Το έτος 1943 θα αποδειχθεί καθοριστικό για την Ιταλία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 13 Μαΐου, οι Ιταλικές και Γερμανικές δυνάμεις στην Τυνησία θα παραδοθούν στις συμμαχικές, τερματίζοντας την επεισοδιακή εκστρατεία του Άξονα στη Βόρεια Αφρική. Τον Ιούλιο, οι Σύμμαχοι αποβιβάζονται στη Σικελία (επιχείρηση Husky), ξεκινώντας την εκστρατεία για την “απελευθέρωση” της Ιταλίας, όπως τη χαρακτήρισε η συμμαχική προπαγάνδα.
Σκληρές μάχες θα δοθούν στο νησί μέχρι το τέλος του μήνα, όταν στις 22 Ιουλίου τμήματα της 7ης Αμερικανικής Στρατιάς του στρατηγού Τζ. Πάττον θα καταλάβουν το Παλέρμο. Ήδη μέχρι εκείνη την ημερομηνία, συμμαχικές μονάδες θα έχουν αποβιβαστεί στην ηπειρωτική Ιταλία. Μέχρι τις 25 Ιουλίου, ο Μουσολίνι θα καθαιρεθεί με τη σύμφωνη γνώμη του βασιλιά Βιττόριο Εμμανουέλε και του Μεγάλου Φασιστικού Συμβουλίου και θα συλληφθεί.
Τον Αύγουστο, οι μάχες στη Σικελία κορυφώνονται και η νέα ιταλική κυβέρνηση έρχεται σε μυστική συνεννόηση με τους Συμμάχους για ανακωχή. Στα τέλη του μήνα, οι γερμανικές δυνάμεις εγκαταλείπουν το νησί και στις πρώτες μέρες του Σεπτεμβρίου οι βρετανικές δυνάμεις του στρατηγού Μπ. Μοντγκόμερι αποβιβάζονται στο Ρέτζιο ντι Καλάμπρια (επιχείρηση Baytown).
Στις 8 Σεπτεμβρίου ο Γενικός Στρατιωτικός Διοικητής Μέσης Ανατολής, Αμερικανός στρατηγός Αϊζενχάουερ, ανακοίνωσε τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας και την ένταξή της στο πλευρό των Συμμάχων. Στη συνέχεια οι Γερμανοί εξαπολύουν μια κεραυνοβόλο εκστρατεία αφοπλισμού των ιταλικών φρουρών, αναλαμβάνοντας πλήρως τη διοίκηση της κεντρικής και βόρειας χώρας (Fall Achse, επιχείρηση “Άξονας”).
Στις 9 Σεπτεμβρίου, οι συμμαχικές δυνάμεις θα αποβιβαστούν στο Σαλέρνο, σε μια προσπάθεια να παρακάμψουν τις γερμανικές, αλλά το προγεφύρωμα θα περιοριστεί και οι μάχες θα τραβήξουν σε χρόνο με κόστος πολύ προσπάθεια και αίμα. Οι μάχες στο Σαλέρνο θα διαρκέσουν ως τις 16 του μήνα, όταν το προγεφύρωμα θα συνενωθεί με τις δυνάμεις του στρατηγού Μοντγκόμερι, που προέλαυναν.
Η συνέχεια στο Military History
