[Κινεζικός Εμφύλιος] – Ο κινεζικός Εθνικός Επαναστατικός Στρατός του Τσιανκ Καϊ Σένγκ ολοκληρώνει την περικύκλωση της πόλης Ρουϊζίν, πρωτεύουσα της Σοβιετικής Κινεζικής Δημοκρατίας, επιφέροντας την πτώση της. Το κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα και οι οπαδοί του θα ξεκινήσουν μια μακρά υποχώρηση μέσα από ορεινά δρομολόγια της βορειοδυτικής επαρχίας, που θα μείνει στην ιστορία ως «η Μεγάλη Πορεία».
Η «Μεγάλη Πορεία» έλαβε επικές διαστάσεις στα χρόνια που επακολούθησαν, αποτελώντας τη σύγχρονη ασιατική εκδοχή της Καθόδου των Μυρίων του Ξενοφώντα ως προς τον αντίκτυπό της. Η αλήθεια είναι πως στα 1933 με 1934 η κατάσταση για την νεαρή Σοβιετική Δημοκρατία της Κίνας δεν εξελισσόταν τόσο καλά. Οι τοπικές επιτροπές, άπειρες και αναποτελεσματικές στα στρατιωτικά πράγματα αντιμετώπιζαν τον σχεδόν επαγγελματικό στρατό του Εθνικιστικού Κόμματος Κουομιντάνγκ που επιπλέον της εμπειρίας του είχε τη στήριξη και Γερμανών στρατιωτικών συμβούλων. Η κατάρρευση και ολοκληρωτική επικράτηση του τελευταίου ήταν βέβαιη, αν δεν υπήρξε κάποια αναδίπλωση και αναδιοργάνωση, έτσι το Κομμουνιστικό Κόμμα έλαβε την απόφαση για εγκατάλειψη του Νότου.
Αυτό οδήγησε πολλές ξεχωριστές στρατιές να ξεκινήσουν αυτόνομα την πορεία προς τον Βορρά με διάφορα αποτελέσματα. Κάποιες απομονώθηκαν και καταβλήθηκαν κι άλλες κατόρθωσαν να συνεχίσουν, παρά τις απώλειες και τη φθορά, μέχρι ασφαλέστερες περιοχές. Στη διάρκεια της πορείας αυτής θα αναδειχθεί η ηγετική φυσιογνωμία του Μάο Τσε Τουνγκ, που μαζί με τον Τσου Εν Λάι θα βρεθούν επικεφαλής της επικρατέστερης κολόνας του Κόκκινου Στρατού της Κίνας (πρόδρομο του σημερινού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού). Επρόκειτο σίγουρα για ένα μεγάλο επίτευγμα τόσο ευρηματικότητας όσο και ανθρώπινης αντοχής που στηρίχθηκε -κυρίως- στις ικανότητες πνευματικής ενθάρρυνσης των καθοδηγητών του Κόκκινου Στρατού και όχι στην (ανύπαρκτη) επιμελητεία του. Το τίμημα σε ανθρώπινες ζωές ήταν βαρύτατο. 130,000 άνδρες αριθμούσε ο Κόκκινος Στρατός πριν την πορεία και από αυτούς, 86,000 πήραν μέρος στην πορεία, μόλις 7,000 θα επιζήσουν από τις μάχες και τις κακουχίες. Από αυτούς τους 7,000 επιζώντες θα διακριθούν και θα κυριαρχήσουν οι μελλοντικοί τμηματάρχες, διευθυντές του μελλοντικού Κόμματος και των κρατικών και στρατιωτικών υπηρεσιών και τα ηγετικά στελέχη της κυβέρνησης με πρώτον τον Πρώτο Γραμματέα, Μάο Τσε Τουνγκ.