Σφοδρές αντιδράσεις έχει πυροδοτήσει το σχέδιο οδηγίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το οποίο προβλέπει να χαρακτηριστούν φιλικές προς το περιβάλλον κάποιες επενδύσεις σε ηλεκτροπαραγωγικούς σταθμούς που βασίζονται στην καύση φυσικού αερίου και στην πυρηνική ενέργεια.
«Εάν αυτό το σχέδιο υποβληθεί ως έχει, θα προσφύγουμε στη δικαιοσύνη», διεμήνυσε η αυστριακή υπουργός Δράσης για το Κλίμα Λεονόρε Γκεβέσλερ μέσω Twitter, αφού η Κομισιόν έδωσε προσχέδιο της οδηγίας στη δημοσιότητα το Σάββατο.
Η πρόταση είναι αμφιλεγόμενη· διατυπώθηκε εν μέσω διενέξεων στην Ευρώπη για την έννοια της φράσης «καθαρή ενέργεια».
Οι υποστηρικτές της πρότασης της Κομισιόν επιχειρηματολογούν πως εργοστάσια που βασίζονται στην καύση φυσικού αερίου, καθώς εξ ορισμού είναι καθαρότερα από αυτά που καίνε λιγνίτη ή άλλα είδη άνθρακα, θα βοηθούσαν τις ευρωπαϊκές οικονομίες να μπουν στον δρόμο προς ένα πιο βιώσιμο μέλλον. Η πυρηνική ενέργεια, κατ’ αυτούς, πρέπει επίσης να χαρακτηριστεί φιλική προς το περιβάλλον («πράσινη»), αφού τα εργοστάσια που την αξιοποιούν δεν εκπέμπουν αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Όμως πολέμιοι της πρότασης αντιτείνουν ότι το αέριο δεν είναι αρκετά καθαρό και υπογραμμίζουν τους μακροπρόθεσμους κινδύνους των ραδιενεργών αποβλήτων.
Η πρόταση της Κομισιόν περιλαμβάνει όρους για να χαρακτηρίζονται οι επενδύσεις φιλικές προς το περιβάλλον. Για παράδειγμα, οι επενδύσεις σε ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια που αξιοποιούν πυρηνικούς αντιδραστήρες θα χαρακτηρίζονται πράσινες εάν αξιοποιούν σύγχρονα τεχνολογικά πρότυπα και συμπεριλαμβάνουν πλήρη σχέδια για τα απόβλητα, καθώς και εάν τίθενται σε λειτουργία ως το 2050 το αργότερο.
Θα πρέπει επίσης να έχουν εξασφαλίσει άδειες κατασκευής ως το 2045, σύμφωνα με το προσχέδιο, το οποίο συμβουλεύθηκε το Γερμανικό Πρακτορείο.
Για την κυρία Γκεβέσλερ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί να φορέσει «οικολογικό προσωπείο» στην πυρηνική ενέργεια και στο φυσικό αέριο. «Η πυρηνική ενέργεια είναι επικίνδυνη και δεν αποτελεί λύση στον αγώνα για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής», προσθέτει η ίδια.
Τις θέσεις της συμμερίζονται πολιτικοί των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) στη Μπούντεσταγκ, τη γερμανική κάτω Βουλή. «Η Γερμανία πρέπει να εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες για να αποτρέψει την προώθηση αυτής της τεχνολογίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο», τόνισε στο Γερμανικό Πρακτορείο ο Ματίας Μίερς, αναπληρωτής επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Σοσιαλδημοκρατών.
«Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι βιώσιμη και σε καμία περίπτωση δεν έχει νόημα από οικονομική σκοπιά», επέμεινε.
Επισήμανε ακόμη το κόστος της αποθήκευσης των πυρηνικών αποβλήτων και το ότι νέα πυρηνικά ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια δεν θα μπορούσαν να κατασκευαστούν χωρίς «μαζική δημόσια χρηματοδότηση».
«Το μέλλον πρέπει να ανήκει μόνο στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – ειδικά σε επίπεδο ΕΕ», υπογράμμισε ο κ. Μίερς, το κόμμα του οποίου ηγείται του κυβερνητικού συνασπισμού με τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες.
«Εάν προστεθούν ενισχύσεις για την πυρηνική ενέργεια στην τιμολόγηση (σ.σ. των εκπομπών διοξειδίου) του άνθρακα, το αποτέλεσμα θα είναι η τεράστια στρέβλωση του ανταγωνισμού. Αντ’ αυτού, χρειαζόμαστε να γίνει διάλογος για την ανάλογη τιμολόγηση της πυρηνικής ενέργειας», πρόσθεσε.
Το σχέδιο οδηγίας προκαλεί αντεγκλήσεις και στην Ιταλία, όπου ο Ματέο Σαλβίνι, ο ηγέτης της Λέγκας (άκρα δεξιά), έριξε ξανά στο τραπέζι την πιθανότητα να ανεγερθούν πυρηνικά ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια στο ιταλικό έδαφος. Η Ρώμη έπαψε να αξιοποιεί την πυρηνική ενέργεια μετά το δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ, στα τέλη της δεκαετίας του 1980.
«Η Ιταλία δεν μπορεί να μείνει άπραγη», επιχειρηματολόγησε ο Ματέο Σαλβίνι μέσω Twitter. «Η Λέγκα είναι έτοιμη να αρχίσει συλλογή υπογραφών για να οργανωθεί δημοψήφισμα ώστε η χώρα μας να κατευθυνθεί προς ένα ανεξάρτητο, ασφαλές και καθαρό ενεργειακό μέλλον».
Το 2011, οι Ιταλοί είχαν απορρίψει την επιστροφή της πυρηνικής ενέργειας. Άλλες παρατάξεις που συμμετέχουν στον πολυκομματικό κυβερνητικό συνασπισμό στη χώρα, όπως το Κίνημα Πέντε Αστέρων, απορρίπτουν ρητώς την πυρηνική ενέργεια. Ωστόσο, η δραματική αύξηση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου έχει φέρει το ζήτημα στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου.
