Μισθοφορική Αεροπορία: Ο πόλεμος σε ιδιώτες με… απευθείας ανάθεση!

Όταν ένας μακρύς, άγονος πόλεμος που δεν μπορεί να κερδηθεί γίνεται πολιτικό πρόβλημα, μια λύση είναι ο ιδιωτικός τομέας, πιστεύει ο Έρικ Πρινς. Ο ιδρυτής της διαβόητης για τα κατορθώματά της στο Ιράκ εταιρίας Blackwater, η οποία έγινε αντικείμενο έρευνας από το αμερικανικό Κογκρέσο, υποστηρίζει ότι μια ιδιωτική μισθοφορική Αεροπορία θα βγάλει το Αφγανιστάν από το τέλμα του πολυετούς πολέμου στο οποίο βυθίζεται όλο και περισσότερο.
H ιδέα του Πρινς και του συνεταίρου του στην εταιρία DynCorp, Στήβεν Φάινμπεργκ, θυμίζει μελλοντολογικές ταινίες όπου οι πόλεμοι διεξάγονται από ιδιωτικές εταιρίες κολοσσούς και είναι εξαιρετικά απλή: οι μισθοφόροι κάνουν την δουλειά και ο πελάτης δεν έχει να ανησυχεί για απώλειες που προκαλούν αντιδράσεις ή πολιτικό κόστος. Το οικονομικό κόστος βέβαια είναι κάτι τελείως διαφορετικό –και αδιαπραγμάτευτο.
Ο ανταρτοπόλεμος στο Αφγανιστάν θα μπορούσε να πάρει διαφορετική τροπή με την αύξηση των ιδιωτικών εταιριών που υποστηρίζουν τις κυβερνητικές δυνάμεις, υποστηρίζουν. Και μια μισθοφορική Πτέρυγα Μάχης θα έκανε την διαφορά. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες ο Έρικ Πρινς προσέγγισε απευθείας την αφγανική κυβέρνηση, προτείνοντας μια πλήρως εξοπλισμένη αεροπορική δύναμη ικανή να εκτελέσει αποστολές εγγύς υποστήριξης και επιτήρησης και να παρέχει πληροφορίες και διοικητική μέριμνα.

Η Lancaster6, μια ιδιωτική στρατιωτική εταιρία με έδρα το Ντουμπάϊ θα μπορούσε να αναλάβει το έργο, εξοπλισμένη με έναν απροσδιόριστο αριθμό Α-4 Skyhawk, εξοπλισμένα πρώην ψεκαστικά Τ-Bird, ελικόπτερα Puma και Gazelle, μεταγωγικά An-26 (ο τύπος αποσύρθηκε από την αφγανική Αεροπορία πριν μερικά χρόνια) και drones τύπου Lioneye, μια ιδιωτική σχεδίαση με δυνατότητα πτήσης 12 ωρών. Υπενθυμίζεται ότι κάποια από τα πρώην νεοζηλανδικά A-4K της εταιρίας Draken International παρέχουν υπηρεσίες στην αμερικανική Αεροπορία πετώντας σε ρόλο Aggressor στην αεροπορική βάση Nellis.
Μέχρι στιγμής δεν έχει διευκρινισθεί πόσο θα κόστιζε η ανάληψη του πολέμου από τον αέρα στα χέρια ιδιωτών, ούτε από πού θα γινόταν η προμήθεια των εναερίων μέσων. Το μόνο που έγινε γνωστό είναι η δυνατότητα της ιδιωτικής αυτής Αεροπορίας να εκτελεί αποστολές εντός μιας ώρας, με τα επιθετικά αεροσκάφη να έχουν επαφή με τις φίλιες δυνάμεις στο έδαφος μέσω μιας εφαρμογής για iPhone, γνωστής ως SafeStrike. Οι υπάλληλοι της Lancaster6 θα πετούσαν τις αποστολές ενώ οι αφγανικές Αρχές θα έπαιρναν όλες τις κρίσιμες αποφάσεις, όπως π.χ αν θα εκτελείτο μια προσβολή ή όχι.
Στην θεωρία, μια μισθοφορική Αεροπορία θα έδινε περισσότερο χρόνο στην Αεροπορία της χώρας να αναπτυχθεί πλήρως. Είναι κοινό μυστικό ότι παρά την συμμαχική βοήθεια σε εξοπλισμό και μέσα εδώ και μια δεκαετία, η αφγανική Αεροπορία στερείται της δυνατότητας διεξαγωγής επιχειρήσεων υποστήριξης των επιγείων δυνάμεων και δη σε τακτική βάση.
 
