Σε μια από τις πιο αποφασιστικές συγκρούσεις της ανθρωπότητας ο Ναπολέων Βοναπάρτης ηττάται από τα στρατεύματα του 7ου Συνασπισμού και υποχωρεί. Λίγο μετά παραιτείται από το θρόνο και μεταβαίνει αιχμάλωτος στην Βρετανία.
Η εκστρατεία του Βατερλώ είναι η κορύφωση και το τέλος της «πορείας των 100 ημερών» που ακολούθησαν την απόδραση από την Έλβα και την προσπάθεια του Ναπολέοντα να επιστρέψει δυναμικά στο θρόνο της Γαλλίας. Η προσπάθειά του σχεδόν πέτυχε. Με λιγότερους από 1000 άνδρες κατάφερε να βαδίσει μέχρι το Παρίσι, κερδίζοντας τις καρδιές των πολιτών που συναντούσε και προσθέτοντας τους στρατούς που στέλνονταν να τον συλλάβουν στη δύναμή του.
Στο Παρίσι κήρυξε έκπτωτο τον βασιλιά Λουδοβίκο και φόρεσε το αυτοκρατορικό στέμμα αλλά οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις δεν τον αναγνώρισαν. Μετά από λίγες νίκες κατά των Πρώσσων ελισσόμενος μεταξύ των συμμαχικών στρατιών, ο γαλλικός στρατός έφτασε στο Βατερλώ. Εκεί τον περίμεναν ισοδύναμα στρατεύματα Βρετανών, Βέλγων, Ολλανδών, Γερμανών και Λουξεμβούργιων υπό τον δούκα του Ουέλινγκτον.
Ο δεύτερος διεξήγαγε μια ολοήμερη αμυντική μάχη, κρύβοντας τα στρατεύματά του πίσω από ένα επικλινές υψίπεδο και στηρίζοντας τα άκρα του σε τρια αγροκτήματα που είχε μετατρέψει σε φρούρια.
Ο Ναπολέων ήταν ασθενής, ανυπόμονος και πιο νωθρός από τα χρόνια, το πάχος και τις ταλαιπωρίες. Ήθελε μια αποφασιστική μάχη και μια γρήγορη ειρήνη. Αφού επιτέθηκε και αποκρούστηκε στα δεξιά και αριστερά της συμμαχικής παράταξης, επικεντρώθηκε σε διαρκείς μετωπικές επιθέσεις υπό τα πυκνά πυρά των Βρετανών.
Αποσυρόμενος κατά διαστήματα από το πεδίο της μάχης για ξεκούραση, ο Ναπολέων άφησε τη διοίκηση στον ορμητικό στρατάρχη Νέϋ, που σύγχρονοι μελετητές του χρεώνουν συμπτώματα κόπωσης μάχης (battle fatigue: μια νευρική ασθένεια που επηρεάζει την κρίση και τον χαρακτήρα και παρατηρείται σε βετεράνους).
Ο Νέϋ παρασύρθηκε από μια προσποιητή υποχώρηση του Ουέλινγκτον και επιτέθηκε ορμητικά με όλο το ιππικό που αποδεκατίστηκε από τα πυροβόλα και τα μουσκέτα των βρετανικών «τετραγώνων».
Στο τέλος της μέρας, με τους δύο αντιπάλους εξαντλημένους, η θριαμβευτική έφοδος της Παλιάς Φρουράς κόντεψε να γείρει την πλάστιγγα της νίκης προς τους Γάλλους, όμως η εμφάνιση του Πρωσσικού στρατού που εμφανίστηκε την πιο κρίσιμη στιγμή και πλημμύρισε το πεδίο της μάχης με φρέσκα στρατεύματα σφράγισε τη μέρα.
Ο Ναπολέων συνετρίβη και το Βατερλώ πέρασε στο πάνθεον των λέξεων δηλώνοντας την οριστική και απόλυτη ήττα.
