Στις 13 Vendémiaire 1795, έτος 4ο του Γαλλικού επαναστατικού ημερολογίου, το άστρο του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ενός άσημου νεαρού Κορσικανού στρατηγού, λάμπει για πρώτη φορά στο στερέωμα της Γαλλικής Επανάστασης.
Οι οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις της Επανάστασης έγιναν αποδεκτές σε μεγάλο βαθμό από τον πληθυσμό, αλλά το ίδιο δεν συνέβη όταν έγινε προσπάθεια να περισταλούν οι εξουσίες της Καθολικής Εκκλησίας. Έτσι, πολυπληθείς ομάδες ξεσηκώθηκαν και αξίωσαν την απομάκρυνση των επαναστατών του Βουλευτηρίου και την αποκατάσταση της Μοναρχίας. Υποστηριζόμενοι αμέριστα από την Αγγλία με όπλα, εφόδια και εμιγκρέδες (βασιλόφρονες που διέφυγαν στο εξωτερικό τους πρώτους μήνες της επανάστασης), συγκρότησαν τον «Καθολικό και Βασιλόφρονα στρατό» (Armée catholique et royale) και κέρδισαν αρκετές μάχες κατά του επαναστατικού στρατού της Εθνοφυλακής (la Garde Nationale).
Η συνέχεια στο Military History
