Του Βασίλη Νέδου από την Καθημερινή
Ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να είναι σχεδόν αόρατος πλέον στην επικοινωνία, ωστόσο οι ανάγκες σε πυρομαχικά παραμένουν πιεστικές. Οι Ουκρανοί εξακολουθούν να ρίχνουν ό,τι τους στέλνουν οι Δυτικοί, γι’ αυτό και οι Αμερικανοί ανέλαβαν –ξανά– ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια αναπλήρωσης πυρομαχικών.
Σύμφωνα με πληροφορίες της στήλης, σ’ αυτό το πλαίσιο οι Αμερικανοί συζητούν με την Ελλάδα για την πώληση συνολικά 75.000 βλημάτων πυροβολικού από το απόθεμα των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι Αμερικανοί θα αγοράσουν συνολικά 50.000 βλήματα διαμετρήματος 105 χιλιοστών, 20.000 διαμετρήματος 155 χιλιοστών και 5.000 μεγαλύτερου διαμετρήματος 203 χιλιοστών και οι διαπραγματεύσεις είναι σε τελική φάση. Το συνολικό τίμημα που διαπραγματεύεται να πουλήσει τα 75.000 βλήματα η ελληνική πλευρά αγγίζει τα 47 εκατ. δολάρια, με βάση την τιμή που συζητείται ανά βλήμα.
Από πλευράς εμπορικής δεν υπήρξε κάποιο ιδιαίτερο δίλημμα, ιδιαιτέρως καθώς η πώληση πραγματοποιείται μέσα από την ασφαλή (και συνήθη) οδό της διακρατικής συμφωνίας. Οι τιμές που έχει επιτύχει η ελληνική πλευρά στις διαπραγματεύσεις που βρίσκονται σε τελική φάση θεωρούνται συμφέρουσες. Ενώ σε τεχνοκρατικό επίπεδο, εκείνο δηλαδή των εμπειρογνωμόνων του Στρατού Ξηράς, η πώληση εγκρίθηκε καθώς τα βλήματα χαρακτηρίστηκαν «εύχρηστα, μη επιχειρησιακά αναγκαία».
Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη από την αρχή του πολέμου η Ελλάδα έχει παραχωρήσει μεγάλο αριθμό αυτού του τύπου των πυρομαχικών προς την Ουκρανία, αυτή τη φορά, ωστόσο, με τιμές δευτερογενούς αγοράς. Οι διαπραγματεύσεις αυτές ήταν χρήσιμες για την ελληνική πλευρά, όχι μόνο για το όφελος, καθώς εξασφαλίζεται ένας πόρος που θα αξιοποιηθεί από τις Ενοπλες Δυνάμεις, αλλά και για να γίνει αντιληπτό ότι η παραγωγή πυρομαχικών μπορεί να είναι ευρύτερα επικερδής. Αυτή η διάσταση δεν αφορά, βεβαίως, τις Ενοπλες Δυνάμεις, αλλά την αμυντική βιομηχανία, η οποία πρέπει κάποια στιγμή να λειτουργήσει και εμπορικά. Είδαμε πού έφτασαν τα ΕΑΣ με τη νοοτροπία ΔΕΚΟ.
