Τις τελευταίες μέρες έχει κυκλοφορήσει η φήμη πως 24 -παραλίγο- αιγυπτιακά Su-35E Flanker θα μεταβιβαστούν τελικά στο Ιράν, στο πλαίσιο μιας άτυπης συμφωνίας: όπου οι Ρώσοι θα παραλάβουν ιρανικά UAV, UCAV, loitering munitions και άλλα, αναγκαία για την επίθεση τους στην Ουκρανία, και οι Ιρανοί ως αντάλλαγμα θα πάρουν ρωσικά προηγμένα οπλικά συστήματα και ανάμεσα τους 24 Su-35E. Τα αεροσκάφη αυτά είχαν παραγγελθεί αρχικά από την Αίγυπτο το 2019, αλλά πλέον το Κάιρο δεν ενδιαφέρεται να τα παραλάβει καθώς αντιμετωπίζει και αμερικανική απειλή για κυρώσεις.
Μήπως το νέο τουρκικό μαχητικό TF-X θα είναι τελικά το … Su-57 “Erdoganski”;
To θέμα είναι πως η παράδοση στο Ιράν ενός τέτοιου οπλικού συστήματος, θα του προσφέρει ουσιαστικά το πρώτο του νέο μαχητικό από την εποχή του Σάχη, όταν είχαν αγοραστεί τα F-14A. Και, αν και η μαχητική αξία των Su-35 φάνηκε πως είναι μικρότερη από τη διαφημιζόμενη (και στη χώρα μας), εντούτοις παραμένουν ικανά μαχητικά εναέριας υπεροχής, με σημαντικές δυνατότητες look-down/shoot-down.
ΘΕΜΑ: Μήπως το επόμενο μαχητικό της Τουρκίας δεν είναι F-35A/B αλλά Su-35/34;
Αυτό σημαίνει πως πλέον δυνατότητα ατιμώρητης κρούσης εντός της ιρανικής επικράτειας θα έχουν μόνο οι Ισραηλινοί με τα F-35I, ενώ οι γειτονικές αραβικές χώρες όχι. Δηλαδή τα σαουδαραβικά F-15SA ή τα εμιρατιανά F-16E/F & Rafale, που μέχρι σήμερα πολύ άνετα θα μπορούσαν να διεισδύσουν στην ιρανική αεράμυνα, πλέον θα βρουν απέναντί τους έναν αξιοπρεπή αντίπαλο. Όχι ανίκητο, αλλά σίγουρα αξιοπρεπή.
Το ερώτημα εδώ λοιπόν είναι αν επιθυμεί η Μόσχα να έχει απέναντι της και την πλειονότητα των αραβικών χωρών του Κόλπου, που είναι εχθροί του Ιράν. Για παράδειγμα, αν η Σαουδική Αραβία αποφασίσει να ρίξει τις τιμές των ορυκτών καυσίμων, τότε τα πράγματα θα αλλάξουν άρδην για τη Μόσχα, που στηρίζεται σήμερα κύριως στα έσοδα από την πώληση πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Πάμε τώρα στην Τουρκία και στη δική της προσπάθεια να προμηθευτεί σύχρονα μαχητικά. Σήμερα οι προσπάθειες στις ΗΠΑ του ελληνικού λόμπι αλλά και πολλών αμερικανών νομοθετών για #NoJetsForTurkey δείχνουν να φέρνουν αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έξυπνα έχει ρίξει το “φταίξιμο” στο Κογκρέσο, για το ότι δεν εγκρίνεται η πώληση F-16V Block 70 στην Τουρκία. Αυτό εξαγριώνει τους Τούρκους, που την ίδια στιγμή διαπιστώνουν πως τα πράγματα πάνω από το Αιγαίο αλλάζουν. Η Πολεμική Αεροπορία όχι μόνο παρέλαβε Rafale F3R και πυραύλους Meteor, αλλά δείχνει να έχει και επιχειρησιακή ικανότητα με τα μαχητικά αυτά. Και δεν το κρύβει!
Ήξεις, αφήξεις από ρωσικά και τουρκικά ΜΜΕ σχετικά με το ενδεχόμενο αγοράς Su/Mig από την Άγκυρα
Μπορεί να μην το διατυμπανίζουμε, αλλά φαίνεται πως η ποιοτική ψαλίδα μεταξύ Ελληνικής και Τουρκικής Αεροπορίας θα ανοίξει σε σημείο που οι Τούρκοι να μην μπορούν να κάνουν κάτι. Με 24 Rafale μέχρι το 2024, και περίπου 30 F-16V την ίδια περίοδο στο ελληνικό οπλοστάσιο, οι Τούρκοι δεν μπορούν να ακολουθήσουν. Και τα διδάγματα της Ουκρανίας δείχνουν πως χωρίς αεροπορία, η ήττα, αν όχι η συντριβή, είναι δεδομένη.
Φυσικά και δεν υπάρχει σώφρων άνθρωπος στη γειτονική χώρα που να νομίζει πως η λύση θα είναι το περίφημο τουρκικό μαχητικό “5ης γενιάς” TF-X. Ακόμη, μέχρι το TF-X να γίνει επιχειρησιακό (αν γίνει) η ΠΑ θα έχει μέχρι και F-35, ενώ θεωρούμε δεδομένο πως θα δούμε στο μέλλον και συμπληρωματικές παραγγελίες για Rafale. Οπότε αν δεν κάνουν κάτι οι Τούρκοι, μάλλον όχι απλά δεν “θα έρθουν το βράδυ” όπως μας απειλούν, αλλά θα σταματήσουν και τις όποιες προκλήσεις.
