Σε μια περίοδο που η παγκόσμια οικονομία ψάχνει να βρει τα βήματά της λόγω της πανδημίας, ένα Τμήμα του πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ανοίγει νέους δρόμους στον τομέα της καινοτομίας και της εξωστρέφειας. Πρόκειται για το Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, στο οποίο πρόσφατα, ερευνητές σχεδίασαν ένα νέο χάλυβα υψηλής αντοχής για ελαφρές αναρτήσεις αυτοκινήτων (lightweight chassis). Η μείωση του βάρους των οχημάτων αποτελεί κυρίαρχο στόχο της αυτοκινητοβιομηχανίας, τόσο σε οχήματα με κινητήρα εσωτερικής καύσης, αφού η μείωση βάρους οδηγεί σε μείωση της κατανάλωσης και των ρύπων, όσο και στα ηλεκτροκίνητα οχήματα, όπου η μείωση βάρους οδηγεί σε αύξηση της ηλεκτρικής αυτονομίας (range).
Την έρευνα διεξήγαγε ο μηχανολόγος μηχανικός και διδακτορικός φοιτητής Γιάννης Αριστειδάκης με τον επιβλέποντα καθηγητή του Γρηγόρη Χαϊδεμενόπουλο. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο νέος χάλυβας σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου στον υπολογιστή εφαρμόζοντας την μεθοδολογία Alloyneering (Alloys + Engineering) που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (www.alloyneering.com).
Το alloyneering είναι μια υπολογιστική μεθοδολογία σχεδιασμού νέων υλικών. “Εισάγουμε”, σύμφωνα με όσα τονίζει στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Χαϊδεμενόπουλος “τις απαιτήσεις που θέλουμε να ικανοποιήσει το νέο υλικό (π.χ. συγκεκριμένη μηχανική αντοχή και διαμορφωσιμότητα) και το alloyneering μας επιστρέφει τη βέλτιστη χημική σύσταση και κατεργασία για να πετύχουμε τις ιδιότητες αυτές. Με λίγα λόγια μας επιστρέφει την “συνταγή”, την οποία δίνουμε στη συνέχεια στο χαλυβουργείο για να φτιάξει τον νέο χάλυβα”.
Ο χάλυβας αυτός ανήκει στα λεγόμενα «έξυπνα υλικά» (smart materials) διότι εκτός από την υψηλή αντοχή διαθέτει και υψηλή διαμορφωσιμότητα επιτρέποντας την διαμόρφωση της πολύπλοκης γεωμετρίας της ανάρτησης από ένα μόνο τεμάχιο, οδηγώντας έτσι σε σημαντική μείωση του βάρους.
Όπως δηλώνει επίσης ο καθηγητής Γρηγόρης Χαϊδεμενόπουλος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας έχουμε συνεργαστεί, τα προηγούμενα χρόνια, με τις μεγαλύτερες εταιρείες χάλυβα (ThyssenKrupp, Arcelor Mittal, Salgiter, Voestalpine Stahl) για την ανάπτυξη χαλύβων της αυτοκινητοβιομηχανίας. Η εφαρμογή της μεθοδολογίας alloyneering για τον υπολογιστικό σχεδιασμό νέων υλικών, έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία πρόσφατα και για την ανάπτυξη νέων κραμάτων αλουμινίου από ελληνικές εταιρείες αλουμινίου και επιτρέπει την ανάπτυξη νέων υλικών σε κλάσμα μόνο του χρόνου και κόστους, που απαιτείται με τον συμβατικό τρόπο δοκιμής και σφάλματος. Ο ίδιος καταλήγει τονίζοντας πως στο τελευταίο ερευνητικό πρόγραμμα για τις ελαφριές αναρτήσεις συμμετείχε και η FIAT (Centro Ricerche Fiat) και η εταιρεία Gestamp, που κατασκευάζει αναρτήσεις για την αυτοκινητοβιομηχανία.
