Το άρθρο θα μπορούσε να είχε και τίτλο “διανομή τουρκικού σανού από εγχώριους σανοπωλητές”, αλλά είπαμε να μην το “χοντρύνουμε” στην βιτρίνα, ας το κάνουμε εντός…
Τον τελευταίο μήνα, μετά τα φοβερό και τρομερά tweet του Donald περί Τουρκίας, οι Τούρκοι έπαθαν οξεία ευρωπαϊτιδα. Μέχρι σήμερα για τους Τούρκους οπαδούς του Ερντογάν, οι Ευρωπαίοι ήταν απόγονοι του Χίτλερ, φασίστες, που δεν επέτρεπαν στα τουρκικά κομματόσκυλα να αλωνίζουν ελεύθερα στην Ευρώπη. Επίσης δεν άφηναν τους εξτρεμιστές ιμάμηδες να διδάσκουν το μίσος, και φυσικά, ο Ερντογάν είχε καλέσει τους τουρκικής καταγωγής Τούρκους να μην ψηφίσουν Μέρκελ και Σουλτς. Η δε κόντρα Τουρκίας-Ολλανδίας καλά κρατεί…
Ξαφνικά, αν διαβάσει κανείς την Hurriyet, Sabah, YeniSafak θα νομίζει κανείς ότι η Τουρκία ζει ξανά μέρες … Κάιζερ, και οι Γερμανοί έρχονται να την σώσουν, από τους Γκιάουρ… εεε… Αμερικάνους. Καθώς διαβάζουμε λόγω της ενασχόλησης, ή λόγω επαγγελματικής διαστροφής τις τουρκικές ιστοσελίδες, αντιλαμβανόμαστε πως η γραμμή της τουρκικής κυβέρνησης είναι να πειστεί το πόπολο πως οι Ευρωπαίοι στηρίζουν Ερντογάν!
Φυσικά, δεν ήθελε πολύ να αρχίσει η αναπαραγωγή των τουρκικών ισχυρισμών από τους γνωστούς “κύκλους” και “opinion makers”, σε μια προσπάθεια να πείσουν ότι τελικά οι “Εβροπαίη μας μησούναι” και τα Μνημόνια είχαν σαν σκοπό να μας καταστρέψουν για να διαλυθούμε και να μας δώσουν πεσκέσι στην Άγκυρα (το ότι τους διαβάζουμε ίσως τελικά είναι από διαστροφή). Το γιατί είναι τα θέλουν όλα αυτά οι Ευρωπαίοι είναι ασαφές στα κείμενα των “σοφών”, αλλά αυτό θα το αφήσουμε προς το παρόν.
Μήπως η επόμενη στρατιωτική απειλή για την ΕΕ δεν είναι η Ρωσία αλλά η Τουρκία;
Αντίθετα θα μείνουμε ότι το τουρκικό σανό αναπαράχθηκε και αναπαράγεται καθημερινά από τους γνωστούς, που το 2011,12,15 προσπαθούσαν να μας πείσουν πως “να, δω είναι τα δις που δίνουν οι Ρώσοι και οι Κινέζοι, αλλά δεν μας αφήνουν οι προδότες να τα πάρουμε”. Το ποιοι είναι οι προδότες επίσης ασαφές, αλλά προφανώς είναι όσοι υποδεικνύουν οι “opinion makers” της συμφοράς.
