Το πρόγραμμα «Zephyr» (Ζέφυρος) της Airbus είναι μια μακροχρόνια μελέτη σε ένα ειδικό τύπο αεροσκαφών. Τελείως αυτόνομα, μη επανδρωμένα, κινούνται με ηλιακή ενέργεια και πετούν ουσιαστικά χωρίς τέλος, μένοντας μόνιμα σε μεγάλο ύψος. Τι χρησιμότητα όμως μπορεί να έχει ένα τέτοιο αεροσκάφος; Οι απαντήσεις είναι πολλές καθώς αυτό γίνεται μια μόνιμη αλλά ευέλικτη εναέρια πλατφόρμα παρατήρησης, που σε αντίθεση με ένα δορυφόρο, μπορεί να κινηθεί οπουδήποτε και χωρίς κόστος καυσίμων.
Ένα τέτοιο αεροσκάφος (ή ένα σμήνος τους που θα πετά πάνω από όλο τον πλανήτη) μπορεί να είναι κόμβοι τηλεπικοινωνιών και αναμεταδότες υπηρεσιών internet, παρατηρητές μετεωρολογικών δεδομένων, ή παρατηρητήρια κλιματικής αλλαγής και όλων των φυσικών φαινόμενων αλλά και καταστροφών (π.χ. ωκεάνια ρεύματα, εκρήξεις ηφαιστείων, πλημμυρών). Βέβαια πολλές είναι και οι αντίστοιχες στρατιωτικές εφαρμογές, καθώς μια τέτοια εναέρια πλατφόρμα μπορεί να γίνει κρίσιμο στοιχείο εποπτείας ενός πεδίου μάχης και διαχείρισης σημάτων και τηλεπικοινωνιών.
Το πανάλαφρο «Ζέφυρος» ολοκλήρωσε το φετινό πρόγραμμα δοκιμών του κάνοντας και δύο πτήσεις 18 ημερών η καθεμία (συνεχώς στον αέρα!) στην στρατόσφαιρα ενώ πέτυχε νέο παγκόσμιο ρεκόρ ύψους για την κατηγορία του φθάνοντας τα 76.100 πόδια. Συνολικά έχουν συμπληρωθεί 2.435 ώρες πτήσης στη στρατόσφαιρα ενώ στόχος είναι το σκάφος να μπορεί να παραμείνει εναέριο, φορτίζοντας τις μπαταρίες του από τα ηλιακά πάνελ στις πτέρυγες του, για μήνες, έως και έξη συνεχώς, πριν προσγειωθεί.
