Οι απώλειες από την εκστρατεία του Ναπολέοντα στη Ρωσία ήταν τρομακτικές και για τις δύο πλευρές. Πέρα από το ρωσικό χειμώνα και την τακτική της καμμένης γης που ακολούθησε ο στρατηγός Μπαρκλάϋ ντε Τόλλυ (επικεφαλής του ρωσικού στρατού κατά την έναρξη της Γαλλικής Εισβολής στη Ρωσία), καταλυτικό ρόλο έπαιξε και η δράση του ρωσικού στρατού και των Κοζάκων. Οι οποίοι δεν σταμάτησαν με τοπικές αντεπιθέσεις και ενέδρες να χτυπούν τη Γαλλική Μεγάλη Στρατιά που οπισθοχωρούσε, ακολουθώντας το ίδιο δρομολόγιο που είχε πάρει κατά την προέλασή της στη Μόσχα.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 18 Νοεμβρίου 1812: Μάχη του Κράσνοϊ, πικρή ήττα για τη γαλλική Μεγάλη Στρατιά
Έτσι, ένα καμμένο από τους Ρώσους και εξαντλημένο σε πόρους από τους Γάλλους και τους συμμάχους τους, αχανές ρωσικό έδαφος, αποτέλεσε την ταφόπλακα της Στρατιάς. Το περίφημο γαλλικό και πολωνικό ιππικό ουσιαστικά εξαφανίστηκαν και όσα ζώα δεν υπέκυψαν στην πείνα λόγω έλλειψης χορταριού, μαγειρεύτηκαν από λιμοκτονούντες στρατιώτες. Με την απώλεια των υποζυγίων εγκαταλείφθηκαν τα πυροβόλα και οι άμαξες, οπότε χάθηκε και μεγάλο μέρος των εφοδίων και τεχνικών μέσων. Η πείνα έκανε πολλούς να λιποτακτήσουν αλλά όσοι τυχεροί δεν συλλαμβάνονταν από τον ρωσικό στρατό, σκοτώνονταν από τους Κοζάκους και από εξαγριωμένους Ρώσους χωρικούς.
Έτσι, πεζοί, ρακένδυτοι, πεινασμένοι και εξαντλημένοι, χωρίς πληροφορίες για επερχόμενες ενέδρες από την έλλειψη ιππικού, οι άνδρες της άλλοτε επιβλητικής «Μεγάλης Στρατιάς» των 685.000 ανδρών από όλη την Ευρώπη, έχασαν σχεδόν κάθε μάχη που έδωσαν στην οπισθοχώρηση (Βιάζνα, Κράσνοϊ, Πολόνσκ, Μπερεζίνα).
Η συνέχεια στο Military History
