Του αναγνώστη μας Kakaouskia
Είναι καλοκαιράκι του 2014: Διασχίζοντας τον παραλιακό δρόμο στη Zhuhai, μια πόλη στην Νότια Κίνα κοντά στο Μακάο, η σύζυγος να προσπαθεί να ηρεμήσει το παιδί – όποιος έχει πετάξει καλοκαίρι στον Ειρηνικό καταλαβαίνει – και εγώ να διερωτώμαι πώς τα κατάφερα να την πείσω να έρθουμε στη συγκεκριμένη πόλη αλλά την πάτησα και ήρθαμε τον «λάθος» μήνα.
Φθάνοντας στο ξενοδοχείο και περιμένοντας να έρθει η σειρά μας για τα διαδικαστικά, φθάνει στα αυτιά μου το χαρακτηριστικό σφύριγμα εκκίνησης ενός turboshaft. Ποιος, τι, που, πως, βροχή οι απορίες, και σε δευτερόλεπτα να έρχεται και δεύτερο σφύριγμα. Δικινητήριο θα είναι, αλλά που είναι, το αεροδρόμιο το αφήσαμε εδώ και μισή ώρα. “Πες τους αν μπορούμε να πάρουμε δωμάτιο με θέα το αεροδρόμιο”. “Σοβαρέψου, για διακοπές ήρθαμε, αμάν πια με τα αεροπλάνᨔ, απαντά η σύζυγος.
Επειδή η… ασθένεια είναι ανίατη, με την πρώτη ευκαιρία το έσκασα, με τη φωτογραφική ανά χείρας και βγήκα στο κυνήγι για το κρυμμένο αεροδρόμιο. Λίγα μέτρα πιο κάτω από το ξενοδοχείο, ανάμεσα σε ένα άνοιγμα στα δέντρα του δρόμου το βρήκα: αεροδρόμιο JiuZhou.
Αφού κατάλαβα νωρίς ότι δεν υπήρχε περίπτωση να με αφήσουν να μπω μέσα, πήγα πίσω στο ξενοδοχείο. Ρωτώντας έμαθα ότι το συγκεκριμένο χρησιμοποιείται αποκλειστικά από την αεροπορική εταιρία China Southern για πτήσεις ελικοπτέρων σε αποστολές VIP, μεταφέροντας κρατικούς αξιωματούχους κυρίως από και προς το Χονγκ Κονγκ και το Μακάο. Παρόλο που η πρόσβαση στις δυο αυτόνομες περιοχές είναι πολύ εύκολη από τη Zhuhai, ειδικά για το Μακάο, που γίνεται ακόμη και με τα πόδια, εν τούτοις για λόγους ασφαλείας και μυστικότητας προτιμάται η χρήση ελικοπτέρων.
Τελικά φάνηκα τυχερός και ανακάλυψα ένα σημείο με πολύ καλή θέα του αεροδρομίου πετυχαίνοντας μάλιστα την αρχή του πτητικού προγράμματος της μέρας.