ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 16 Ιουνίου 1815: Μάχες του Ligny και Quatre Bras, το προοίμιο του Βατερλώ

Λαμβάνει χώρα η διπλή μάχη του Λινύ-Κάτρμπρα, προανάκρουσμα της σύγκρουσης του Βατερλώ.
 
Mε την επιστροφή του Ναπολέοντα από την εξορία, οι Δυνάμεις τον ανακήρυξαν παράνομο και σφετεριστή και προετοίμασαν τις δυνάμεις τους ώστε να κινηθούν εναντίον του. Ο Πρωσσικός στρατός υπό τον αειθαλή 72-χρονο στρατάρχη Μπλούχερ και οι βρετανικές δυνάμεις του δούκα του Ουέλινγκτον παρέτασσαν συνολικά 150.000 άνδρες και αναμένονταν να ενισχυθούν. Ο Ναπολέων κινήθηκε αποφασιστικά για να προλάβει αυτήν την εξέλιξη.

Χωρίζοντας το στρατό του σε τρεις πτέρυγες, την αριστερή υπό τον στρατάρχη Νέϋ, τη δεξιά υπό τον στρατάρχη Γκρουσύ και την κεντρική υπό τον ίδιο, κινήθηκε γρήγορα προς τις Βρυξέλλες και παρεμβλήθηκε μεταξύ των Πρώσσων και των Βρετανών. Θεωρώντας τους Πρώσσους και τον Μπλούχερ περισσότερο επίφοβους, κινήθηκε εναντίον τους με την ένωση των τμημάτων της πτέρυγας του Γκρουσύ και της δικής του.
 
Παρόλο που οι 68.000 άνδρες του υπολείπονταν των 84.000 Πρώσσων, οι οποίοι πολέμησαν λυσσαλέα υπό τη στιβαρή διοίκηση του γέρου «στρατάρχη Εμπρός» (Marschall Vorwärts, εμπνευσμένο από τη συνήθειά του να δίνει την εντολή για προέλαση “εμπρός”), η τήρηση εφεδρειών και η καθοριστική εμπλοκή της Παλιάς Φρουράς έγειρε την πλάστιγγα της μάχης υπέρ των Γάλλων.

Ο Μπλούκχερ, την κρίσιμη στιγμή όρμησε μπροστά καθοδηγώντας τους άνδρες του και είδε το άλογό του να σκοτώνεται κάτω από τα πόδια του με αποτέλεσμα να παγιδευτεί και να χάσει επαφή με το επιτελείο του και να μην αντιδράσει έγκαιρα. Έτσι, ο επιτελάρχης του, Γκναϊζενάου διέταξε υποχώρηση κατορθώνοντας να διαφυλάξει τουλάχιστον τον κορμό της δύναμης του Πρωσσικού στρατού για μια άλλη μέρα.

 
Στο μεταξύ, στην τοποθεσία Κατρ-μπρα βορειότερα, ολλανδικά και γερμανικά τμήματα των δουκάτων της Οράγης και του Νασσάου είχαν καταλάβει το σταυροδρόμι αναμένοντας την άφιξη του όγκου του στρατού του Ουέλινγκτον, που κατευθυνόταν προς τον ήχο των κανονιών.

Μια ίλη Πολωνών ιππέων θεώρησε τα ελαφρά τμήματα στόχο ευκαιρίας και τους επιτέθηκε. Η κίνηση αυτή άνοιξε την αυλαία της μάχης που θα απασχολούσε όλη την αριστερή πτέρυγα του γαλλικού στρατού και θα έληγε με αγχώδη επικράτηση των Βρετανών.
 
Καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας, η σύγκρουση ξεκινούσε και σταματούσε με την άφιξη νέων τμημάτων από κάθε πλευρά που αύξανε τους αριθμούς και την ένταση των μαχών και έληγε με απεμπλοκή του ενός ή του άλλου μέρους.
 
Τελικά, με την άφιξη του κύριου όγκου του στρατού αργά το απόγευμα, ο Ουέλινγκτον κράτησε την τοποθεσία απωθώντας οριστικά τον Νέϋ αλλά η μάχη στο Λινύ είχε ήδη κριθεί. Η υποχώρηση των Πρώσσων και η απεμπλοκή ολόκληρου του γαλλικού στρατού ανάγκασε τον Ουέλινγκτον να υποχωρήσει για αναζήτηση μιας καλύτερης τοποθεσίας. Αυτό θα συμβεί στο Βατερλώ δύο μέρες μετά.