Οι Αμερικανοί Πεζοναύτες θα επιταχύνουν την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών του F-35C (η έκδοση ειδικά για αεροπλανοφόρα) ενώ παράλληλα θα επιβραδύνουν την προμήθεια του F-35B (η έκδοση κάθετης από-προσγείωσης) προκειμένου να υποστηρίξουν καλύτερα τις απαιτήσεις ανάπτυξης σε αεροπλανοφόρα.
Ενσωμάτωση του F-35C σε αεροπορικές επιχειρήσεις αεροπλανοφόρου
Στο αίτημά τους για το δημοσιονομικό έτος 2020 οι Πεζοναύτες ζήτησαν 10 λιγότερα αεροσκάφη F-35B, 5 λιγότερα για το 2021 και 3 λιγότερα για το 2022. Ο κλάδος όμως ζήτησε όσον αφορά το F-35C εννέα αεροσκάφη επιπλέον κατά την διάρκεια του πενταετούς πλάνου προμηθειών. Σύμφωνα με ακρόαση του αντιστράτηγου Στίβεν Ρούντερ, υποδιοικητή του κλάδου Αεροπορίας των Πεζοναυτών στην Υποεπιτροπή τακτικής αεροπορίας και χερσαίων δυνάμεων, οι αλλαγές αυτές προορίζονταν για την υποστήριξη των επερχόμενων εξελίξεων και υπερπόντιων επιχειρήσεων.
Οι Πεζοναύτες είναι ο μόνος κλάδος των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων που θα επιχειρεί ταυτόχρονα με δυο εκδόσεις του F-35, τόσο την C για αεροπλανοφόρα όσο και την Β κάθετης από-προσγείωσης. Και αυτήν την στιγμή εξάλλου επιχειρεί ταυτόχρονα τόσο με αεροσκάφη αεροπλανοφόρων F-18C/D (τα οποία μάλιστα αναβαθμίζει με ραντάρ AESA) όσο και με ΑV-8Β Harrier II, που θα διατηρήσει σε υπηρεσία μέχρι το 2028.
Προς το παρόν, οι Πεζοναύτες έχουν αρχίσει την εκπαίδευση της πρώτης τους μοίρας F-35C στον αεροναύσταθμο Πεζοναυτών (MNAS) Λεμούρ, όντας μόλις η δεύτερη μοίρα που θα αναπτυχθεί επιχειρησιακά επί αεροπλανοφόρου, μετά την πρόσφατη ανάπτυξη μοίρας του αμερικανικού Ναυτικού. Ο αντιστράτηγος τόνισε ότι οι Πεζοναύτες δεν έχουν αλλάξει το πλάνο τους σχετικά με το πόσα αεροσκάφη F-35 θέλουν να αγοράσουν, ωστόσο η νέα έμφαση στα F-35C αλλά και η επιβράδυνση στα F-35B θα επιτρέψει τον μικρό αναλογικά κλάδο να συμβαδίσει με τα τελευταία σχέδια μετάβασης στους νέους τύπους.
Η νέα αριθμητική ισορροπία μεταξύ των δυο εκδόσεων εξακολουθεί να ευνοεί κατά κράτος το F-35B που θα επιχειρεί από αμφίβια πλοία των κλάσεων Wasp και America, αλλά ο Ρούντερ επισήμανε ότι η συμβατότητα μεταξύ των δυο εκδόσεων Β και C θα εξασφαλίσει στον κλάδο μεγάλη ευελιξία για μεταθέσεις χειριστών και τεχνικών μεταξύ πλοίων που επιχειρούν είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τύπο και να μειώσει το κόστος εκπαίδευσης και συντήρησης.
Τέτοια ευκολία προφανώς είναι ανύπαρκτη με τα F-18C/D και AV-8B που προφανώς δεν έχουν ούτε ένα κοινό υποσύστημα. Το καθένα από αυτά είχε το δικό του ξεχωριστό σύστημα εκπαίδευσης, συντήρησης και διοικητικής/εφοδιαστικής μέριμνας εν γένει.
Αυτό όπως τόνισε ο Ρούντερ εξασφαλίζει τεράστιες εξοικονομήσεις κεφαλαίων και οικονομιών κλίμακας. Δήλωσε δε ότι αυτή τη στιγμή οι Πεζοναύτες διαθέτουν κατά 80% αεροσκάφη τέταρτης γενιάς (Hornet, Harrier και Prowler, αν και τα τελευταία αποσύρονται) και κατά 20% αεροσκάφη πέμπτης γενιάς, αναφερόμενος σε F-35 B&C. Μέχρι το 2030 τα ποσοστά αυτά θα έχουν αντιστραφεί.
