Το Σάββατο, 21 Μαρτίου 2020, η Βόρειος Κορέα πραγματοποίησε δοκιμαστική εκτόξευση δύο βαλλιστικών πυραύλων ΚΝ-24, αλλά η είδηση πέρασε στα “ψιλά” στον υπόλοιπο κόσμο λόγω της εξάπλωσης της πανδημίας του COVID-19.
Η ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου της Νοτίου Κορέας που παρακολουθεί την πυραυλική δραστηριότητα του Βορρά, πως μεταξύ 06:45 και 06:50 π.μ. τοπική ώρα, εκτοξεύτηκαν δύο βαλλιστικά βλήματα από χώρο κοντά στην πόλη Sonchon στα βόρεια της χώρας κοντά στα κινεζικά σύνορα. Οι πύραυλοι έφτασαν σε ύφος 50 χλμ. και κάλυψαν απόσταση περίπου 410 χλμ. Από φωτογραφίες που κοινοποίησαν στο Twitter οι αρχές της Βόρειας Κορέας φαίνεται πως ο ένας τουλάχιστον πύραυλος χτύπησε την έρημη νησίδα στη Θάλασσα της Ιαπωνίας που έχει χρησιμοποιηθεί ξανά ως πεδίο πυραυλικών δοκιμών στο παρελθόν.
Πρόκειται για την 5η και 6η πυραυλικές δοκιμές του ΚΝ-24, ενός πυραύλου στερεών καυσίμων, ενός σταδίου, ο οποίος μοιάζει αρκετά εξωτερικά και σε διαστάσεις με τον αμερικανικό MGM-140 ATACMS. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον ΚΝ-24 είναι λίγες αλλά από τα παραπάνω δεδομένα μπορούμε να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα.
Βόρεια Κορέα: Βαλλιστικούς πυραύλους εκτόξευσε η Πιονγκιάνγκ
Η ομοιότητά του με τον ATACMS (Army Tactical Missile System – ATACMS), που είναι ένας βαλλιστικός πύραυλος μικρού βεληνεκούς προοριζόμενος για την υποστήριξη τακτικών επιχειρήσεων μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο ΚΝ-24 έχει ανάλογη χρήση. Το γεγονός ότι μεσολάβησαν μόλις πέντε λεπτά μεταξύ των δύο εκτοξεύσεων, όταν στην προηγούμενη δοκιμή τον Αύγουστο χρειάστηκαν 15 λεπτά περίπου, σημαίνει πως πρόκειται για σύστημα υποστήριξης στο πεδίο της μάχης που ο χρόνος βολής-μετακίνησης είναι σημαντικός για την αποφυγή εκδικητικού πυρός από τον αντίπαλο.
Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του νοτιοκορεατικού επιτελείου, ο πύραυλος ακολούθησε “μεταβλητή βαλλιστική τροχιά”, σημαίνει πως τα πτερύγια του πυραύλου μπορούν να κατεθύνουν την πορεία του γεγονός που σε συνδυασμό με κάποιο σύστημα δορυφορικής κατεύθυνσης δίνει στον πύραυλο ικανότητα κατευθυνόμενης πτήσης καθόλη τη διάρκεια της καμπύλης βολής και ουσιαστικά τερματική κατεύθυνση προς τον στόχο. Δεν είναι γνωστό αν ο ΚΝ-24 διαθέτει ραντάρ ή κάποιο οπτικό σύστημα κατεύθυνσης αλλά ο κώνος του είναι αρκετά ευρύχωρος για να φιλοξενεί ένα.
Ως προς την ακρίβειά του, το στιγμιότυπο που έδωσε στη δημοσιότητα η Πιονγιάνγκ δείχνει έναν πύραυλο να χτυπά τη βραχώδη νησίδα που βρίσκεται 400 χλμ. περίπου από τον χώρο εκτόξευσης. Αν το βίντεο είναι αυθεντικό (κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει με σιγουριά), τότε η μήκους 100 μέτρων περίπου νησίδα μας δίνει την ακρίβεια του πυραύλου. Με τη χρήση κάποιας μορφής κατεύθυνσης-πιθανώς δορυφορικής- ο πύραυλος είναι ικανός να χτυπήσει έναν στόχο με ποσοστό λάθους μικρότερο των 100 μέτρων. Ωστόσο, δεν γνωρίζουμε αν το βίντεο είναι αυθεντικό, αν είναι σύγχρονο με τη δοκιμή ή τί έγινε ο δεύτερος πύραυλος, η τύχη του οποίου δεν είναι γνωστή.
