Στις 27 Μαϊου η SIBAT, η υπηρεσία εξοπλισμών του Ισραήλ ανακοίνωσε διεθνή μειοδοτικό διαγωνισμό για την πώληση μεταχειρισμένων τεθωρακισμένων Μ113, όπως γράφεται “διαφόρων τύπων και μοντέλων, τα οποία προσφέρονται ως είναι, στην τρέχουσα κατάσταση και τοποθεσία τους, χωρίς εγγυήσεις και διασφαλίσεις”.
Η φρασεολογία παραπέμπει όπως είναι φανερό σε παλαιό και φθαρμένο στοκ, χωρίς όμως να αναφέρεται ακριβής ποσότητα των οχημάτων. To τελευταίο έχει δώσει τροφή σε δημοσιεύματα πως το Ισραήλ εκποιεί το σύνολο των Μ113 που διαθέτει, το οποίο όμως δεν επιβεβαιώνεται.
Σήμερα η χώρα διατηρεί σε χρήση κάπου 500 Μ113 για μεταφορά προσωπικού, τα οποία συντηρούνται ενώ υπάρχει ένα πολύ μεγαλύτερο στοκ κάπου 5.000 τέτοιων, τα οποία είναι σε αποθήκευση σε διάφορα στάδια απαξίωσης και κανιβαλισμού. Έτσι η ερμηνεία του διαγωνισμού είναι πως “ανιχνεύεται” το διεθνές ενδιαφέρον για το μεγάλο αδρανές απόθεμα και ανάλογα θα εκποιηθούν όσα γίνεται. Έτσι κι αλλιώς το Ισραήλ για τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού μετακινείται προς περισσότερα Namer και Eitan, τοπικής παραγωγής, εξελιγμένα και με ισχυρή θωράκιση, ενώ αποσύρει άλλα παλαιότερα διαφόρων τύπων τα οποία είχαν παραχθεί από έξυπνες μετασκευές αρμάτων.
Σε άλλη χώρα τώρα, στην Ιταλία, 400 -επίσης αποθήκευσης- M113 θα σταλούν στην Ουκρανία. Άλλωστε το Κίεβο έχει γίνει διεθνώς η “χοάνη απορρόφησης” των συγκεκριμένων τεθωρακισμένων, καθώς έχει παραλάβει από Βρετανία, Αυστραλία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Καναδά, Δανία, Γερμανία, με παραδόσεις που ξεπερνούν τα 1.500 οχήματα.
Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά πως διεθνώς το απόθεμα ανενεργών Μ113 οδεύει προς απόσυρση, ενώ εκείνα που παραμένουν ενεργά όσο υπάρχει στοκ ανταλλακτικών (το οποίο είναι μεγάλο), λειτουργούν σε ρόλους συμβατούς με την αρχική σχεδίαση των οχημάτων. Δηλαδή ως ελαφριάς θωράκισης μεταφοράς προσωπικού, με κάποιο πολυβόλο/βομβιδοβόλο για αυτοάμυνα-υποστήριξη. Επίσης ως ασθενοφόρο, διοίκησης, φορέας όλμων, όχημα μηχανικού με εργαλειοθήκη επισκευών κ.ο.κ. όπως δηλαδή τα αξιοποιεί και σήμερα ο Ελληνικός Στρατός. Χρήσιμα δηλαδή ακόμη σε πεδίο μάχης (ειδικά σε πόλεμο φθοράς όπως ο Ουκρανικός), αλλά όχι με προσδοκίες μεταμόρφωσης τους σε οχημάτων Μάχης. Στην Ελλάδα όμως το συζητάμε για μετασχηματισμό τους σε ΤΟΜΑ, με άγνωστη την τελική τιμή όπως και την ουσιαστική απόδοση τους.