H ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, είναι μάλλον το επόμενο βασικό μάθημα στη Σχολή Ευελπίδων, αλλά και στις Σχολές Πολέμου. Σήμερα θα επικεντρωθούμε όμως στην αντιαεροπορική άμυνα. Σταματάμε όμως να λέμε (όπως το έχουμε ξαναπεί) για την ανάγκη αντικατάστασης μόνο των SA-8B και των Improved HAWK, αλλά τώρα επιχειρούμε να προτείνουμε μια πλήρη λύση για το πρόβλημα της αντιαεροπορικής ασπίδας της χώρας μας.
Ψάξαμε αρκετά τη διεθνή αγορά, εξετάσαμε αρκετές λύσεις, είτε από τις ΗΠΑ, είτε τη Γαλλία αλλά και το Ισραήλ, για να κατασταλάξουμε σε ένα σύστημα που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα “πάντα”, από τα SA-8 μέχρι τα Improved HAWK, αλλά και να συμπληρώσει επαρκώς τα Patriot PAC-3.
Οι παράμετροι που θέσαμε στην έρευνα ήταν οι εξής:
- Αποδεδειγμένης αξίας σύστημα
- Με συμμετοχή, ή έστω, δυνητική, ελληνικών εταιρειών
- Με κλιμακούμενες εκδόσεις και εμβέλειες, έτσι ώστε να καλύψει τις ανάγκες από SA-8B μέχρι και MIM-23 HAWK.
- Αν είναι δυνατόν, να υπάρχει στο ελληνικό οπλοστάσιο
- Με λογικό κόστος κτήσης, χρήσης και διατήρησης σε υπηρεσία
- Με δυνατότητα αντιμετώπισης όλων των απειλών, από αεροσκάφη, ελικόπτερα, MALE UAVs, πυραύλους cruise, βαλλιστικά όπλα, έξυπνα όπλα.
Δυστυχώς, τα 6 παραπάνω χαρακτηριστικά, μαζεμένα κάπου, δε μπορούσαμε να τα βρούμε. Για παράδειγμα, ο MICA VL υπάρχει σαν MICA στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά δεν κατασκευάζουμε ούτε βίδα του στην Ελλάδα, ενώ δεν έχει και πολλές παραλλαγές, παρά μόνο την εξής μια. Εκτός αυτού, η Τουρκία έχει ήδη πρόσβαση στο όπλο, από μια χώρα στενή της σύμμαχο… Δείτε το παρακάτω δημοσίευμα.
Οι αμερικανικοί AIM-120 ή ο ESSM Blk2, επίσης δεν κάλυπταν τις παραπάνω απαιτήσεις. Η ισραηλινή αγορά, δεν μας καλύπτει. Τόσο που αρχίσαμε να σκεφτόμαστε να μειώσουμε τις “απαιτήσεις”, κι αντί για 6, ας καλύπταμε τις 3 ή 4. Μέχρι που πέσαμε πάνω στον πολύ γνωστό μας IRIS-T καθέτου εκτόξευσης. Που όπως θα δούμε, βγαίνει σε πολλές εκδόσεις καλύπτοντας όλες τις ελληνικές ανάγκες.
ΑΠΟΨΗ: Tα ελληνικά SA-8B αντέχουν; μάθαμε κάτι από την αρμενική ήττα; Πως θα αντικατασταθούν;
Ο IRIS-T δεν είναι ένας και μοναδικός πύραυλος. Στην αντιαεροπορική του εκδοχή, έχει μετατραπεί σε μια “οικογένεια”, που μπορεί να παίξει ρόλο από εκεί που τελειώνουν τα μικρής εμβελείας συστήματα SHORADS (όπως ο Stinger) και να φτάσει μέχρι τον Patriot! Καθώς η σχεδιαζόμενη για το 2023 έκδοση IRIS-T SLX μπορεί να αναχαιτίζει στόχους σε αποστάσεις μέχρι και τα 80 χιλιόμετρα! Ας τα πιάσουμε όλα με τη σειρά. Καταρχάς, στην παρακάτω φωτογραφία, ας δούμε τις παραλλαγές του όπλου στην αντιαεροπορική άμυνα.
Η βασική έκδοση SLS μπορεί να φτάσει σε απόσταση 12 χιλιομέτρων. Με τον προηγμένο αισθητήρα IR, είναι fire and forget, δεν χρειάζεται δηλαδή να γίνεται καταύγαση του στόχου όπως πρέπει να γίνεται με τους πυραύλους του SA-8 ή του MIM-23. Οι πύραυλοι είναι εξαιρετικά ελαφροί, κάτω από 100 κιλά έκαστος, και μπορούν να φορτωθούν άνετα σε κάποιο όχημα. Δείτε π.χ. μια λύση, που θα μπορούσε να είναι και ο ΟΠΛΙΤΗΣ της EODH. Ένα όχημα, με 4 πυραύλους IRIS-T, μικρό ραντάρ με στοιχειοκεραία, καθώς και κάποιο πυργίκσο με Α/Α πυροβόλο.