Ο Ερντογάν έκανε πρόσφατα, μετά την έναρξη της κόντρας με τις ΗΠΑ, τον κύκλο που έκανε και η νεο-εκλεγείσα κυβέρνησή μας το 2015. Ρωσία, Ιράν, ίσως και Κίνα, αλλά κανείς δεν θα μπορούσε, και δεν είχε, την δύναμη να σηκώσει το βάρος των εκατοντάδων δις που είχε ανάγκη η Ελλάδα. Αντίθετα, μόνο η Ευρώπη αποφάσισε να μας (ξανα)δανείσει με επιτόκια πολύ χαμηλά, και να μας σώσει από την άτακτη χρεωκοπία. Ο Ερντογάν φυσικά δεν έχει φτάσει στο έσχατο σημείο που ήταν η Ελλάδα το 2010 ή τον Αύγουστο του 2015. Το χρέος του είναι πολύ μικρό σε σχέση με το ΑΕΠ, και έχει μια οικονομία που ακμάζει. Αλλά και πάλι, χωρίς ισχυρό νόμισμα το χρέος διπλασιάστηκε για μερικούς, με την υποτίμηση της λίρας. Κανείς από τους “φίλους” (Ρωσία, Ιράν) δεν έδωσε φράγκο (δολάριο), μόνο το Κατάρ αποφάσισε να “κάψει” 15 δις δολάρια για την στήριξη της λίρας. Μόλις τελειώσουν αυτά τα λεφτά, η λίρα θα φτάσει τουλάχιστον το 1 προς 8 έναντι του δολαρίου. Αυτό θα γίνει λίαν συντόμως…
Οι Τούρκοι είπαν τότε “κάντο όπως οι Έλληνες”. Το “φασίστα Μέρκελ” δεν διέφερε από αντίστοιχα ελληνικά συνθήματα (Go Back etc), συνεπώς η Ελλάδα είχε δείξει τον δρόμο για την “αλλαγή πορείας” (kolotoumpa). Η Μέρκελ έγινε πλέον “σύμμαχος” και “εταίρος”. Αναμφίβολα ο Ερντογάν πήγε και ζήτησε πακέτο βοήθειας αντίστοιχο με της Ελλάδας. Εδώ όμως σας λέμε ξεκάθαρα πως έχασε.
ΕΚΤΑΚΤΟ, μεγαλώνει η τουρκο-ολλανδική κόντρα: Συνελήφθη (ή διέφυγε) Ολλανδός κατάσκοπος!
Καταρχάς η Τουρκία δεν είναι για την ΕΕ ότι η Ελλάδα, “σάρκα εκ της σαρκός της”. Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν λόγο να δώσουν λεφτά στην Τουρκία, αλλά και να το ήθελαν, δεν νομιμοποιούνται πολιτικά. Στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη η Τουρκία είναι ελάχιστα καλύτερη από το Ιράν, και ο Ερντογάν στην κατηγορία Άσαντ (που μόνο στην Ελλάδα τον θεωρούμε δημοκρατικό ηγέτη). Θα το θυμούνται οι περισσότεροι, εκτός από “τσάι και συμπάθιο” οι Ευρωπαίοι έδειξαν στον Ταγίπ τον δρόμο του ΔΝΤ. Όπως και όφειλαν να το κάνουν.
Γιατί όμως δεν μιλούν όπως ο Τραμπ στον Ερντογάν; γιατί δεν συντάσσονται μαζί με τις ΗΠΑ, να τελειώσουν μια και καλή τον Ταγίπ;
Διότι μόνο στην Ελλάδα έχουμε κατά πλειοψηφία την άποψη πως οι Ευρωπαίοι είναι αιμοβόροι τύποι, που θέλουν να καταπίνουν χώρες για την πλάκα τους. Και οι Ευρωπαίοι ηγέτες είναι πολιτικοί κλασικού τύπου, δεν είναι Τραμπ που δρα όπως ένας ταύρος σε μαγαζί με πορσελάνες. Θα θυμόμαστε όλοι πως στις εκάστοτε ελληνικές “μαγκιές” διαφόρων κυβερνήσεων, δεν αντέδρασαν σχεδόν ποτέ λαϊκίστικα, απλά, αφού έτσι το θέλαμε, ετοιμάστηκαν να μας πετάξουν από το ευρώ. Nice and Easy.
Επίσης, κανείς Ευρωπαίος πολιτικός δεν θέλει άλλη μια οικονομική κρίση στην θητεία του. Οι περισσότεροι έχουν βαρεθεί τις οικονομικές κρίσεις μετά την Lehmann Brothers. Η Ελλάδα τους κούρασε περισσότερο από όλους, προφανώς μια Τουρκία των 80 εκ. ανθρώπων θα ήταν μέγα πρόβλημα. Προτιμούν να βοηθήσουν ψυχολογικά τον Ερντογάν να τα κουτσοκαταφέρει για λίγο, και στην χειρότερη θα βγάλουν το “φίδι από την τρύπα” οι επόμενες κυβερνήσεις.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Τουρκία έχει στο έδαφός της μερικά εκατομμύρια πρόσφυγες από την Συρία, και ανυπολόγιστο αριθμό οικονομικών μεταναστών από Ασία και Αφρική. Μια μικρή χαλάρωση και η Ευρώπη θα πλημμυρίσει από μετανάστες σε ένα φαινόμενο που το 2015 θα είναι από το demo του τι θα συμβεί.
