Το εθνικό συμφέρον των χωρών της περιοχής είναι εκείνο που θα καθορίσει τις αποφάσεις για έργα όπως ο EastMed, τονίζει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα Γιόσι Αμράνι, εξηγώντας πως το ζήτημα της ενέργειας είναι τώρα πιο κρίσιμο, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, και θα πρέπει άμεσα να διασφαλίσουμε την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών.
«Τώρα, το ζήτημα της ενέργειας είναι πιο κρίσιμο, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Και υπάρχει πολύ περισσότερη προσοχή και πολύ περισσότερη συζήτηση. Αυτό δεν μας φέρνει πιο κοντά σε καμία απόφαση ή κάποιο συγκεκριμένο έργο. Αυτό που έχουμε είναι περιφερειακές δεξαμενές και ανάγκη στην Ευρώπη για ενέργεια και πολιτική ή στρατηγική ανάγκη για ποικιλομορφία. Πρέπει να διασφαλίσουμε πως ό,τι μπορούμε να προσφέρουμε, ό,τι χρειάζεται στην Ευρώπη θα βρει τον δρόμο του στις αγορές», υπογράμμισε ο Ισραηλινός πρέσβης, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στο περιθώριο του 7ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών.
«Πώς θα το κάνουμε, αυτό είναι ανοιχτό σε συζητήσεις. Και με αυτό ασχολούμαστε τώρα», σημείωσε, υπογραμμίζοντας, ωστόσο, πως «αυτό που συμβουλεύω όλους μας είναι να μην περάσουμε άλλα 12 χρόνια (συζητώντας), όπως περάσαμε με τον EastMed».
Ειδικότερα για τον EastMed, επανέλαβε αυτό που ανέφερε και σε συζήτηση στο Φόρουμ των Δελφών, ότι κυρίαρχο στοιχείο για τις σχετικές αποφάσεις είναι «τα συμφέροντα των χωρών της περιοχής» και οι χώρες αυτές θα πάρουν «μέσω της δικής τους άμεσης επικοινωνίας -διμερώς, τριμερώς και όχι μόνο- τη σωστή απόφαση για την εξυπηρέτηση του εθνικού τους συμφέροντος».
«O EastMed είναι ένα όνομα, o EastMed είναι μια έννοια. Το αν ο EastMed θα πάει από το σημείο Α στο σημείο Β και από το σημείο Β στο σημείο Γ ή θα πάει από το σημείο Α στο σημείο Δ και από το σημείο Δ στο σημείο Γ, είναι κάτι που πρέπει να αποφασίσουν ο ιδιωτικός τομέας, ο χρηματοπιστωτικός τομέας και οι κυβερνήσεις», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Απαντώντας στην κριτική ότι οι αγωγοί είναι έργα χρονοβόρα και κυρίως κοστοβόρα, ο Ισραηλινός πρέσβης σημειώνει πως δεν θα πρέπει να αποκλείουμε τίποτα και πως στο τέλος «αυτό που πρέπει να αποφασίσει είναι το εθνικό συμφέρον και το συμφέρον της ενεργειακής ποικιλομορφίας στην Ευρώπη και το πώς αυτό εξυπηρετείται καλύτερα».
«Ακούω διαφορετικές απόψεις και από κάποιους εμπειρογνώμονες -και υπάρχουν ορισμένοι ειδικοί στην Ελλάδα, των οποίων την τεχνογνωσία και τη διορατικότητα εμπιστεύομαι- ότι ακόμα κι αν είμαστε πλήρως προσηλωμένοι στην πράσινη ενέργεια και τις ανανεώσιμες πηγές, θα υπάρχει πάντα ανάγκη για φυσικό αέριο για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών. Δεν θα αποκλείσω ορισμένους ενεργειακούς πόρους μόνο και μόνο λόγω ενός συγκεκριμένου πολιτικού κλίματος. Τώρα, η Ευρώπη αντιμετωπίζει έλλειψη ενέργειας ή κάποια ανησυχία για έλλειψη ενέργειας και αυτό που βλέπετε είναι ότι ορισμένες χώρες επιστρέφουν στον άνθρακα. Το αέριο είναι πολύ πιο καθαρό από τον άνθρακα. Ας μην αποκλείσουμε λοιπόν τίποτα και ας βεβαιωθούμε ότι η ενεργειακή μας ανεξαρτησία και η ενεργειακή μας επιβίωση διασφαλίζεται με διαφορετικά μέσα», επισήμανε.