Άρα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η Τουρκία να επιδιώξει μια κίνηση ανάλογη με αυτή της Ελλάδας και της αγοράς των 18+6 Rafale F3R. Ακόμη και για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, επιβάλλεται μια αγορά που θα δείξει πως η Τουρκία αντιδρά στην αναβάθμιση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας. Αλλά πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Ακόμη κι αν ζητήσουν μεταχειρισμένα Typhoon, δεν νομίζουμε πως θα υπάρξει χώρα που θα τους τα δώσει από το consortium παραγωγής τους. Και με την Κίνα αυτή τη στιγμή “εκτός”, μόνο η Ρωσία μπορεί να τους δώσει αεροπλάνα.
Η σχέση Τουρκίας-Ρωσίας είναι πολύ ξεκάθαρη. Η Τουρκία είναι η μόνη νατοϊκή χώρα που δεν έχει επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, έχει γίνει ασφαλής παράδεισος για τα χρήματα των Ρώσων ολιγαρχών, λιμάνι για τα κότερά τους, ενώ οι τουρκικοί S-400 είναι επιχειρησιακοί και αντλούν δεδομένα από το σύστημα αεράμυνας του ΝΑΤΟ. Μόνο ο Στόλτενμπεργκ συνεχίζει να τους θεωρεί συμμάχους, και πιστεύουμε πως το κάνει για να μην μείνει στην ιστορία ως ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ που “έχασε” την Τουρκία.
Ακόμη, παρακολουθώντας τα κοινωνικά δίκτυα, αντιλαμβανόμαστε πως όλο και περισσότεροι Τούρκοι είναι διατεθειμένοι για μια ριζική στροφή υπέρ της Ρωσίας, ξεχνώντας την κεμαλική κληρονομιά της χώρας. Η ίδια η Τουρκία εμφανίζεται να δελεάζεται από έναν άξονα Ρωσίας-Ιράν-Βόρειας Κορέας και Κίνας, παρά από τη Δύση. Η τελευταία είναι καλή μόνο ως εξαγωγικός προορισμός. Και στο ειδικό θέμα των αεροπορικών εξοπλισμών, η Ρωσία έχει τη λύση για την Τουρκία, που δεν είναι άλλη από τα Su-35.
Έτσι αν δεν δούμε κάποια άλλη εξέλιξη, ίσως ακούσουμε μια ανακοίνωση αγοράς Su-35E. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να κάνουν πολλά ακόμη εναντίον της Τουρκίας, προκειμένου να την επαναφέρουν στο δυτικό “μαντρί”. Ούτως ή άλλως, τα τουρκικά F-16 κανιβαλίζονται προκειμένου να παραμείνουν επιχειρησιακά. Θα ξαναπούμε πως αν η Τουρκία προσπαθήσει να κάνει εκσυγχρονισμό στα F-16 της με δικά της ηλεκτρονικά, πχ το ραντάρ AESA της ASELSAN, το αποτέλεσμα θα είναι ένας ιπτάμενος “Φράνκενστάιν”. Μπορεί να το συζητούν οι γείτονες μεταξύ τους, αλλά αν μπορούσε να υλοποιηθεί αποδοτικά, θα γινόταν ήδη.
Μήπως το νέο τουρκικό μαχητικό TF-X θα είναι τελικά το … Su-57 “Erdoganski”;
Εδώ λοιπόν εμφανίζεται η αντίληψη πως αυτά τα 24 νέας κατασκευής Su-35 που αρχικά ήταν για Αίγυπτο και τώρα ακούγονται για το Ιράν, ίσως τελικά φθάσουν στην Τουρκία. Αν συμβεί αυτό -υπό συζήτηση- τότε είναι λίγα για το Αιγαίο. Αλλά υποθέτουμε πως αν οι Τούρκοι ξεκινήσουν με αυτά, και θα προχωρήσουν σε δεύτερη παραγγελία άμεσα ή στο μέλλον. Έχουμε γράψει ξανά για το ενδεχόμενο αυτό, μόνο που τότε οι πιθανότητες ήταν πολύ περιορισμένες. Σήμερα όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει και η Τουρκία είναι ισχυρός υποστηρικτής της Ρωσίας (αυτό ισχύει και ανάποδα).
Το κόστος των 24 μαχητικών Su-35E, που είχε ανακοινωθεί για την Αίγυπτο, ήταν “μόλις” 2 δις δολάρια, ποσό διαχειρίσιμο για την Τουρκία. Άλλωστε, η Άγκυρα έχει μεγάλα οφέλη από την φθηνή ενέργεια που της παρέχει η Ρωσία με φυσικό αέριο. Με λίγα λόγια, όσοι ήθελαν δουν Su-35 στο Αιγαίο, έχουν πλέον πιθανότητες να τα δουν. Και με κόκκινα εθνόσημα, που ταιριάζουν και με τις σημαίες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία…