Επίσης, μια κατάρρευση της Τουρκίας θα έφερνε και εκατομμύρια Τούρκους μετανάστες στην Ευρώπη. Οι τελευταίοι θα είχαν την υποστήριξη των τουρκικής καταγωγής Ευρωπαίων πολιτών (Γερμανία, Γαλλία κοκ), και η ανάσχεση του φαινομένου θα ήταν αδύνατη. Αυτό δεν σημαίνει πως οι Ευρωπαίοι δεν εθελοτυφλούν απέναντι στο Ερντογάν, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχουν μάτια και δεν βλέπουν. Απλά, όπως και οι μετριοπαθέστεροι στις ΗΠΑ, ελπίζουν σε μια μελλοντική, μη ισλαμική ή έστω νεο-κεμαλική Τουρκία που δεν θα κάνει κουμάντο ο Ερντογάν, αλλά κάποιος άλλος “κοσμικός”. Φυσικά δεν μπορεί κανείς να πει αν ο “κάποιος άλλος” είναι χειρότερος από τον Ερντογάν, και τι θα κάνουν σε αυτή την περίπτωση.
Επίσης μια μια οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν ιδιαίτερες σχέσεις με την Τουρκία. Η Γερμανία έχει έναν τεράστιο όγκο διμερών συναλλαγών, το ίδιο και οι Κάτω Χώρες. Η Γαλλία όχι και τόσο, ενώ η Ισπανία έχει αγοράσει μέσω τραπεζών ένα τεράστιο κομμάτι του τουρκικού δημόσιου και ιδιωτικού χρέους. Κανείς δεν κοιτά τις σχέσεις με την Ιταλία, που ανέκαθεν ήταν στενότατες, ειδικά στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας. Απλά οι νέοι κυβερνώντες στην Ιταλία, είναι τόσο λαϊκιστές που προτιμούνται από τους εγχώριους διανομείς του τουρκικού σανού, και φροντίζουν να “ξεχνούν” τις ιδιαίτερες σχέσεις Ρώμης-Άγκυρας, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τις σχέσεις Μόσχας-Άγκυρας.
Το ότι δεν μιλούν οι Ευρωπαίοι την ίδια γλώσσα με τον Τραμπ, δεν σημαίνει πως κάνουν “πλάτες” στην Άγκυρα. Αντίθετα, είναι ίσως η κατάλληλη περίοδος να “συμμαζέψουν” όσο μπορούν τις ευρωτουρκικές σχέσεις, με έναν Ερντογάν που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, και μια λίρα που χρειάζεται 6 και κάτι για ένα δολάριο. Οι Ευρωπαίοι δεν είναι “κορόιδα”, και θα πουλήσουν ακριβά την όποια προφορική συναίνεσή τους. Όσο κι αν ψάξει κανείς, δεν θα βρει να έχουν δώσει οι Ευρωπαίοι τίποτα περισσότερο από ευχές και παραινέσεις στην Τουρκία και τους Τούρκους αξιωματούχους.
Σε σχέση με την Ελλάδα, και τα προγράμματα διάσωσης που δόθηκαν στην χώρα μας, στην Τουρκία δεν έχουν δώσει ούτε ευρώ τσακιστό. Εκτός φυσικά από τα 3+3 δις που έχουν υποσχεθεί για το προσφυγικό, αλλά δεν τα δίνουν! Πριν λοιπόν αρχίσουμε να κατηγορούμε τους Ευρωπαίους σαν απόγονους του Μέτερνιχ, ας σταματήσουμε να καταναλώνουμε την τουρκική προπαγάνδα, κι ας σταματήσουμε να την αναπαράγουμε, προκειμένου κάποιοι να θρέψουν τον υφέρπων αντι-ευρωπαϊσμό που διακατέχει την ελληνική κοινωνία, ελέω Μνημονίων (που στη τελική, μόνοι μας τα διαμορφώσαμε). Και στην τελική, ας σταματήσουμε πλέον να διακατεχόμαστε από αυτό το ανεπανάληπτο σύνδρομο καταδίωξης, και ας αφήσουμε την πεποίθηση πως “όλοι μας ζουλεύουν και μας οχτρεύονται”.
