Τα μεσάνυχτα της 2ας Ιουλίου 1937 (ώρα Greenwich) ένα μοναχικό Lockheed Electra απογειωνόταν από το αεροδρόμιο στο Lae της Παπούα-Νέα Γουινέα. Το βαρυφορτωμένο αεροσκάφος είχε μόλις δύο άτομα πλήρωμα και μια μεγάλη αποστολή: να κάνει το γύρο του κόσμου πάνω από τη γραμμή του Ισημερινού. Δυστυχώς, κανείς δεν το ξαναείδε.
Το αεροπλάνο της ιστορίας μετέφερε μια σημαντική προσωπικότητα της διεθνούς αεροπλοΐας, την Amelia Earhart. Πρωτοπόρος με πολλές διακρίσεις, παράσημα, φήμη και ακόρεστη επιθυμία να πετυχαίνει το ακατόρθωτο, η Earhart ήταν μια ισχνή φιγούρα με όμορφο και κάπως μελαγχολικό πρόσωπο.
Γεννημένη στο Atchison του Κάνσας το 1897, μεγάλωσε κυρίως στο πλούσιο σπίτι των παππούδων της, καθώς ο πατέρας της αντιμετωπίζοντας προβλήματα με το αλκοόλ και την απουσία σταθερής εργασίας, δεν κατάφερε να δημιουργήσει ένα σταθερό εισόδημα για την οικογένειά του. Το γεγονός επηρέασε τη ζωή της Αμέλια που στα εφηβικά της χρόνια άλλαζε συχνά κατοικία και σχολείο και την προσδιόρισε στις επιλογές της.
Η Earhart προτιμούσε να παίζει έξω, να εξερευνά την εξοχή του Κάνσας και διακρίθηκε στα αθλήματα ενώ από μικρή έδειξε ενδιαφέρον για τη μηχανική. Είχε ένα ήρεμο και μάλλον μοναχικό προφίλ, χωρίς να λέει πολλά ή να δείχνει πολύ συναισθηματισμό.
Μετά το Γυμνάσιο, εγγράφηκε στη Σχολή για νεαρές κυρίες του Ogontz στη Φιλαδέλφεια. Η Αμέλια παράτησε τη Σχολή για να γίνει νοσοκόμα και να βοηθήσει στην αποκατάσταση τραυματιών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου που επέστρεφαν από την Ευρώπη, όπως και ασθενείς της Ισπανικής Γρίπης του 1918. Το 1920, παρακολούθησε ένα Air Show στην Καλιφόρνια και η ζωή της άλλαξε για πάντα.
Η Αμέλια πραγματοποίησε την πρώτη της πτήση τον Ιανουάριο του 1921 και κατά τα λόγια του εκπαιδευτή της ήταν “όχι ακριβώς χαρισματική”. Παρόλα αυτά, το πείσμα, η σκληρή δουλειά και το πάθος της για βελτίωση αναπλήρωσε τις κακές της επιδόσεις και την έλλειψη ταλέντου. Έως τον Μάιο πήρε το δίπλωμα πιλότου, η 16η γυναίκα στον κόσμο που αποφοιτούσε. Δούλεψε σε διάφορες δουλειές για να πληρώσει για τα μαθήματα πτήσης και μάζεψε λεφτά για να αγοράσει το πρώτο της αεροπλάνο, ένα διπλάνο Kinner Airster, μεταχειρισμένο, σε ανοιχτό κίτρινο χρώμα. Του έδωσε το όνομα “Καναρίνι”.
Πέτυχε πολλές πρωτιές, τόσο ως αεροπόρος όσο και ως γυναίκα σε μια εποχή έντονου κοινωνικού περιορισμού για το φύλο της. Στις 22 Οκτωβρίου 1922 έγινε η πρώτη γυναίκα που πέταξε στα 14.000 πόδια. Τον Ιούνιο του 1928, ένα χρόνο μετά την πρώτη υπερατλαντική πτήση του Charles Lindbergh, η Αμέλια πέταξε με ένα Fokker F.Vllb με τους Wilmer “Bill” Stultz και Louis E. “Slim” Gordon από το Trespassey Harbor στο Newfoundland του Καναδά έως το Burry Point της Ουαλλίας, μέσα σε 20 ώρες και 40 λεπτά. Αν και δεν έκανε πολλά πράγματα, με τον Stultz στα χειριστήρια, έγινε η πρώτη γυναίκα που διέσχιζε τον Ατλαντικό με αεροπλάνο.
Εξέδωσε το βιβλίο ’20 Hrs., 40 Min.’, με την εμπειρία της, προσκλήθηκε στο Λευκό Οίκο και την έδωσαν το παρατσούκλι “Lady Lindy” (ο Λίντμπεργκ που είχε προηγηθεί αποκαλείτο από τους δημοσιογράφους “Lucky Lind”). Η ίδια δήλωσε ότι ένιωθε πολύ άχρηστη στην πτήση, “σαν αποσκευή ή σαν σακί με πατάτες”, αλλά “μια μέρα ίσως το προσπαθήσω μόνη μου”, πρόσθεσε.
Η συνέχεια στο Military History
