
Ο αντικαταστάτης τους, το Il-276, βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης και δεν αναμένεται να τεθεί σε μαζική παραγωγή πριν τα τέλη της δεκαετίας του 2020. Ο μόνος τύπος μεταγωγικού που μπορεί να παραχθεί είναι το αναβαθμισμένο Il-76MD-90A το οποίο όμως είναι πολύ βαρύ και μεγάλο για τον ρόλο ιπτάμενου πυροβολείου.
Επιφανείς Ρώσοι αναλυτές αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις δυνατότητες του υπό ανάπτυξη gunship. «Τέτοια αεροσκάφη είναι αποτελεσματικά μόνο εναντίον ενός αντιπάλου που δεν διαθέτει αντιαεροπορικά όπλα, π.χ φτωχά εξοπλισμένους στρατιωτικούς σχηματισμούς, τρομοκράτες και παρόμοιους» υπενθυμίζει ο Ντμίτρι Ντράζντιενκα, αρχισυντάκτης της ρωσικής αμυντικής επιθεώρησης Αρσενάλ Ατέτσεστβα (Арсенал Отечества).
«Αυτό έδειξε η χρήση των αμερικανικών gunships. Στο Βιετνάμ συνήθως απέφευγαν περιοχές όπου υπήρχε αεράμυνα. Στο Ιράκ, ένα από αυτά κατερρίφθη κατά την Επιχείρηση Desert Storm από Strela-2 MANPADS. Αυτή και άλλες απώλειες καταδεικνύουν ότι το concept του εναέριου πυροβολείου είναι καλό ως προς την αποτελεσματικότητα πυρός και την καταστροφή (που επιφέρει) ωστόσο, λόγω έλλειψης άμυνας, η χρήση του εναντίον σύγχρονα εξοπλισμένου τακτικού στρατού δεν έχει νόημα» υποστηρίζει.
Αλέξανδρος Θεολόγου