Έχοντας αναλάβει νόμιμα από το 1933 την εξουσία στη Γερμανία, ο Χίτλερ ήθελε να περιορίσει τις πιο ανεξέλεγκτες συνιστώσες του ναζιστικού κόμματος, που είχαν σηκώσει και το μεγάλο βάρος των βίαιων ακτιβιστικών δράσεων του στην ταραγμένη χώρα.
Η αντίληψη αυτή αφορούσε κυρίως τον Ernst Röhm, σκληρό βετεράνο και επικεφαλής των Ταγμάτων Εφόδου (Sturmabteilungen, SA), της παραστρατιωτικής οργάνωσης των «φαιοχιτώνων», που συγκρούονταν για χρόνια με τους αντιπάλους του ναζιστικού κόμματος με φιλοδοξία την ένοπλη ανατροπή του καθεστώτος.
Η αλλαγή τακτικής του Χίτλερ για περισσότερη “νομιμοφάνεια” κινήσεων όταν έγινε καγκελάριος, θεωρήθηκε προδοσία από τον φιλόδοξο Röhm, που σχεδίαζε την ανατροπή του ή έστω το διαμοιρασμό της εξουσίας μαζί του. Ο Χίτλερ, όμως, κινήθηκε πρώτος.
Η συνέχεια στο Military History
