Το Tupolev Tu-144, εισέρχεται σε υπηρεσία, το πρώτο εμπορικό αεροσκάφος υπερηχητικής πτήσης. Θα ακολουθήσει το Γαλλο-Βρετανικό Concorde το επόμενο έτος. Και τα δύο αεροσκάφη, παρά τις εντυπωσιακές τους επιδόσεις, θα αποσυρθούν πολύ σύντομα αφήνοντας, όμως, ένα βαρύ αποτύπωμα στην ιστορία της αεροπορίας.
Η σχεδίαση του Tu-144 εκκίνησε στη δεκαετία του 1960, όταν τέθηκαν οι απαιτήσεις για ένα αεροσκάφος που θα μπορούσε να πετάξει άνετα σε υψηλές υπερηχητικές ταχύτητες. Το αεροσκάφος θα έπρεπε να έχει την ικανότητα τόσο μεταφοράς επιβατών όσο και φορτίου. Αν και ο ανταγωνισμός εντυπώσεων και διεθνούς κύρους με το Concorde είναι κάτι που δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστος, με τις ομοιότητες των δύο αεροσκαφών να είναι οφθαλμοφανείς, κύρια αιτία της ανάπτυξής του παρέμενε η απόφαση της ΕΣΣΔ να πυκνώσει το δίκτυο των εναεριών μεταφορών μεταξύ των αχανών εκτάσεων των σοβιετικών πόλεων αλλά και του εξωτερικού.
Η ομοιότητα των σχεδίων του Tu-144 και του Concorde έδωσε άμεσα λαβή για σχόλια περί βιομηχανικής κατασκοπείας με τον Τύπο να αποκαλεί το αεροσκάφος της Tupolev “Concordski” αλλά κάτι τέτοιο δεν αποδείχθηκε ποτέ. Τα δύο αεροσκάφη μοιράζονταν μια εξαιρετικά μικρής διατομής άτρακτο, δύο ευμεγέθεις πτέρυγες “δέλτα” και το χαρακτηριστικό ριναίο κώνο που σε χαμηλές ταχύτητες μπορούσε να λάβει κλίση επιτρέποντας καλύτερη ορατότητα κατά τις φάσεις απογείωσης-προσγείωσης και τροχοδρόμησης. Ένα εξωτερικό χαρακτηριστικό που διακρίνει τα δύο αεροσκάφη είναι τα πτερύγια canard του σοβιετικού μοντέλου.
Το Tupolev Tu-144 ήταν μεγαλύτερο και ταχύτερο από το Γαλλοβρετανικό αεροσκάφος. Μπορούσε να μεταφέρει 150 επιβάτες (αν και κατά μέσο όρο μετέφερε το 1/3 αυτών στις πτήσεις του) και είχε τριμελές πλήρωμα. Κατέχει ακόμα και σήμερα τα ρεκόρ ταχύτητας (2,35 Mach) και εμβέλειας (6.500 χλμ.) για επιβατικό αεροπλάνο ενώ είναι το πρώτο επιβατηγό που έσπασε το φράγμα του ήχου. Με την ένταξή του στην Aeroflot έγινε και το πρώτο υπερηχητικό επιβατηγό που τέθηκε σε υπηρεσία από εμπορική εταιρεία.
Οι Σοβιετικοί βιάζονταν να θέσουν το αεροσκάφος τους σε υπηρεσία και στην πορεία πολλά πήγαν στραβά. Το πρώτο Tu-144 πέταξε στις 31 Δεκεμβρίου 1968, πραγματοποίησε την πρώτη υπερηχητική πτήση στις 5 Ιουνίου 1969 και εντάχθηκε σε κανονικές πτήσεις τον Δεκέμβριο του 1975. Το αεροσκάφος χρησιμοποιούσε καύσιμο για την διατήρηση της θερμοκρασίας στην καμπίνα επιβατών και για την ψύξη των 4 κινητήρων Kuznetsov NK-144A. Αυτό αποδείχθηκε πολύ επικίνδυνο και προκάλεσε δύο θανατηφόρα και αρκετά παρολίγον ατυχήματα μέσα στη μικρή καριέρα του. Το ίδιο το αεροσκάφος ταλανιζόταν από πολλά τεχνικά προβλήματα και τελικά, μετά από ελάχιστα χρόνια πτήσεων, αποσύρθηκε με το τελευταίο να πετά στις 29 Φεβρουαρίου 1980 για να φτάσει από το εργοστάσιο της Tupolev στο Βορόνεζ στο μουσείο της αεροπορίας στο Μονίνο μετά από 102 μόλις εμπορικές πτήσεις.
