Σαν σήμερα, πραγματοποιήθηκε η πρώτη επιχείρηση διάσωσης από αέρος με ελικόπτερο, το 1945 στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας η υπ’ αρ. 397 φορτηγίδα της Texaco αποκόπηκε και έσπασε και παρασύρθηκε μέχρι την υφαλογενή περιοχή Πενφιλντ Ριφ, περίπου 1,6 χιλιόμετρα από την ακτή Fairfield στην πολιτεία του Κονέκτικατ. Η καταιγίδα διέλυσε τη φορτηγίδα σε κομμάτια και τα δύο μέλη του πληρώματος της, οι (καπετάνιος) Τζοζεφ Πάουλινκ και Στίβεν Πένινερ, ήταν σε κίνδυνο.
Στην απελπισία τους, έριξαν φωτοβολίδες για να καλέσουν σε βοήθεια, που έγιναν ορατές από την ξηρά μεν, αλλά λόγω της καταιγίδας ήταν αδύνατο να γίνει προσπάθεια προσέγγισης με πλωτά μέσα. Η αστυνομία κάλεσε στο κοντινό εργοστάσιο της Sikorsky Aircraft Corporation στο Μπλούμφιλντ όπου κατασκευάζονταν νέα ελικόπτερα R-5 για τον αμερικανικό Στρατό και ρώτησαν αν μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε για να βοηθήσουν.
Ο επικεφαλής δοκιμαστής πιλότος της Sikorsky Ντιμίτρι Βάινερ και ο εκπρόσωπος του Στρατού των ΗΠΑ στο εργοστάσιο, λοχαγός Τζάκσον Μπέιλε πήραν αμέσως ένα διαθέσιμο ελικόπτερο, πέταξαν μέχρι το σημείο και αξιολόγησαν την κατάσταση. Ο Βάινερ ωστόσο δεν μπόρεσε να προσγειωθεί με το ελικόπτερο στην φορτηγίδα, έτσι επέστρεψαν στο εργοστάσιο, όπου πρόσφατα ένα δοκιμαστικό YR-5A του Στρατού είχε εξοπλιστεί με βίντσι ανύψωσης για αποστολές διάσωσης.
Το εν λόγω R-5 ετοιμάστηκε άμεσα για απογείωση και οι δυο τολμηροί (και πρωτοπόροι) πιλότοι πέταξαν ξανά προς την φορτηγίδα. Πράγματι, με την χρήση του βίντσι κατάφεραν να απεγκλωβίσουν τους δυο ναυτικούς, αν και χρειάστηκε να κάνουν δυο δρομολόγια μέχρι την στεριά αφού δεν ήταν εφικτό να τους πάρουν και τους δυο ταυτόχρονα. Η αμερικανική ακτοφυλακή είχε κάνει παρουσίαση της χρήσης του βίντσι διάσωσης λίγους μήνες νωρίτερα, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια μιας πραγματικής έκτακτης ανάγκης.
Το μοντέλο Sikorsky YR-5A (μοντέλο S-48) ήταν ένα διθέσιο μονοκινητήριο ελικόπτερο με καμπίνα από αλουμίνιο με παράθυρα από πλεξιγκλάς. Η άτρακτος κατασκευάστηκε από πλαστικό / εμποτισμένο κόντρα πλακέ και το ουραίο ήταν μία ξύλινη μονοκόμματη κατασκευή. Ο κύριος αρθρωτός ρότορας συνίστατο από τρία πλήρως αρθρωτά πτερύγια κατασκευασμένα από ξύλο καλυμμένο με ύφασμα. Ο τριπλός ημι-αρθρωτός ουραίος ρότορας κατασκευάστηκε από πλαστικοποιημένο ξύλο.
Το συγκεκριμένο YR-5A με αριθμό σειράς 43-46608 ήταν ένα από τα είκοσι έξι δοκιμαστικά ελικόπτερα που κατασκευάστηκαν μεταξύ Νοεμβρίου 1944 και Ιουλίου 1945 για λογαριασμό του αμερικανικού Στρατού. Το R-5A τέθηκε σε παραγωγή τον Ιούλιο του 1945 και περισσότερα από 300 είχαν κατασκευαστεί μεχρι τη στιγμή που η παραγωγή τερματίστηκε το 1951.
Μέχρι τότε, οι διασώσεις από αέρος στην θάλασσα ήταν μάλλον προβληματικές. Αν εντοπίζονταν ένας ναυαγός από αεροσκάφος, μπορούσαν να του πετάξουν ένα σωσίβιο, ή μια φουσκωτή βάρκα μέχρι να προσεγγίσει κάποιο πλωτό μέσο. Ή αν επρόκειτο για κάποια αερακατο, μπορούσε να προσθαλασσωθεί κοντά στο ναυαγό για να τον περισυλλέξει.
Όμως οι δυνατότητες διάσωσης με την χρήση ελικοπτέρου πήγαν σε άλλο επίπεδο με το συγκεκριμένο αερομεσο να εξελίσσεται σε αναπόσπαστο κομμάτι επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης σε όλο τον κόσμο μέχρι σήμερα και πλέον. (To παρόν δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις )
