Τέλος Εποχής: Αλλαγές στο πυρηνικό οπλοστάσιο των «Στρατόσαυρων» 

Με μια απλή ντιρεκτίβα η USAF δίνει τέλος σε μια ολόκληρη εποχή: οι θερμοπυρηνικές βόμβες βαρύτητας Β61-7 και Β83-1 δεν περιλαμβάνονται πλέον στα όπλα των B-52H. Η αμερικανική Αεροπορία αποσύρει τα συγκεκριμένα πυρηνικά από τα βομβαρδιστικά του τύπου καθώς σε ένα σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον δεν υπάρχει περίπτωση οι ψυχροπολεμικοί αυτοί «δεινόσαυροι» να πετάξουν πάνω από έδαφος του εχθρού για να αφήσουν το τρομερό φορτίο τους παρά μόνο από απόσταση.
Όπως ορίζει η Οδηγία AFI91-111 με ημερομηνία 5/9/2019 οι «Στρατόσαυροι» θα φέρουν μόνο πυραύλους AGM-86B ALCM (Air Launched Cruise Missile) με πυρηνική κεφαλή W80-1 για επιθέσεις stand-off έως ότου αντικατασταθούν και αυτοί από τον νέο πύραυλο stealth που αναπτύσσεται στο πλαίσιο του προγράμματος Long Range Stand Off ή LSRO. Αντιθέτως, οι προαναφερθείσες βόμβες διατηρούνται στις διαμορφώσεις οπλισμού των B-2A Spirit λόγω της αυξημένης επιβιωσιμότητας που προσδίδει το πλεονέκτημα stealth στα αεροσκάφη.

Την ενδεχόμενη απόσυρση των Β61 και Β83 από την λίστα των εγκεκριμένων όπλων για χρήση από τον στόλο των πυρηνικών βομβαρδιστικών B-52H είχε επισημάνει από το 2017 ο Διευθυντής του Nuclear Information Project της Ομοσπονδίας των Αμερικανών Ατομικών Επιστημόνων, Χανς Κρίστενσεν. Η επιβεβαίωση ήλθε με ένα tweet του και την φωτογραφία του σχετικού –αδιαβάθμητου– εγγράφου της USAF.
Σημειωτέον ότι από τα 76 βομβαρδιστικά του τύπου που υπηρετούν σήμερα μόνο τα 46 είναι πιστοποιημένα για πυρηνικό βομβαρδισμό. Αν και παραμένει απροσδιόριστο πότε ελήφθη η απόφαση να αφαιρεθεί η συγκεκριμένη αποστολή από τα Β-52 και πότε τέθηκε σε ισχύ, δεν θα πρέπει να εξέπληξε πολλούς.

Σύμφωνα με έγγραφα του υπουργείου Άμυνας και της Εθνικής Υπηρεσίας Πυρηνικής Ασφάλειας, του αρμόδιου φορέα του Υπουργείου Ενέργειας που  επιβλέπει τα αμερικανικά αποθέματα πυρηνικών όπλων, ήδη από το 2016 τα Β-52 δεν αναφέροντο ως πλατφόρμες άφεσης καμμίας έκδοσης βομβών Β61 ή Β83. Μάλιστα δεν αποκλείεται τα Stratofortresses να είχαν χάσει αυτήν την αποστολή νωρίτερα, υποσκελιζόμενα από τα Β-2. Από τεχνικής απόψεως πάντως, το 2017 τα εμβληματικά Β-52 ήταν ακόμη πιστοποιημένα να μεταφέρουν πυρηνικές βόμβες.
Ωστόσο η USAF είχε πολύ νωρίτερα αμφιβολίες για την ικανότητα διείσδυσης των Β-52 σε ένα εξαιρετικά προστατευμένο από την εχθρική αεράμυνα περιβάλλον –αμφιβολίες που τελικά οδήγησαν στην ανάπτυξη πυρηνικών βλημάτων cruise και αεροεκτοξευόμενων βαλλιστικών πυραύλων. Την δεκαετία του ’60 τα Β-52 ήταν μεταξύ των αεροσκαφών που απέκτησαν την ικανότητα να βάλλουν τους εφοδιασμένους με πυρηνική κεφαλή AGM-69A SRAM (Short Range Attack Missile).

Η ιδέα ήταν να ανοίγουν δρόμο ως τον στόχο τους εξουδετερώνοντας με πυρηνικά την αεράμυνα του αντιπάλου. Το ότι θα πετούσαν πολύ χαμηλά ήταν ένας τρόπος να μην αποκαλυφθεί η προσέγγισή τους προς τους κύριους στόχους. Αυτό οδήγησε στην καθιέρωση της τακτικής προσέγγισης σε χαμηλό ύψος πριν την άφεση πιο σύγχρονων πυρηνικών πυραύλων cruise, συμπεριλαμβανομένων των AGM-86B και των σχεδίασης stealth βλημάτων AGM-129 Advanced Cruise Missiles που αποσύρθηκαν το 2012, κυρίως λόγω του υψηλού τους κόστους.
Οι εποχές που «τα βομβαρδιστικά στο τέλος θα περνούσαν» αψηφώντας με γενναιότητα ολόκληρα σμήνη αντιαεροπορικών πυραύλων και μαχητικών ανήκουν στο παρελθόν. Ακόμη και χωρίς την αποστολή πυρηνικού βομβαρδισμού, η USAF σχεδιάζει να κρατήσει τα Β-52 τουλάχιστον ως το 2050, με τον τύπο να πλησιάζει σχεδόν έναν αιώνα σε υπηρεσία. Μέχρι τότε δεν αποκλείεται να έχει βρει άλλες αποστολές να αναθέσει στα πιστά BUFF.
Αλέξανδρος Θεολόγου