Πριν αρκετούς μήνες ξεκίνησε, εντός του 2018, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια ομολογουμένως, μια δημόσια διαβούλευση που αφορά τορπίλες υποβρυχίων. Οι τορπίλες των υποβρυχίων είναι ένα πολύπαθο πρόγραμμα που χρονολογείται από την εποχή της πρώτης υπογραφής σύμβασης για τα υποβρύχια. Βέβαια ο τρόπος με τον οποίο ξεκίνησε ήταν σχετικά παράδοξος, καθώς αντί για διαγωνισμό είχαμε την διενέργεια… διαλόγου για τις τορπίλες! Νόμιμη διαδικασία, αλλά μάλλον όχι η πιο πρόσφορη.
Φυσικά, από τότε πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν για τις τορπίλες, αλλά νεότερο δεν υπήρξε μέχρι πρόσφατα. Η όλη ιστορία μας θύμησε το ελληνικό «να μαζεύουμε δυο τρεις να κάνουμε μια 6μελή επιτροπή προκειμένου να συζητήσουμε…», παραφράζοντας παλιότερα ειωθότα. Τελικά, μετά τον διάλογο, είχαμε και τις επιτροπές, με την διαφορά πως ακόμη δεν έχουμε προκήρυξη διαγωνισμού.
Επιτέλους ξεκινούν οι διαδικασίες για τορπίλες και αντίμετρα Τ/Λ στα ελληνικά υποβρύχια!
Φυσικά η όλη διαδικασία μπορεί να καταλήξει σε αγορά (απευθείας, χωρίς άλλο διαγωνισμό), αλλά θεωρούμε πως για κάποιους λόγους θα έχουμε τελικά ΚΑΙ διαγωνισμό. Ο λόγος είναι απλός, θα δώσει την ευκαιρία για περαιτέρω… καθυστέρηση, αφού ένας διαγωνισμός θα χρειαστεί χρόνο, να έχουμε ανάδοχο, να εξεταστούν οι εντάσεις κλπ κλπ. Ελπίζουμε το ΠΝ όμως να διαλέξει έναν συντομότερο δρόμο, αν και δυστυχώς αυτά τα πράγματα δεν εξαρτώνται από αυτό και τα στελέχη του, ούτε καν από το ΥΠΕΘΑ.
Τώρα, αντί να ψέξουμε αυτή την Κυβέρνηση, που θα το κάνουμε και το κάνουμε ήδη, θα ψέξουμε και όλες τις προηγούμενες, που δεν έκαναν αυτή την άκρως στρατηγική και αναγκαία προμήθεια, που θα έδινε άλλη ισχύ στα υπερσύγχρονα και ακριβοπληρωμένα μας υποβρύχια 214HN. Δυστυχώς οι ευθύνες είναι διακομματικές, και μεγάλο μέρος, ίσως το μεγαλύτερο βαρύνει την παρούσα. Όχι γιατί αυτή αγόρασε τα υποβρύχια, ή καθυστέρησε, αλλά γιατί επι δικής της διακυβέρνησης μπήκαν τα υποβρύχια σε υπηρεσία, και αντί να ξεκινήσει άμεσα η διαδικασία, περίμενε να φτάσει 2018 για να ξεκινήσει τον… διάλογο.
Η λέξη έγκλημα δεν είναι υπερβολική. Πως αλλιώς να χαρακτηριστεί, όταν έχουμε ξοδέψει δις για τα πιο προηγμένα υποβρύχια του κόσμου, και τα έχουμε αφήσει χωρίς τορπίλες. Και είναι διαρκές γιατί δεν έχει σταματήσει! Συνεχίζεται κανονικότατα! Βέβαια το έχουμε ξανακάνει σαν κράτος, αφήσαμε τα κορυφαία άρματα μάχης στον κόσμο χωρίς βλήματα, και τα είχαμε για πολύ καιρό ετοιμοπόλεμα μόνο με τα πολυβόλα τους… η αλήθεια είναι πως η βλακεία είναι ακίνητη, και δεν σκοπεύουμε να την κερδίσουμε από εδώ.
Το θέμα είναι πως πλέον, δεν έχουμε καιρό ή περιθώρια για άλλες ανοησίες. Η Τουρκία έχει έναν τεράστιο στόλο, τον μεγαλώνει, τον ενισχύει, τον εκσυγχρονίζει, κι εμείς απλά κοιτάμε. Ένα από τα πραγματικά ελάχιστα πλεονεκτήματά μας, είναι τα ελάχιστα υπερσύγχρονα υποβρύχια τύπου 214ΗΝ. Αυτά προκαλούν τρόμο στους Τούρκους, και είναι και τα μόνα που μπορούν να απαγορεύσουν την Ανατολική Μεσόγειο για τους Τούρκους.
Εμείς όμως κοντόφθαλμα, συνεχίζουμε να τα εξοπλίζουμε με τορπίλες 35 ετών παλιές, καθώς, μάλλον τα έμβολα μάχης έχουν αποσυρθεί από τον Στόλο. Εντάξει, έχει ένα η Ολυμπιάς, αλλά μάλλον το χρειάζεται αλλιώς δεν θα μπορεί να πλεύσει. Μας βλέπετε δηκτικούς, αλλά δυστυχώς έχουμε περάσει τα περιθώρια ανοχής μας, καθώς έχει φτάσει Μάρτιος του 2019, κι ακόμη δεν έχουμε αποφασίσει τίποτα για το θέμα. Αντίθετα βλέπουμε την πολιτική ηγεσία να ενδιαφέρεται περισσότερο για την πρόσληψη 10.000 νέων δημοσίων υπαλλήλων και ελάχιστα για την περαιτέρω ενίσχυση των ΕΔ. Και μάλιστα δημοσιεύματα «λαγοί» γνωστών ΜΜΕ, μας προετοιμάζουν ψυχολογικά για full stop της ενίσχυσης του Πολεμικού μας Ναυτικού.
Η δουλειά μας δεν είναι η συμπολίτευση, όπως πολλών και μη εξαιρετέων, ούτε η αντιπολίτευση. Η κατάσταση έχει φτάσει πλέον στο απροχώρητο, ο κόμπος είναι στο χτένι. Και μιας και έρχονται εκλογές, ανησυχούμε, καθώς πιθανά κονδύλια στο ΥΠΟΙΚ θα πάνε σε νέα επιδόματα και προσλήψεις, ενώ τα κόμματα θα διαγκωνιστούν στην παροχολογία. Το ΠΝ όμως απαιτεί ενίσχυση, και σε αντίθεση με πολλούς, εμείς συνεχίζουμε να ανησυχούμε. Συγχωρέστε μας, αλλά αυτή είναι η δουλειά μας…