Η χθεσινή, πρώτη -ανεπίσημη- πτήση του αρχικού αεροσκάφους του καινούργιου αμερικανικού στρατηγικού βομβαρδιστικού Northrop Grumman B-21A, εξακολουθεί να τροφοδοτεί την επικαιρότητα.
Ανάμεσα στις άλλες λεπτομέρειες που αναδύονται είναι ότι το πρώτο (όχι όμως πρωτότυπο) μοντέλο ονομάζεται «Κέρβερος», από το όν της ελληνικής μυθολογίας.
Επίσης στην πτήση του «μέρα, μεσημέρι» (στην πραγματικότητα πρωί) προς την Edwards AFB, το αεροπλάνο φαίνεται να φορά «φακούς» Lunenberg, όπως και όλα τα προηγούμενα αεροπλάνα με εφαρμογή τεχνολογίας στελθ, που μεγεθύνουν τη διατομή ραντάρ (RCS).
Καθώς γίνονται διαθέσιμες περισσότερες φωτογραφίες από τη σύντομη εμφάνιση του Raider, κάποιοι επιχειρούν να «χαρτογραφήσουν» τις δυνατότητές του.
Το πιο σημαντικό όμως χαρακτηριστικό που αναδύεται είναι η ουραία «άτρακτος», που μέχρι τώρα είχε παραμείνει κρυμμένη στις μετωπικές φωτογραφίες που αποδέσμευε η USAF ή η κατασκευάστρια εταιρία.
«Αντιγράφοντας» από το σχετικό άρθρο του προηγούμενου τεύχος της «Πτήσης» (Νο 41, Οκτώβριος 2023) το συνολικό συγκρότημα των επιφανειών ελέγχου και της ουράς είναι σημαντικά απλούστερο από αυτό του Β-2, με την αποκαλούμενη απόληξη «beaver tail» στο συγκεκριμένο σημείο. Να θυμίσουμε ότι στην αρχική πρόταση της Northrop για το ATB (Advanced Technology Bomber) η σχεδίαση είχε απλό χείλος εκφυγής σχήματος «W», που πιστεύεται ότι έχει υιοθετήσει το B-21, με τους μηχανικούς της Northrop Grumman (πλέον) να έχουν ανατρέξει στα παλιά σχέδια του ATB και αργότερα γνωστού ως πρόγραμμα «Senior Ice», πριν γίνει B-2.
Στην περίπτωση του τελευταίου, η σχεδίαση άλλαξε όταν η USAF (πολύ όψιμα) πρόσθεσε την απαίτηση το Spirit να μπορεί να επιχειρεί με διείσδυση σε χαμηλό ύψος, λόγω των ανησυχιών ότι η σοβιετική (τότε ακόμη) αεράμυνα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε βαθμό που να απαξιώνει σταδιακά τα στελθ χαρακτηριστικά του βομβαρδιστικού, με κίνδυνο να γίνει ευάλωτο σε αποστολές μεγάλου ύψους, όπως ήταν σχεδιασμένο. Τελικά αυτό δεν συνέβη ποτέ και η «ασφαλιστική δικλίδα» με την ανασχεδίαση και την προσθήκη της περίπλοκης ουραίας διαμόρφωσης αποδείχθηκε όχι μόνο μη αναγκαία, αλλά για πολλούς άνοιξε «παράθυρα» που κάνουν το B-2 ευάλωτο, αφού στο αεροσκάφος -όπως υποστηρίζουν- αυξήθηκε το RCS (Radar Cross Section), τουλάχιστον από ορισμένες γωνίες θέασης.
