Στον ατέρμονο αγώνα για την υπεράσπιση του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, ο αραβικός κίνδυνος έχει καταλυτική θέση. Η εμφάνιση της νέας θρησκείας του Ισλάμ και οι ενέργειες των πρώτων ηγετών του, πέτυχαν να ενώσουν τις διάφορες αραβικές φυλές σε μια μάζα που θα πολεμούσε με φανατισμό.
Στον 10ο αιώνα, η Κωνσταντινούπολη αντιμετώπιζε ήδη την απειλή στην Βαλκανική, με τον αυτοκράτορα Βασίλειο να έχει στρέψει την προσοχή του και τους περισσότερους πόρους, για την αντιμετώπιση του Βουλγάρου τσάρου Σαμουήλ. Ενώ στην Ανατολή, ο νέος διοικητής της Συρίας, στρατηγός Δαμιανός Δαλασσηνός, προσπαθούσε να περιορίσει τον κίνδυνο των Φατιμιδών με μια εκστρατεία στοχευμένων επιθέσεων. Όμως, ενώ ο βυζαντινός στρατός πολιορκούσε την πόλη της Απάμειας στη βόρεια Συρία, κατέφτασε ισχυρή δύναμη του Φατιμιδικού χαλιφάτου για να λύσει την πολιορκία.
Η συνέχεια στο Military History
