Το «πλήρης ημερών» είναι ένα κλισέ που λέγεται σε κάθε αποδημία ηλικιωμένου. Το οποίο όμως είναι άδικο, καθώς κανείς μας δεν μπορεί να αποφασίσει πότε η ζωή ενός ανθρώπου ολοκληρώνεται. Για τον Κωνσταντίνο Χατζηλάκο (I) λοιπόν το κύριο που πρέπει να καταγραφεί είναι πως έφυγε από τη ζωή «πλήρης» σε ότι αφορά την εθνική του προσφορά.
Όπως αναφέρει η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας, ο γεννημένος στη Λάρισα το 1920 κατετάγη στη Σχολή Ικάρων το 1940. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (1940-1945) ως πιλότος της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας, έχοντας διαφύγει στη Μέση Ανατολή, έδρασε στα πεδία των μαχών της Βορείου Αφρικής, της Μεσογείου, της Ιταλίας, της Γιουγκοσλαβίας και του Αιγαίου, με πάνω από 200 πολεμικές αποστολές με αεροσκάφη Hurricane και Spitfire.
Για την δράση του αυτή του απονεμήθηκαν δέκα πολεμικά παράσημα. Όπως είχε πει ο ίδιος «από τους αρχικούς 22 χειριστές που επανδρώσαμε κατά την ίδρυσή της την 336 Μοίρα τον Φεβρουάριο του 1943, επιστρέψαμε μόνο επτά. Από τους 40 συμμαθητές μου μείναμε οι μισοί».
14 Νοεμβρίου 1944 – Όταν οι ελληνικές Μοίρες της Μέσης Ανατολής επέστρεφαν στην απελευθερωμένη Αθήνα
Μεταπολεμικά συνέχισε την προσφορά του, καθώς την περίοδο 1945-1967 διετέλεσε εκπαιδευτής σε στρατιωτικές σχολές και των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και διοικητής μεγάλων αεροπορικών μονάδων και διευθυντής επιχειρήσεων σε στρατηγεία του ΝΑΤΟ, ενώ το 1964-1967 ήταν ακόλουθος Άμυνας στην ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον. Ο Αντιπτέραρχος αποστρατεύτηκε μόλις τον Απρίλιο του 1967, από το καθεστώς των Συνταγματαρχών.
Στη συνέχεια εργάστηκε για εννέα χρόνια ως διευθυντικό στέλεχος στη Χαλυβουργική και από το 1978-1997 ήταν τεχνικός σύμβουλος της Mc Donnell Douglas Corporation. Ως βετεράνος πιλότος ήταν πρόεδρος του συνδέσμου παλαιμάχων αεροπόρων της Βρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας, κλάδος Αθηνών. Ο ίδιος είχε γράψει και το βιβλίο “H Tελευταία Αποστολή” (εκδόσεις Μίλητος) εξιστορώντας τις εμπειρίες του από τα μέτωπα.
Με την αποδημία του, “κλείνει” μια μεγάλη περιόδος ηρωικής δράσης της Πολεμικής μας Αεροπορίας, εκείνη του Β’ Παγκοσμίου, καθώς ο Χατζηλάκος ήταν ο τελευταίος επιζών των εκπληκτικών εκείνων μορφών, που υπερασπίστηκαν στον αέρα τη χώρα μας, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια της απέναντι στον Άξονα.