Μπορεί ο ΚΝ-24 να μοιάζει εξωτερικά με τον ATACMS αλλά υπάρχουν κάποιες κρίσιμες διαφορές. Τα πτερύγια κατεύθυνσης του ΚΝ-24 ίσως είναι κινούμενα αλλά δεν είναι αναδιπλούμενα, όπως του αμερικανικού πυραύλου που χωρά σε κυλινδικά κάνιστρα μικρότερων διαστάσεων. Ο βορειοκορεατικός πύραυλος τοποθετείται σε ογκοδέστερα κάνιστρα και φέρεται από μια μεγάλη, ισχυρή πλατφόρμα μεταφοράς και εκτόξευσης. Αυτό οφείλεται τόσο στο προαναφερθέν χαρακτηριστικό των μη-αναδιπλούμενων πτερυγίων, που αναγκάζουν τους κατασκευαστές να τοποθετούν τα βλήματα σε ορθογώνια κάνιστρα όσο και στις γενικές διαστάσεις, μήκους και διαμέτρου.
Το βεληνεκές του ΚΝ-24, όπως αναφέρθηκε είναι τουλάχιστον 410 χλμ. αρκετά μεγαλύτερο από του ATACMS που περιορίζεται στα 300 χλμ. από τη συνθήκη ελέγχου πυραυλικής τεχνολογίας (MTCR) που μετέχουν οι ΗΠΑ αλλά όχι η Β. Κορέα. Ως προς την κεφαλή του πυραύλου, ο ATACMS δύναται να φέρει κεφαλές διαφορετικού τύπου ισχύος από 160 ως 560 κιλών. Είναι λογικό, λόγω μεγέθους, ο ΚΝ-24 να μπορεί να φέρει μια κεφαλή περί τα 500 κιλά. Το μεγαλύτερο βεληνεκές του σε συνδυασμό με την πληροφορία πως ο ΚΝ-24 έχει συγκρίσιμο λόγο προωθητικής μάζας προς διάμετρο (propellant mass to diametre ratio) με το ρωσικό βαλλιστικά βλήμα “Tochka ” (διάμετρος βλήματος 650 mm) καθώς και το βορειοκορεατικό ΚΝ-02 (640 mm διάμετρος) μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως το μήκος του πρέπει να είναι μεγαλύτερο για να περιέχει περισσότερο καύσιμο, απαραίτητο για το μεγαλύτερο βεληνεκές.
Στο σημείο αυτό διακρίνουμε μια ανακολουθία: το βλήμα ΚΝ-02 επιτυγχάνει βεληνεκές 220 χλμ. το πολύ με κεφαλή 120 κιλών μόλις. Συνεπώς, πώς γίνεται το ΚΝ-24 με παρόμοια διάμετρο να επιτυγχάνει διπλάσιο βεληνεκές εκτός κι αν ο κινητήρας είναι πολύ πιο αποδοτικός ή η κεφαλή πολύ ελαφρύτερη;
Μετά τις δοκιμές, ο (ισόβιος) πρόεδρος Kim Jong Un δήλωσε πως τα νέα όπλα που επιδείχθηκαν και τα νέα στρατηγικά και τακτικά όπλα που αναπτύσσονται είναι ένα βήμα προς την πραγμάτωση του οράματος του Κόμματος για την αναθεώρηση της στρατηγικής άμυνας. Η δήλωση δεν ξεκαθαρίζει αν το ΚΝ-24 είναι το τακτικό ή το στρατηγικό (δηλαδή πυρηνικό) όπλο που αναπτύσσεται. Σίγουρα, οι ομοιότητές του με τον τακτικό αμερικανικό πύραυλο ATACMS το κατατάσσουν στην πρώτη κατηγορία αλλά η διάμετρος του πυραύλου (περί τα 610 mm) κάνουν δύσκολο ο πύραυλος να εξοπλιστεί με πυρηνική κεφαλή.
Το 2017, η Β. Κορέα παρουσίασε μια πυρηνική κεφαλή με σφαιρική διάμετρο 600 mm περίπου. Μια τέτοια κεφαλή δεν μπορεί να χωρέσει σε τέτοιο βλήμα. Θα απαιτείτο ένας πύραυλος διαμέτρου 700 η ακόμα και 750 mm για την ασφαλή μεταφορά της πυρηνικής κεφαλής. Δεν αποκλείεται, φυσικά, στο μέλλον η Β.Κορέα να κατορθώσει να εξελίξει το ΚΝ-24 σε πύραυλο διπλής χρήσης αλλά ως τότε, καλό είναι να θεωρούμε πως ρεαλιστικά η Πυονγιάνγκ έκανε ένα μικρό βήμα αποκτώντας ένα καλό τακτικό βαλλιστικό βλήμα.
Πηγή
