Σε συνέντευξη του σε τοπικό ΜΜΕ ο υπουργός Άμυνας της Πορτογαλίας, Nuno Melo, ήταν σαφής πως με την τρέχουσα γεωπολιτική ρευστότητα και “τη θέση των ΗΠΑ σήμερα για το ΝΑΤΟ” δεν μπορεί να προχωρήσει η σκέψη για προμήθεια μαχητικών F-35 καθώς “η προβλεψιμότητα (σ.σ. των ενεργειών) των συμμάχων μας είναι το πιο σημαντικό που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας”.
Ο Μέλο μάλιστα είπε πως “ο σύμμαχος μας (οι ΗΠΑ) μπορεί να επιφέρει περιορισμούς σε χρήση, συντήρηση, υλικά και οτιδήποτε έχει να κάνει με το αν τα αεροσκάφη θα είναι λειτουργικά και επιχειρησιακά σε κάθε τύπο επιχειρήσεων”.
Η πορτογαλική αυτή απόρριψη, παρότι η Αεροπορία της χώρας είχε προκρίνει την αγορά F-35 για να αντικατασταθούν τα παλαιά F-16 της, είναι σοκαριστική, καθώς απηχεί άμεσα τους προβληματισμούς που έχουν διαχυθεί εντός Ευρώπης, όχι μόνο για το F-35 ως οπλοσύστημα, αλλά γενικότερα για κάθε υποδομή εντός ΝΑΤΟ, η οποία ελέγχεται από τις ΗΠΑ.
Έως σήμερα ήταν απόλυτα δεδομένο πως κρίσιμες υποδομές αλλά και σωρεία από νατοϊκές υπηρεσίες -τηλεπικοινωνίες, παροχή πληροφοριών, δορυφορική επισκόπηση, κυβερνοάμυνα- όπως και η ροή όπλων, πυρομαχικών, ανταλλακτικών και υπηρεσιών υποστήριξης αμερικανικών οπλικών συστημάτων, θα ήταν αδιατάρακτα και εγγυημένα, για τους συμμάχους της Ουάσιγκτον. Πλεον όμως με την λογική Τραμπ και τις συνεχείς φραστικές του απειλές και αμφισβητήσεις του ρόλου του ΝΑΤΟ, αλλά και της πολιτικής των νατοϊκών συμμάχων του, κανείς δεν μπορεί να επαναπαυθεί στο τι ακριβώς θα ισχύσει.
Έτσι η Πορτογαλία που ήταν σε αρχικές διαπραγματεύσεις για τα F-35, θα αναζητήσει όπως φαίνεται τώρα “ευρωπαϊκή λύση” για την Αεροπορία της όπως είπε ο Melo, αν και αυτό θα το κρίνει η επόμενη κυβέρνηση, μιας και η χώρα έχει μπει σε τροχιά εκλογών, οι οποίες θα γίνουν στις 18 Μαϊου.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως ο Melo, ως μέλος της κυβέρνησης συνεργασίας που μόλις παραιτήθηκε, είναι επικεφαλής του κόμματος CDS–PP, χριστιανοδημοκρατικό και συντηρητικό πολιτικά. Οι δηλώσεις του δηλαδή δεν προέρχονται από κάποιο χώρο ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας ή σοσιαλιστικής αντίληψης, αλλά από πολιτική θέση, φύση και θέση “συγγενική” με το αμερικανικό Ρεπουμπλικανικό κόμμα του Τράμπ. Ο νέος πρόεδρος δηλαδή των ΗΠΑ έχει καταφέρει μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες εξουσίας να κλονίσει τις σχέσεις της χώρας του ακόμη και με τους πιο πιστούς συμμάχους της διεθνώς…