Μια άλλη λύση, ίσως πιο απλή (ας πούμε έστω ότι υπάρχουν σχετικές δυνατότητες), είναι η τοποθέτηση των IRIS-T σε κάθετους φορείς εκτόξευσης πάνω σε ερπυστριοφόρο όχημα. Εδώ υπάρχει συγκεκριμένη πρόταση όπως στην φωτό, οπότε μάλλον θα μπορούσε να εφαρμοσθεί σε κάποιο Μ113 (μετά φυσικά από ολική αποκατάστασή του και εκσυγχρονισμό). Για την ιστορία, οι πύραυλοι στην φωτογραφία, δεν διαφέρουν από τους IRIS-T των F-16C/D της ΠΑ. Γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτή η ευκολία που μπορούν να μεταφέρονται τα όπλα από τα αεροσκάφη, στους εκτοξευτές αεράμυνας…
Ο IRIS-T δεν σταματά εδώ. Προχωρά ακόμη παραπέρα, με την Diehl να κάνει χρήση του προηγμένου ανιχνευτή, τοποθετώντας τον σε έναν ακόμη ισχυρότερο κινητήρα, που πλέον μπορεί να φτάσει σε εμβέλεια τα 40 χιλιόμετρα ως μοντέλο SLM. Έτσι, το όπλο γίνεται ιδανικό για την αντικατάσταση όπλων όπως ο παρωχημένος MIM-23 I-HAWK. Βέβαια, δεν μιλάμε πλέον για ένα compact, “όλα σε ένα” σύστημα, αλλά για πυροβολαρχίες μέσου βεληνεκούς, με εκτοξευτές, ραντάρ κ.ο.κ.
Όλα τα “κομμάτια”, SL, SLM και το πιο μεγάλης εμβελείας SLX μπορούν να διασυνδεθούν μεταξύ τους, και να δημιουργήσουν μια ομπρέλα αεράμυνας, που θα δέχονται στοιχεία από πολλαπλούς αισθητήρες, από μικρά αντιαεροπορικά ραντάρ, μέχρι μαχητικά και EMB-145AEW μέσω Link 16. Ο SLX μπορεί να αναλάβει και αποστολές που σήμερα εκτελεί ο Patriot, επιτρέποντας στις πυροβολαρχίες Patriot να επικεντρωθούν στην αντιπυραυλική άμυνα.
Ξέρουμε πως υπάρχει μια “παραπληροφόρηση” σχετικά με τους IRIS-T/SLM/SLX και την οικογένεια των τουρκικών πυραύλων HISAR-A/O/O+. Υπάρχουν δε και ομοιότητες, (οπτικές), συνεπώς αρκετοί συνομωσιολόγοι άρχισαν να μιλάνε για γερμανική βοήθεια στους Τούρκους. Η έρευνα που κάναμε αποκαλύπτει ακριβώς το αντίθετο. Οι Τούρκοι, προ δεκαετίας, είχαν προσεγγίσει τους Γερμανούς για λύσεις Α/Α άμυνας. Αλλά οι Γερμανοί δεν ήταν, ούτε είναι, διατεθιμένοι να μοιραστούν μαζί τους τεχνολογία επιπέδου RAM ή IRIS-T. Και όσες προσπάθειες έγιναν μέσω “Νότιας Αφρικής” απέτυχαν. Συνεπώς, ουδεμία σχέση έχουν οι IRIS-T με τους HISAR.
To HISAR, πολύ θα ήθελαν οι Τούρκοι να είναι IRIS-T, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είμαστε στο consortium κατασκευής τους, και αν υπήρχε “διαρροή” θα έπρεπε υποχρεωτικά να το ξέρουμε. Επίσης, η συμμετοχή της Ελλάδας στο IRIS-T, οδήγησε τους Τούρκους στους ΑΙΜ-9Χ. Η αποτελεσματικότητα όμως των ΑΙΜ-9Χ βαθμολογήθηκε αρνητικά στη Συρία, όταν αμερικανικό F/A-18E αναγκάστηκε να καταρρίψει συριακό Su-22 με ΑΙΜ-120 μετά από την αποτυχημένη προσπάθεια με ΑΙΜ-9Χ.
Ας μην συνεχίσουμε να λέμε υπέρ του IRIS-T, θεωρούμε πως έχει τα στοιχεία που χρειάζεται για να αναβαθμίσουμε το γερασμένο σύστημα αεράμυνας, και υπό συνθήκες θα μπορούσε να αντικαταστήσει μέχρι και τα TOR-M1 (που λίαν συντόμως θα μείνουν και χωρίς ανταλλακτικά). Η ελληνική προστιθέμενη αξία είναι πολύ υψηλή ήδη, από τους IRIS-T της ΠΑ.
H INTRACOM συμμετέχει στο πρόγραμμα παραγωγής του IRIS-T SLM
Θα κάνουμε και μια ρηξικέλευθη πρόταση. Αν είναι να “πάμε” έκοντες-άκοντες σε MICA VL για το Πολεμικό Ναυτικό μήπως αξίζει να περισσότερο να δούμε τους IRIS-T και εκεί; Δηλαδή, αν οι πανάκριβοι MICA, για τους οποίους δεν κατασκευάζουμε τίποτα στην Ελλάδα, αξίζουν να μπουν στο ΠΝ λόγω Πολεμικής Αεροπορίας, τότε, οι IRIS-T, που έχουμε συμπαραγωγή στην Ελλάδα, τι αξίζουν; Στους IRIS-T θα επανέλθουμε, καθώς μάλλον είναι η ορθή λύση για πολλά από τα προβλήματά μας. Κι όλα αυτά, χωρίς υπερβολικά κόστη ανά πύραυλο.
