To βαρύ μαχητικό της Kawasaki, το Ki-102 «Randy» για το οποίο έχουμε ήδη κάνει λόγο, εμφανίσθηκε αρκετά αργά επάνω από τον Ειρηνικό ώστε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Αυτοκρατορική Ιαπωνική Αεροπορία Στρατού. Μόλις 238 κομμάτια πρόλαβαν να κατασκευαστούν μέχρι τον Αύγουστο του 1945, όταν και επήλθε η οριστική παύση των εχθροπραξιών.
Kawasaki Ki-102 «Randy»: Tο ισχυρότερο και καλύτερα θωρακισμένο δικινητήριο μαχητικό των Ιαπώνων
Ο σκοπός της δημιουργίας του ήταν να διαδεχθεί το πολύ επιτυχημένο Ki-45 «Toryu» ως διθέσιο μακράς εμβελείας για προσβολές στόχων επί του εδάφους. Βάσει των σχεδίων, τρεις εκδόσεις επρόκειτο να παραχθούν, συμπεριλαμβανομένης και μιας νυχτερινού μαχητικού. Τελικώς το Ki-102 είχε λίαν περιορισμένη δράση, κυρίως στην Οκινάουα, αφού τα περισσότερα εξ αυτών παρέμειναν ως εφεδρείες στην ενδοχώρα υπό τον φόβο μιας επικείμενης αμερικανικής αποβίβασης σε ιαπωνικά νησιά, κάτι που βεβαίως δε χρειάστηκε να γίνει ποτέ.
Η ιδέα ενός νέου project επάνω στο Ki-96
Οι Ιάπωνες ποτέ δεν επαφίονταν στις τεχνολογικές τους δάφνες, αλλά προσπαθούσαν διαρκώς να εξελίσσουν τα αεροσκάφη τους, γνωρίζοντας εκ του ασφαλούς πως το ίδιο ακριβώς έπρατταν και οι εχθροί τους. Δεδομένου όμως του υψηλού φόρτου εργασίας των μηχανικών της Kawasaki οι οποίοι ήταν απασχολημένοι με διάφορα άλλα projects, ο επικεφαλής της ομάδας Takeo Doi πρότεινε, για εξοικονόμηση χρόνου, ένα καινούριο αεροσκάφος να σχεδιαστεί επάνω στο Ki-96. H πρότασή του έγινε δεκτή από το Kōkū Hombu (τεχνικό τμήμα του Αρχηγείου της Αεροπορίας Στρατού). Έτσι, τον Απρίλιο του 1943, ξεκίνησε το νέο project με το σχεδιασμό αρχικά μιας ερμητικά κλειστής καμπίνας με διπλή καλύπτρα και αεροστεγή θυρίδα εισόδου. Η ομάδα τεχνικών, διαθέτοντας ήδη και τη σχετική εμπειρία από το πειραματικό αεροσκάφος Tachikawa SS-1, στόχευε σε εξομοίωση πίεσης διατηρουμένης μεταξύ των 9.845 και 32.810 ποδιών.
Προσαρμογή του συμπιεσμένου θαλάμου στο Ki-102b
Την Άνοιξη του 1944, δύο Ki-102b (και συγκεκριμένως το έβδομο και το όγδοο που βγήκαν από το εργοστάσιο παραγωγής) δεν εστάλησαν σε καμία Μοίρα, αλλά κρατήθηκαν για τη δημιουργία του νέου βαρέως μαχητικού και αναχαιτιστικού το οποίο θα ονομαζόταν Ki-108 και στόχευε στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των πανίσχυρων αμερικανικών γιγάντων Β-29 «Superfortresses», όπου η εμφάνισή τους στους ιαπωνικούς ουρανούς είχε αρχίσει να γίνεται ολοένα και πιο καταστροφική.
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Σε αυτά τα δύο προσαρμόστηκε η νέα καμπίνα, ενώ τροποποιήθηκε και η ουρά που θα οδηγούσε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Τα Ki-108 ετοιμάστηκαν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο αντίστοιχα του 1944. Για την τροφοδοσία τους αποφασίστηκαν δύο δεκατετρακύλινδροι αερόψυκτοι Mitsubishi Ha-112-II «Ru» με στροβιλοσυμπιεστή (ίδιους με αυτούς που έφερε και το Ki-102), ισχύος 1.500 ίππων κατά την απογείωση και 1.000 ίππων επάνω από υψόμετρο 32.000 ποδιών. Η υπολογιζόμενη μέγιστη ταχύτητά τους ήταν 360 μίλια την ώρα, ενώ μπορούσαν να φτάσουν στο μέγιστο ύψος των 44.300 ποδιών με ρυθμό ανόδου 1.120 μίλια ανά λεπτό.
Σε αντίθεση με τους προκατόχους του, το Ki-108 σχεδιάστηκε εξ αρχής ως μονοθέσιο. Ως οπλισμό, θα έφερε ένα πυροβόλο Ho-203 των 37 χιλιοστών στο ρύγχος και δύο ακόμη Ηο-5 των 20 χιλιοστών εγκατεστημένα κάτω από το πάτωμα του κόκπιτ.
Δοκιμές και προβλήματα
Οι δοκιμαστικές πτήσεις πραγματοποιούνταν με σοβαρά εμπόδια, λόγω των συχνών αμερικανών επιδρομών, αλλά και κάποιων τεχνικών προβλημάτων που προέκυψαν με τους στροβιλοσυμπιεστές και καθυστερούσαν την εξέλιξη του νέου αεροπλάνου.
Κατά τη διάκρεια μίας εκ των πρώτων πτήσεων, και ενώ το Ki-108 βρισκόταν σε ύψος 32.800 ποδιών, η θυρίδα εισόδου άνοιξε με φυσικό επακόλουθο την απότομη πτώση της πίεσης στο πιλοτήριο. Με πλήρως κάθετη κάθοδο σε ασφαλέστερο ύψος, ο πιλότος κατόρθωσε να σώσει το πρωτότυπο και να το προσγειώσει.
Η έκδοση του Ki-108 «Kai» και η κατάληξη
Ενώ τα δύο πρώτα πρωτότυπα βρίσκονταν ήδη στο στάδιο των δοκιμών, προχωρούσε ταυτοχρόνως και η κατασκευή δύο ακόμη με κάποιες τροποποιήσεις. Για αύξηση της σταθερότητας και του ελέγχου, καθώς και για μεγαλύτερη απόδοση κατά τους ελιγμούς σε ανώτερο υψόμετρο, οι μηχανικοί της Kawasaki δημιούργησαν το Ki-108 «Kai» με μακρύτερη ουρά και άνοιγμα πτερύγων ίδιο με αυτών του νυχτερινού μαχητικού Ki-102c «Type Hei». Τα δύο νέα πρωτότυτα ολοκληρώθηκαν τον Μάρτιο και τον Μάϊο αντίστοιχα του 1945. Οι δοκιμές τους ήταν εν εξελίξει μέχρι που τις πρόλαβε ο τερματισμός του πολέμου. Έτσι, η απόδοσή τους, όπως και οι μαχητικές του ικανότητες δεν πρόφθασαν να αξιολογηθούν εις το έπακρον.
