«H δικαίωση του αγώνα για την επανένωση και την αποκατάσταση της ακεραιότητας και της ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί εθνικό μας χρέος» τονίζει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου στο μήνυμά της για την 47η Επέτειο της Τουρκικής Εισβολής στην Κύπρο.
Ακολουθεί το πλήρες μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας:
«Κάθε χρόνο, την ίδια ημέρα, σύσσωμος ο Ελληνισμός βιώνει ξανά την αποτρόπαιη τουρκική στρατιωτική εισβολή της 20ης Ιουλίου 1974, την αφετηρία της βάρβαρης κατοχής μεγάλου τμήματος της Κύπρου, κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς νομιμότητας. Δεν ξεχνάμε τα θύματα, Κυπρίους και Ελλαδίτες, που αντιστάθηκαν στον εισβολέα με απαράμιλλη αυτοθυσία. Τους πεσόντες, που έδωσαν τη ζωή τους στο όνομα της ελευθερίας. Τους αγνοούμενους, που η διακρίβωση της τύχης τους ταλανίζει πάντα τις οικογένειές τους και όλους μας.
Τους ξεριζωμένους, που εξακολουθούν να βιώνουν τις τραγικές συνέπειες της εισβολής. Ενός εγκλήματος μαζικής παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που οδήγησε στον βίαιο διαχωρισμό Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ενός εγκλήματος, που καταδικάστηκε από το σύνολο της διεθνούς κοινότητας. Τότε, όπως και σήμερα, 47 χρόνια μετά, Ελλάδα και Κύπρος παραμένουν ενωμένες.
Με αδελφική συνεργασία, διαρκή συντονισμό και ακλόνητη προσήλωση στη διεθνή νομιμότητα, αταλάντευτος εθνικός μας στόχος και ύψιστη προτεραιότητα παραμένει η λύση του Κυπριακού Ζητήματος, στη βάση των Αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Ενωμένοι αντιμετωπίζουμε τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή αλλά και τις απόπειρες της Τουρκίας να υπονομεύσει τις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων επίλυσης του Κυπριακού. Ενωμένοι αντιμετωπίζουμε τη διευρυνόμενη τουρκική επιθετικότητα και παραβατικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο.
Τις απόπειρες δημιουργίας νέων τετελεσμένων και επέκτασης της κατοχής στην περιοχή των Βαρωσίων. Τις απόπειρες επέκτασης της παράνομης στρατιωτικής και ναυτικής τους παρουσίας. H δικαίωση του αγώνα για την επανένωση και την αποκατάσταση της ακεραιότητας και της ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί εθνικό μας χρέος».
Μήπως να κοίταζε η Κύπρος?
Δεν ήξερα ότι υπήρχε καν αυτή η υπόθεση.
Καλησπέρα,
Θα μου εξηγήσει κάποιος το γιατί «…δεν διαφαίνεται η ανάγκη πρόσκτησης γαλλικών αρμάτων μάχης, είτε προς αντικατάσταση των αρμάτων μάχης Μ48Α5 ΜΟLF – Μ60Α3, είτε για επιπρόσθετη ενίσχυση του υπάρχοντος αρματικού δυναμικού»;
Ακόμη και ως διαπραγματευτικό χαρτί αν χρησιμοποιηθεί μια τέτοια πιθανότητα καλό αποτέλεσμα θα έχει.
Το διάβασα και σκέφτηκα “τέτοια μπούρδα, σίγουρα την ρώτησε κανάς Βελόπουλος”.
Ποιός είδε όνειρο με με γαλλικά άρματα;
Οι Κύπριοι;
Πάλι καλά
Μα εδώ δεν μιλάμε για μεταφορά γραμμής παραγωγής Leopard στην Ελλάδα ? Τι δουλειά έχουν Γαλλικά άρματα ? Αλήθεια, ΠΤΗΣΗ, υπάρχει κάποιο φώς στο τουνελ με την γραμμή παραγωγήςτων Leopard ή ήταν άλλη μια ευκαιρία που δεν προχώρησε ?
Αυτή δεν είναι συζήτηση ούτε για καφενείο, ρε Βελόπουλε λυπήσου μας λίγο
Παιδια πληροφοριακα ρωταω. Ειναι αξιομαχα τα m48, διοτι συπληρωνουν και 60 χρονια ζωης?