«Αφελής ο αποκλεισμός της απειλής του πολέμου»
Στην ερώτηση αν ο ίδιος περίμενε να ξεσπάσει ένας πόλεμος στην «καρδιά» της Ευρώπης στον 21ο αιώνα, σημειώνει ότι «είναι λυπηρό και οι καρδιές μας είναι στραμμένες στα βάσανα αθώων ανθρώπων, στα δεινά του ουκρανικού λαού» κι εκφράζει την ελπίδα πως σύντομα θα δούμε το τέλος των συγκρούσεων στην Ουκρανία.
Ωστόσο, τονίζει πως «ο αποκλεισμός της απειλής πολέμου, ο αποκλεισμός της χρήσης βίας ή στρατιωτικής ισχύος για την επίτευξη πολιτικών στόχων είναι αφελής» και «ως εκ τούτου, είναι σημαντικό για τις χώρες ως μέρος των εθνικών τους στρατηγικών να αναπτύξουν τις στρατιωτικές τους ικανότητες τουλάχιστον για αυτοάμυνα».
«Οι πόλεμοι είναι μέρος της ιστορίας του πολιτισμού μας. Έχοντας περισσότερα από 70 χρόνια σχετικής ειρήνης στην Ευρώπη δεν σημαίνει ότι οι πόλεμοι έχουν αποκλειστεί ως πολιτικό μέσο. Η Ευρώπη έχει σωθεί από πολέμους ειδικά μετά τον τρομερό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πόλεμοι γίνονταν και αλλού. Άλλες περιοχές του κόσμου δεν είναι λιγότερο σχετικές από την Ευρώπη. Υπήρχαν πόλεμοι στη Μέση Ανατολή, υπήρχαν πόλεμοι στην Αφρική, υπήρχαν πόλεμοι στην Ασία», λέει χαρακτηριστικά.
«Η Ρωσία δεν μπορεί να μπει στη γωνία μετά τον πόλεμο»
Ερωτηθείς για το αν η επόμενη ημέρα, μετά το τέλος του πολέμου, ενδέχεται να φέρει απομόνωση της Ρωσίας κι ένα νέο είδος «ψυχρού πολέμου», ο κ. Αμράνι απαντά ότι «είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα και να περιγράψουμε πώς θα είναι ο κόσμος μετά το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία» καθώς «η σκόνη δεν έχει κατακαθίσει ακόμα και ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει» και υπογραμμίζει πως «δεν υπάρχει λόγος να μετατραπεί η Ρωσία σε σταθερό, μόνιμο εχθρό της Δύσης».
«Η Ρωσία είναι μια σημαντική χώρα στον κόσμο, μια χώρα με παράδοση, ιστορία και συνάφεια με τις παγκόσμιες υποθέσεις. Μόλις τελειώσει ο πόλεμος, όταν υπάρξει πολιτική συμφωνία για την κρίση, το να αποξενώσει κάποιος μια χώρα ή να τη γονατίσει είναι λάθος», αναφέρει χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Υπάρχει μια διεθνής κοινότητα και μέσα στη διεθνή κοινότητα για το δικό μας όφελος πρέπει να διατηρήσουμε τις ισορροπίες και η Ρωσία πρέπει να είναι μέρος της παγκόσμιας ισορροπίας. Δεν μπορεί να μπει στη γωνία, δεν πρέπει να αγνοηθεί και δεν πρέπει να διαγραφεί».
«Όποιος μπορεί να βοηθήσει στις διαπραγματεύσεις είναι ευπρόσδεκτος»
Σχολιάζοντας τη διαμεσολάβηση της Τουρκίας στις διαπραγματεύσεις Ουκρανίας – Ρωσίας, ο κ. Αμράνι τονίζει πως ο ίδιος, ως Ισραηλινός, πιστεύει στις άμεσες διαπραγματεύσεις, ωστόσο όποιος μπορεί να βοηθήσει στο να έρθουν εγγύτερα τα δύο μέρη είναι ευπρόσδεκτος.
«Πιστεύω ότι τα μέρη και οι χώρες που εμπλέκονται σε οποιαδήποτε σύγκρουση πρέπει να διαπραγματεύονται απευθείας μεταξύ τους. Υπάρχει, ωστόσο ρόλος διαμεσολαβητών. Το Ισραήλ έπαιξε αυτόν τον ρόλο στην αρχή, τώρα τον παίζει η Τουρκία. Εάν τα μέρη είναι ευχαριστημένα με αυτή τη διαμεσολάβηση, δεν βλέπω καμία ανησυχία ή κανένα πρόβλημα. Όποιος μπορεί να βοηθήσει στο να έρθουν τα δύο αντιμαχόμενα μέρη, η Ρωσία και η Ουκρανία, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να επιλυθούν οι διαφορές τους είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτος».
