Η εικόνα Ρώσων στρατιωτών να κινούνται έφιπποι στην πρώτη γραμμή ενός πολέμου υψηλής τεχνολογίας, με drones, δορυφόρους και κατευθυνόμενα πυρομαχικά, θα μπορούσε εύκολα να εκληφθεί ως προϊόν προπαγάνδας ή μοντάζ. Κι όμως, τελευταία βίντεο και αναφορές από την Ουκρανία δείχνουν ότι ο ρωσικός στρατός, αφού επανέφερε “αρχαία” άρματα μάχης τύπου Τ-55 στο πεδίο, φαίνεται πλέον να επιστρέφει ακόμη πιο πίσω στον χρόνο: στη χρήση αλόγων για μετακίνηση και επιχειρήσεις.
Η επανεμφάνιση των Τ-55, ενός άρματος που σχεδιάστηκε τη δεκαετία του 1950, είχε ήδη προκαλέσει έντονη συζήτηση για το επίπεδο φθοράς και απωλειών του ρωσικού τεθωρακισμένου αποθέματος. Η χρήση τους πάντως παρουσιάστηκε από τη Μόσχα ως «ευελιξία». Όμως, όταν μετά τα άρματα του Ψυχρού Πολέμου ακολουθούν έφιπποι στρατιώτες, το αφήγημα αλλάζει δραματικά.
Οπότε τελευταία πλάνα από το μέτωπο –ιδίως από περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας– δείχνουν Ρώσους να μετακινούνται με άλογα, είτε για μεταφορά προσωπικού είτε για ανεφοδιασμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι έφιππες ομάδες φέρονται να προσεγγίζουν θέσεις μάχης, πριν εντοπιστούν και προσβληθούν από ουκρανικά drones. Η χρήση τους πάντως δεν είναι κάποια «καινοτόμος τακτική», αλλά αποτέλεσμα αδιεξόδου. Τα μηχανοκίνητα μέσα μεταφοράς –φορτηγά, τεθωρακισμένα, ακόμη και μοτοσικλέτες ή ATV– αποτελούν πρωτεύοντες στόχους για drones. Και η απώλεια οχημάτων σε τεράστιους αριθμούς έχει καταστήσει την μετακίνηση κοντά στη γραμμή επαφής εξαιρετικά επικίνδυνη. Οπότε τα άλογα διατηρούν εδώ τα… ιστορικά τους πλεονεκτήματα. Μπορούν να κινηθούν εκτός δρόμων, δεν απαιτούν καύσιμα, βρίσκονται συχνά ήδη σε κοντινές περιοχές από τον τοπικό αγροτικό πληθυσμό, μεταφέρουν μεγάλο φορτίο. Αλλά παραμένουν μεγάλος αργοκίνητος στόχος και δεν προστατεύουν τον ιππέα τους. Έτσι τελικά η προσφορά τους είναι ελάχιστη σε ένα πεδίο μάχης που χαρακτηρίζεται από μεγάλου πλάτους “killing zones”, όπου και οι δύο πλευρές εξοντώνουν ότι κινείται.