Όμως η «ιδιωτική» Αεροπορία θα παρείχε άμεσα στην κυβέρνηση της Καμπούλ επιχειρησιακές δυνατότητες που η εθνική Αεροπορία θα αργήσει να έχει. Και ο αφγανικός Στρατός θα έχει περισσότερες επιλογές στην σχεδίαση επιχειρήσεων ή ανταποκρινόμενος σε έκτακτες καταστάσεις εφόσον θα υποστηρίζεται από μια αξιόπιστη αεροπορική δύναμη που θα εκτελεί αποστολές αποτελεσματικά, περιορίζοντας τις απώλειες και αυξάνοντας το ηθικό.
Βέβαια, ουδείς εξηγεί γιατί μια μισθοφορική Αεροπορία θα πετύχαινε εκεί που απέτυχαν οι δυνάμεις του υπό την ηγεσία των ΗΠΑ συνασπισμού. Στατιστικά, οι αμερικανικές αεροπορικές προσβολές προς υποστήριξη των αφγανικών Δυνάμεων Ασφαλείας σημείωσαν αύξηση το 2017 ενώ τον Απρίλιο η USAF έγραψε ιστορία ρίχνοντας την θηριώδη «Μητέρα Όλων των Βομβών» GBU-43/B MOAB σε ένα συγκρότημα σηράγγων που οι Πληροφορίες έλεγαν ότι κρύβονταν σημαίνοντα στελέχη των ανταρτών. Κι όμως, ούτε η πρωτεύουσα Καμπούλ δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ασφαλής…
Επίσης μια τέτοια πρόταση θα είχε να αντιμετωπίσει τόσο νομικά προβλήματα όσο και θέματα επιμελητείας πριν καν υλοποιηθεί. Ακόμη κι αν θεωρηθεί πως μια μισθοφορική Αεροπορία θα είναι πολύ πιο ευέλικτη και αποτελεσματική υπό τον άμεσο έλεγχο των Αφγανών, τίποτα δεν διασφαλίζει ότι οι αφγανικές δυνάμεις θα είναι βέβαιες για την ταυτότητα των στόχων που πρόκειται να προσβληθούν.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι απώλειες αμάχων λόγω εσφαλμένης εκτίμησης εντείνουν την δυσαρέσκεια του πληθυσμού κατά της κυβέρνησης και των ξένων συμμάχων της, αποτελώντας ένα πρώτης τάξεως εργαλείο στρατολόγησης υπέρ των Ταλιμπάν και των τζιχαντιστών που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Αλλά και ο αμερικανικός Στρατός έχει έντονες επιφυλάξεις για την ιδέα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των Military Times, ο επικεφαλής των αμερικανικών και συμμαχικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, Στρατηγός Νίκολσον, αρνήθηκε να συναντηθεί με τον Πρινς για να συζητήσουν το σχέδιό του. Χωρίς να έχει την «νομική ομπρέλα» των διεξαγόμενων επιχειρήσεων των ΗΠΑ στην χώρα, η Lancaster6 θα έπρεπε να επιχειρεί ανεξάρτητα, υπαγόμενη στους νομικούς περιορισμούς που ισχύουν διεθνώς για τους μισθοφόρους και τους πολύπλοκους κανόνες που διέπουν τις σχέσεις της αφγανικής κυβέρνησης με τους ξένους εργολάβους.
Ούτε όμως και οι Αφγανοί δείχνουν διατεθειμένοι να «κάνουν δουλειές» με μισθοφόρους, ειδικά μετά τις αλλαγές στη νομοθεσία στις οποίες προέβη το 2010 ο τότε πρόεδρος Χαμίντ Καρζάι σε μια προσπάθεια να περιορίσει την υπονόμευση της κυβέρνησής του, όπως υποστήριζε, από τις ξένες ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρίες. Μια από τις εταιρίες που έπαυσαν να δραστηριοποιούνται στο Αφγανιστάν ήταν και αυτή του υπαρχηγού του Έρικ Πρινς, Κρίστιαν Ντουράντ.
Πρινς και Ντουράντ είχαν εμπλακεί στο νομικά αμφιλεγόμενο εγχείρημα της τροποποίησης ενός αριθμού ψεκαστικών Thrush 510G σε εξοπλισμένα αεροσκάφη εγγύς υποστήριξης, προκειμένου η χρηματοδοτούμενη από τους Κινέζους εταιρία Frontier Services Group του Πρινς να κλείσει συμβόλαια για την παροχή στρατιωτικών υπηρεσιών στην Λιβύη, το Νότιο Σουδάν και την Νιγηρία. Ωστόσο, η μετατροπή των ψεκαστικών σε πολεμικά αεροπλάνα σκόνταψε στην αυστριακή νομοθεσία περί ελέγχου των εξαγωγών όπλων και οι δύο συνέταιροι μετέφεραν τα σχέδιά τους στην Βουλγαρία όπου τα αεροπλάνα ονομάσθηκαν T-bird από την LASA Engineering.
Θα μπορούσε να ήταν σενάριο για μια ταινία δράσης: μισθοφόροι, αεροπλάνα γεωργικών εφαρμογών που καταλήγουν φορτωμένα με ατρακτίδια όπλων, ρουκέτες και αισθητήρες σκόπευσης/αναγνώρισης, «σκοτεινές» εταιρίες παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών με ύποπτα δαιδαλώδεις σχέσεις και συμβόλαια που θα έκαναν πολλούς νομικούς να συνοφρυωθούν… Μόνο που αυτά συμβαίνουν στην πραγματικότητα.
Κανείς δεν γνωρίζει τί θα πράξει τελικά ο Πρόεδρος Τραμπ, ο οποίος φέρεται έξαλλος με την κατάσταση του πολέμου στο Αφγανιστάν. Αν η «επιχειρηματική πρόταση» του Πρινς βρει ευήκοα ώτα στον Λευκό Οίκο, δεν αποκλείεται ο Στρατηγός Νίκολσον να λάβει σήμα από τον Πρόεδρο «You’re Fired» και οι ιδιώτες να πιάσουν δουλειά. Ξαφνικά, όλες αυτές οι μελλοντολογικές ταινίες με τον πόλεμο στα χέρια εταιριών φαντάζουν ανησυχητικά πολύ αληθινές.
Αλέξανδρος Θεολόγου