Ο Ρωμαίος Ύπατος, Λούκιος Αιμίλιος Παύλος, νικά τον Μακεδονικό στρατό του βασιλιά Περσέα στην Πύδνα και σφραγίζει την τύχη της Μακεδονίας, η οποία θα διαιρεθεί σε τέσσερις επαρχίες, σχετικά απομονωμένες μεταξύ τους.
Ο Λούκιος Παύλος, έμπειρος στρατιωτικός, προέλασε προς συνάντηση του Μακεδονικού στρατού που βρισκόταν κοντά στη σημερινή Κατερίνη. Εκεί 29.000 Ρωμαίοι αντίκρυσαν 44.000 Μακεδόνες. Καί οι δύο στρατοί ήταν έμπειροι στη μάχη από τους πολυαίμακτους πολέμους. Μετά από μια αποτυχημένη παραπλανητική ενέργεια του Παύλου, οι αντίπαλοι συγκρούστηκαν στο ανοιχτό αλλά όχι και τόσο ομαλό πεδίο έξω από την Πύδνα.
Η σύγκρουση ανέδειξε τις διαφορές τακτικής. Οι Μακεδόνες πολεμούσαν με τον παραδοσιακό ελληνικό τρόπο της φάλαγγας, που χάρισε τη νίκη στον Φίλιππο, στον Αλέξανδρο και στον Πύρρο. Οι Ρωμαίοι αντίθετα, μαχόμενοι για αιώνες κατά στρατών φάλαγγας, υιοθέτησαν και εξέλιξαν τη δική τους μέθοδο: χωρίζοντας τη φάλαγγα σε τμήματα και πολεμώντας κατά αποσπάσματα, που ευνοούσαν τον αγώνα σε ανώμαλο έδαφος, με συνδυασμό ελαφρού και βαρέως πεζικού.
Η συνέχεια στο Military History
