Η “συμπάθεια” της σελίδας για τις Arrowhead 140, δεν είναι κρυφή, ούτε όψιμη. Είναι παλιά, από την εποχή που γράφαμε για την περίπτωση της “μητρικής” τους δανέζικης κλάσης φρεγατών Iver Huitfeld, αλλά και για τις συγγενικές Absalon. Πλοία με εκπληκτικές δυνατότητες, με λογικό κόστος κατασκευής, αλλά και το κυριότερο, με προοπτικές εξέλιξης. Τα πλεονεκτήματα της ΑΗ140ΗΝ σήμερα για το Πολεμικό Ναυτικό δεν είναι λίγα, ούτε μπορούν να αφήσουν κανένα αδιάφορο:
Η Babcock επιμένει στην ολοκληρωμένη πρόταση της για AH140 και αναβάθμιση MEKO
- Είναι πλοίο με σημαντικές δυνατότητες εξέλιξης
- Είναι πραγματική φρεγάτα, κι όχι κορβέτα-ημίμετρο, που καλύπτει μέρος των δυνατοτήτων και των αποστολών μιας φρεγάτας
- Η Babcock μπορεί να εκσυγχρονίσει τις ΜΕΚΟ200ΗΝ σε κοντινό επίπεδο με τις ΑΗ140ΗΝ, δημιουργώντας έναν ομοιογενή στόλο
- Το κόστος των 4 πλοίων, που θα κατασκευαστούν όλα στην Ελλάδα, δεν διαφέρει πολύ από το κόστος 1+3 που προσφέρουν Γαλλία και Ιταλία
- Παρέχεται χρηματοδότηση ύψους 3 δις ευρώ, με την εγγύηση της Βρετανικής κυβέρνησης, με πολύ χαμηλό επιτόκιο
- Είναι σκάφος που θα επιχειρεί με τα ναυτικά Βρετανίας, Πολωνίας, Ινδονησίας
- Η λύση της Babcock δεν ζητά μεγάλες επενδύσεις σε τοπικά ναυπηγεία (εκτιμώνται γύρω στα 50 εκατ. ευρώ) και μπορούν να αξιοποιηθούν πάνω από ένα ναυπηγεία στην τμηματική κατασκευή.
Με όλα αυτά μάλλον θα έπρεπε ήδη να είμαστε σε συνομιλίες για την αγορά των ΑΗ140ΗΝ, και να είχαμε τώρα μια “πυραυλιάδα”, για το αν θα πρέπει να φέρουν ESSM, CAMM-ER ή ASTER 30. Αντί αυτού, έχουμε “διαρροές” από πλευράς ΠΝ για “υπερβολικά μεγάλα πλοία”, και “που θα τα κρύψουμε”. Δεν θα σχολιάσουμε προς το παρόν, θα γραφεί άρθρο για το θέμα (και για όσους νομίζουν πως ακόμη είμαστε σε εποχή Μιαούλη και Κανάρη, με τις Combattante να κρύβονται πίσω από βραχάκια). Πάμε στο σημερινό θέμα, που δεν έχει να κάνει με “κελιά” πυραύλων, αλλά με απτά οφέλη για την Ελληνική οικονομία.
Οι Βρετανοί, μαζί με την προσφορά για την κατασκευή των ΑΗ140ΗΝ, αλλά και τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ200ΗΝ, έχουν φέρει και κάτι που ονομάζουν industrial proposal. Εκεί μέσα, στις περίφημες “λεπτομέρειες” μιλούν, όπως όλοι, για συνεργασία μεταξύ Babcock και ελληνικών ναυπηγείων. Αλλά προτείνουν σχέση σε ένα τομέα που η Babcock ψάχνει να βρει διεθνή συνεργάτη. Δηλαδή στη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), που μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, είναι από τις πιο σημαντικές δουλειές στην παγκόσμια εμπορική ναυτιλία.
Η Babcock έχει μια δική της τεχνολογία, που τη λέει EcoSMRT®. Αυτή τοποθετείται σε παλιά αλλά και σε νέα πλοία που μεταφέρουν LNG, επιλύοντας ένα γνωστό πρόβλημα τους, τις απώλειες φυσικού αερίου, καθώς αυτό ενώ μεταφέρεται σε φάση υγρού σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες (-163 βαθμούς), μέρος του θερμαίνεται και ξαναγίνεται αέριο. Την απώλεια αυτή τη μειώνει σημαντικά η τεχνολογία της Babcock, που το επανα-υγροποιεί.
Η Ομάδα Babcock LGE (Liquid Gas Equipment) λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, και τη μείωση εισαγωγών φυσικού αερίου από τη…
Η συνέχεια στο Naval Defence
