Πόσες ευκαιρίες έχει κανείς να ξεναγηθεί στο εσωτερικό ενός βομβαρδιστικού Η-6 της Αεροπορίας του κινεζικού Ναυτικού; Σίγουρα λιγότερες από ελάχιστες κι αυτό κάνει το εκτενές ρεπορτάζ του CCTV-7 στα άδυτα ενός H-6 ακόμη πιο ενδιαφέρον. Παρά την λογοκρισία στους κωδικούς των αεροπλάνων στην πίστα και τις… εφημερίδες που καλύπτουν τα «απόρρητα» ηλεκτρονικά στο διαμέρισμα του βομβαρδιστή, η κάμερα αποκαλύπτει πολλά για το «μακρύ χέρι» του Ναυτικού του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού και δη από κοντά. Πολύ κοντά.
Ο τολμηρός ρεπόρτερ δεν διστάζει να χωθεί στον κλειστοφοβικό αεραγωγό του Η-6 έως τα πτερύγια του κινητήρα, όπως οι τεχνικοί που συντηρούν τα βομβαρδιστικά του τύπου, αψηφώντας την αποπνικτική ατμόσφαιρα και την βαριά οσμή του αεροπορικού καυσίμου. Οι πιο παρατηρητικοί θα προσέξουν τους δέκτες προειδοποίησης εγκλωβισμού από ραντάρ (RWR) στο ρύγχος και στην ουρά ορισμένων αεροσκαφών ενώ τα πλάνα από ρίψη πυρηνικής βόμβας στο πεδίο δοκιμών Λοπ Νουρ (Λουόμπούπό, στα κινεζικά) και οι βολές πυραύλων είναι έξτρα bonus!
Βασισμένα στο σοβιετικό Tu-16 (κωδ. ονομασία ΝΑΤΟ: ‘Badger’) τα κινεζικά αντίγραφά του παραμένουν ο κορμός της Ναυτικής Αεροπορίας της Κίνας. Το πρώτο εγχώριας κατασκευής Hōng-6 (Hōngzhàjī, βομβαρδιστικό) ολοκληρώθηκε από την Xian το 1968 και σύμφωνα με εκτιμήσεις της CIA την άνοιξη του 1972 η Αεροπορία του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού είχε 32 αεροσκάφη σε υπηρεσία και 19 ακόμη υπό κατασκευή.
Η εξέλιξη των βαλλιστικών πυραύλων οδήγησε τον πυρηνικό ρόλο των κινεζικών Η-6A σε δεύτερη μοίρα και ήδη από το 1976 τα αεροπλάνα είχαν διπλό πυρηνικό/συμβατικό ρόλο. Πέραν των αναγνωριστικών H-6B, των στρατηγικών βομβαρδιστικών H-6C και των «πυρηνικών» H-6E ακολούθησαν και άλλες εκδόσεις όπως οι φορείς αντι-πλοϊκών πυραύλων H-6D και τα ιπτάμενα τάνκερ ΗΥ-6D και HY-6U.
Εφοδιασμένα με αναβαθμισμένα συστήματα και ραντάρ έρευνας Type 245 Kobalt (βασισμένο στο σοβιετικό PSBN-M-8 ‘Mushroom’ κατά ΝΑΤΟ) στον μεγεθυμένο θόλο κάτω από το ρύγχος, τα H-6D τέθηκαν σε υπηρεσία στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Τον οπλισμό τους αποτελούσαν δύο βλήματα εναντίον στόχων επιφανείας τύπου C-601 ‘Silkworm’ –αερομεταφερόμενη έκδοση, εξέλιξη του P-15 «Τερμίτ» (‘Styx’).
Το HY-6D είναι το ιπτάμενο τάνκερ της Αεροπορίας του Ναυτικού, προερχόμενο από τροποποίηση βομβαρδιστικού H-6D. Η πιο εμφανής διαφορά μεταξύ των HY-6U και HY-6D είναι οτι το πρώτο έχει μεταλλικό ρύγχος ενώ το δεύτερο διατηρεί το διαφανές των αρχικών εκδόσεων. Σημειωτέον ότι τα HY-6D έχουν ακόμη το σύστημα ελέγχου πυρός PV-23, παραμένοντας ικανά για εκτόξευση πυραύλων. Αντιθέτως, στα τάνκερ της έκδοσης HY-6DU (H-6DU) το εν λόγω σύστημα έχει αφαιρεθεί αφήνοντας τον εναέριο ανεφοδιασμό ως μοναδική τους αποστολή.
Αλέξανδρος Θεολόγου
